بر غیر حرفه‌ای بودن فوتبال ایران شکی نیست و به هیچ وجه نمی‌توان از نظر ساختار و تجهیزات، آمادگی جسمانی بازیکنان، سطح دانش علمی و فنی و سایر پارامترهایی که یک لیگ حرفه‌ای فوتبال را شکل می‌دهد فوتبال کشور را حتی در سطح لیگ برتر با لیگ های درجه دوم دنیا هم مقایسه […]
بر غیر حرفه‌ای بودن فوتبال ایران شکی نیست و به هیچ وجه نمی‌توان از نظر ساختار و تجهیزات، آمادگی جسمانی بازیکنان، سطح دانش علمی و فنی و سایر پارامترهایی که یک لیگ حرفه‌ای فوتبال را شکل می‌دهد فوتبال کشور را حتی در سطح لیگ برتر با لیگ های درجه دوم دنیا هم مقایسه کرد. این فاصله در لیگ‌های معتبر فوتبال دنیا با لیگ ایران عوامل متعددی دارد، اما بر کسی پوشیده نیست که از حیث میزان دوندگی، تمرینات پیش فصل، تجهیزات آماده سازی، امکانات باشگاه ها، دانش مربیان، برنامه غذایی، رعایت اصول حرفه ای از سوی بازیکنان و… فوتبال ایران تا رسیدن به نقطه مطلوب جای کار بسیاری داشته و نمی‌توان با عبارات شعارگونه و دور از واقعیت لیگ برتر فوتبال ایران را حتی با لیگ‌های معتبر آسیایی نظیر جی لیگ یک یا سوپر لیگ چین مقایسه کرد.
هفته ۲۱؛ ۹ روز یک دیدار!
از ۳۱ مرداد سال جاری که نوزدهمین دوره لیگ برتر فوتبال ایران شروع شده است تا نهم اسفند به عنوان آخرین روز از برگزاری لیگ برتر فوتبال ایران در هفته ۲۱ که پس از آن رقابت‌های ورزشی کشور به دلیل شیوع ویروس کرونا تعطیل شد، حدود ۱۹۰ روز می شود که با یک حساب سرانگشتی میانگین فاصله زمانی رقابت های لیگ حدود ۹ روز است؛ هرچند در این بین صرفا در دوهفته آن هم نه برای همه دیدارها، فاصله زمانی به حداقل ممکن یعنی چهار روز رسیده است و در بعضی موارد نیز شاهد فاصله زمانی ۲۹ روزه بین مسابقات بوده‌ایم.
به صورت کلی با لحاظ فاصله زمانی یک هفته‌ای برای آغاز لیگ نوزدهم به ترتیب از هفته اول رقابت ها تا هفته بیست و یکم، فاصله زمانی برگزاری مسابقات ۷، ۷، ۱۵، ۷، ۵، ۹، ۱۶، ۵، ۶، ۴، ۱۷، ۶، ۶، ۵، ۴، ۶، ۲۹، ۱۴، ۵، ۹ و ۱۴ روز بوده است.
١٥ اسفند سال گذشته بود که برای اولین بار ستاد مقابله با کرونا در ورزش با صدور اطلاعیه‌ای از تعطیلی تمام اماکن و باشگاه‌های ورزشی و مسابقات و لیگ‌های مختلف و تمرینات ورزشی باشگاه‌ها در سراسر کشور خبر داد و اعلام کرد که با توجه به گزارش‌های ستاد ملی مقابله با کرونا مبنی بر ادامه شرایط موجود در خصوص شیوع این بیماری و لزوم اقدامات پیشگیرانه، تمام رویدادهای ورزشی سراسر کشور از جمله لیگ‌های فوتبال، تمام اماکن ورزشی و تمرینات تیم‌های باشگاهی تعطیل خواهد بود و بدیهی است تصمیمات مقتضی درباره فعالیت‌های ورزشی پس از بررسی شرایط روز اعلام می‌شود؛ اتفاقی که باعث شد هفته ۲۲ لیگ برتر فوتبال ایران با تاخیر طولانی مدت مواجه و درنهایت با تصمیمات اتخاذ شده برگزاری آن به اواخر خرداد سال جاری موکول شود.
باکسینگ دِی ایران؛ ۹ هفته هر ۵ روز یک مسابقه
در تعطیلات کریسمس و سال نو میلادی، مسابقات فوتبال در انگلیس به اوج می رسد و در حالی که تیم های باشگاهی سایر کشورها در تعطیلات به سر می برند اما لیگ جزیره فعالیت خود را به فشرده ترین حالت ممکن تحت عنوان “باکسینگ دی” تغییر می دهد.
هر باشگاه لیگ برتر انگلیس در باکسینگ دی این فصل جزیره از ۲۵ آذرماه به عنوان روز پایانی هفته هفدهم، تا ۱۱ دی ماه به عنوان روز پایانی هفته بیست و یکم، چهار دیدار در طول ۱۶ روز انجام داده است که میانگین فاصله زمانی برای هر مسابقه چهار روز می شود؛ این در حالی است که به طور کلی فاصله زمانی برگزاری مسابقات در لیگ برتر انگلیس با لحاظ فاصله زمانی یک هفته‌ای قبل از آغاز این لیگ در سال جاری (۱۸ مردادماه) تا هفته ۲۹ (۱۹ اسفند) حدود ۲۱۹ روز گذشته است که به خوبی نشان می‌دهند به طور متوسط هر ۷.۵ روز یک دیدار انجام شده است.
رباط‌های پاره یقه لیگ برتر فوتبال ایران
را می‌گیرد؟
حال پرسش اصلی این است که با چه منطقی لیگ برتر فوتبال ایران که همواره در مقاطع زمانی فشرده با آسیب های فراوان برای بازیکنان همراه بوده قرار است ۹ هفته پایانی خود را در ۴۵ روز برگزار کند؟ فوتبالی که همواره حتی در کوران رقابت های لیگ برتر و همزمانی آن با دیدارهای ملی به دلیل جلوگیری از آسیب بازیکنان با تعطیلات طولانی مدت مواجه شده و نه تنها مسئولان خارج از زمین مسابقه بلکه بازیکنان و عوامل فنی و پزشکی باشگاه ها نیز به خوبی می‌دانند که لیگ برتر فوتبال ایران از این منظر به هیچ وجه شرایط مناسبی ندارد و نباید بازیکنان آن را با بازیکنان لیگ های معتبر فوتبال دنیا از نظر فیزیکی و توان جسمانی مقایسه کرد، بازیکنانی که حتی در شرایط عادی کیفیت لازم برای ۹۰ دقیقه دویدن را ندارند حال پس از حدود ۲.۵ ماه روز قرنطینه خانگی باید تمرینات خود را در بازه زمانی سه هفته ای از سرگیرند و منتظر شروع لیگ برتر باشند.
در این بین حتی باید به کیفیت نامناسب زمین‌های تمرین و مسابقه نیز اشاره کرد که در صورت خستگی جسمی بازیکنان احتمال آسیب دیدگی و مصدومیت های طولانی مدت را تشدید می‌کنند و به نظر می‌رسد متولیان امر قبل از آنکه چنین تصمیمی را اتخاذ کنند، بازیکنان و امکانات لیگ برتر فوتبال ایران را همسان لیگ‌های معتبر اروپایی دیده‌اند!
