سرویس فرهنگی «جمله» / عموما زوج‌های کمدی دنیا در یک تعریف مشترکند. یک شاخص کلی مبنی بر اینکه در کلیه فیلم‌ها شخصیت‌ها شکل ثابتی داشته و این داستان‌ها هستند که تغییر می‌کنند؛ برای مثل «لورل و هاردی»، «ابوت و کاستلو» و یا «چیچو و فرانکو» در کمدی کلاسیک. اما این روند به‌خاطر نوع […]
سرویس فرهنگی «جمله» /
عموما زوج‌های کمدی دنیا در یک تعریف مشترکند. یک شاخص کلی مبنی بر اینکه در کلیه فیلم‌ها شخصیت‌ها شکل ثابتی داشته و این داستان‌ها هستند که تغییر می‌کنند؛ برای مثل «لورل و هاردی»، «ابوت و کاستلو» و یا «چیچو و فرانکو» در کمدی کلاسیک. اما این روند به‌خاطر نوع تلقی نامحدودی الکن ما از ژانر کمدی به‌جز چند مورد، وجود مرئی ندارد. ما در فضای نمایشی خود زوج‌هایی داریم که تنها همکاری‌های طنز مشترک پرتعدادی را در کنار هم دارند و در حقیقت یک زوج کمدی کلاسیک نیستند.
سیامک انصاری – مهران مدیری
سریال‌های کمیک در ایران با مجموعه «پاورچین» قالبی نو را تجربه کرد. همکاری مشترک و کیفیت شخصیت‌پردازی بی‌نظیر مهران مدیری و سیامک انصاری در «شب‌های برره» که برگرفته از کمیک‌استریپ‌های معروف آستریکس و اوبلیکس بود، به نظر مي‌رسد تا مدت‌ها قابل تکرار نباشد. باید توجه داشت که نقش پیمان قاسم‌خانی به‌عنوان نویسنده در شکل‌گیری این زوج انکارناپذیر است.
امیرمهدی ژوله درباره آنها می‌گوید: «سیامک، انتخاب اول مدیری است؛ مثلا مدیری حتی در مورد “مرد هزارچهره” دوست داشت سیامک انصاری نقش مسعود شصت‌چی را بازی کند».
از نظر (مرحوم) خشایار الوند حتی اگر مدیری را فقط به‌عنوان کارگردان در نظر بگیریم، رابطه‌اش با سیامک مثل رابطه کیمیایی با وثوقی یا شکیبایی با مهرجویی است؛ این‌ها هر دو انگ هم هستند.
بهنام تشکر – هومن برق‌نورد
هومن برق‌نورد و بهنام تشکر در «دودکش»، «دزد و پلیس» و به‌ویژه «ساختمان پزشکان» نمایش‌های خوبی را ارائه دادند. این زوج بی‌تردید در آینده حرفهای زیادی را در دنیای تصویر و ژانر کمدی در ایران خواهند داشت.
محسن تنابنده – احمد مهران‌فر
دو شخصیت نقی معمولی و ارسطو عامل و بده بستان‌هایشان در «پایتخت» عملا حقیقی‌ترین زوج کمدی را در ایران پایه‌گذاری نمود. موفقیتی که تا سری چهارم این سریال ادامه پیدا کرد و هنوز پتانسیل تقاضای ادامه آن در مخاطب عام احساس می‌شود. تنابنده و مهران‌فر در این بین جلوی دوربین داوود میرباقری در مجموعه «شاهگوش» و دوربين کمال تبریزی در سریال «ابله» نیز رفتند که در این دو مورد باز هم تعریف حضور آنها به‌عنوان یک پارتنر یا زوج هنری اندکی مغایر با تعریف معمول است و صرفا همکاری مشترکی بین تنابنده و مهران‌فر است.
امین حیایی – محمدرضا گلزار
با توجه به فیلم «شیش و بش» در سینما و سریال «ساخت ایران» در شبکه خانگی، این دو سوپراستار را مي‌توان جزو زوج‌های کمدی ایران به شمار آورد. این دو هنرپیشه پیش از این در «کما» هم تجربه‌ای نسبتا مشترک داشتند؛ زوجی متشکل از یک خلاف‌کار زبل و یک دون ژوان.
حمید لولایی ـ رضا عطاران
زنجیره سریال‌های عطاران و تقابلش با لولایی در «خانه‌به‌دوش» در نقش دونفری که سرشان کلاه رفته و به هم گره خورده‌اند، پینگ‌پنگ عصبی دارا و ندارشان در «ترش و شیرین» و همچنين نقش برادر معتاد لولایی در «بزنگاه» که عطاران آن را با کاراکتر برادر پردردسری که نمی‌خواست اجازه دهد او و دامادشان حقش را از ارث پدری بالا بکشند همراه كرده بود، از این دو چهره شمایی از یک زوج کمدی را متصور می‌سازد.
ایرج طهماسب – حمید جبلی
«کلاه قرمزی» شاید حقیقت تلفیق فانتزی شخصیت طهماسب و جبلی باشد. کمتر زوجی را در هنر ایران سراغ داریم که تا این اندازه کارهایی تروتمیز و بادوام ارائه داده‌باشند. حضور در چندین پروژه طنز سینمایی مانند «دختر شیرینی فروش»، «زیر درخت هلو» و «رفیق بد» نشان از پختگی آنان در نویسندگی، بازیگری و کارگردانی دارد. جبلی همچنان طنازانه می‌گوید: «نمی‌دانم. بچه بودیم، عقلمان نمی‌رسید، با هم کار کردیم و کم‌کم دیدیم چهل سال شده که همکاریم»!
پژمان جمشیدی – سام درخشانی
سریال «پژمان»، فوتبالیست سابق پرسپولیسی را به شکل جدی وارد دنیای تصویر کرد. ترکیب موفق پژمان جمشیدی و سام درخشانی که در «خوب، بد، جلف» به اوج خنداندن مخاطب رسید، ادامه پیدا کرده است؛ گرچه کارهای بعدی این زوج موفق، به جذابیت اولین کارهای مشترک‌شان نبوده است.
