همین اخبار موجب شد روز گذشته وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نسبت به این موضوع واکنش نشان بدهد و تاکید کند: که ویروس چینی هنوز وارد ایران نشده است.
«محمدرضا ظفرقندی» در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری «خانه ملت» با بیان اینکه ویروس چینی هنوز وارد ایران نشده است، گفت: به‌صورت مرتب این ویروس را در آزمایشگاه‌ها بررسی کردیم و بر اساس آزمایش‌های مکرری که داشتیم هنوز وارد ایران نشده است.
وی بدون اینکه از ویروس جدید چینی اطلاعاتی بدهد ادامه داد: ویروسی که در حال حاضر در کشور وجود دارد آنفلوآنزای H1N1 است.
البته وزیر دولت مسعود پزشکیان نباید اطلاع‌رسانی را در حد همین چند جمله مختصر، محدود سازد و لازم است کمیته‌ای در وزارت‌خانه مسئول پیگیری و اطلاع‌رسانی درخصوص این بیماری شود تا شهروندان به‌طور مستمر در جریان این موضوع قرار بگیرد.
همچنین از وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی انتظار داریم اتفاقات پاییز و زمستان ۱۳۹۸ را به خاطر بیاورد که تلاشی هماهنگ و هدفمند صورت گرفت تا شیوع پندمی کرونا از مردم در داخل کشور، پنهان نگاه داشته شود و تا روز جمعه ۲ اسفند که روز انتخابات بود، هیچ کس حقیقت را به مردم نگفت و دقیقاً از روز شنبه ۳ اسفند، وجود ویروس کرونا و خطری که جان همه شهروندان را تهدید می‌کرد، تأیید و تعطیلات سراسری آغاز شد اما این تعطیلات نتوانست جلوی مرگ شهروندان و کادر درمان را بگیرد.
البته هنوز تأییدی مبنی بر شیوع یک پندمی دیگر از چین به تأیید هیچ مرجعی چه در داخل و خارج نرسیده است اما شهروندان ایران، از تکرار کابوس کرونا هراس دارند به‌ویژه اینکه علائم آنفلوآنزای H1N1 نیز شباهت بسیاری به کرونا دارد و همین موضوع موجب نگرانی در جامعه شده است.
وزیر بهداشت و همچنین مدیران ارشد دولت نباید فراموش کنند که احساس ناامنی از خودِ ناامنی خطرناک‌تر است و بخش قابل‌توجهی از شهروندان ممکن است با شنیدن چنین اخباری در هاله‌ای از احساس ناامنی قرار بگیرند و همین حس ناامنی، سیستم ایمنی برخی افراد به‌ویژه سالمندان و افراد دارای بیماری زمینه‌ای را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد و آنان را حتی در برابر آنفلوآنزای H1N1 نیز آسیب‌پذیر می‌کند.
امروز و با سیطره شبکه‌های اجتماعی، دولت‌ها این توان را ندارند که موضوعات و مسائلی که ذهن شهروندان را درگیر می‌کند، مخفی نگاه دارند و لازم است منطقی باشند و حقایق را خودشان صادقانه به مردم بگویند.
همچنین شبکه‌های اجتماعی بستری برای گسترش شایعه و دروغ هستند و هر جا که حقایق و اخبار درست، از مجاری رسمی در اختیار مردم قرار گیرد، دروغ و شابعه مجالی برای طرح نمی‌یابد و اگر هم طرح شود، افکار عمومی به آن توجهی نشان نمی‌دهد و این اخبار دروغ، خودبه‌خود محو می‌شود.
بنابر مجموعه مطالب گفته شده، تشکیل کارگروهی برای اطلاع‌رسانی منظم درخصوص این موضوع فوریت دارد و همچنین لازم است تیم‌هایی از متخصصان بهداشت و سلامت، موضوع را رصد کنند و حتی با همکاری دولت پکن که مناسبات دیپلماتیک خوبی با تهران دارد، اگر ویروس جدیدی در این کشور مشاهده و بیماری جدیدی شناسایی شد نیز خبر آن را به اطلاع شهروندان برسانند تا اگر لازم است سالمندان و افراد دارای بیماری‌های زمینه‌ای، اقدامی پیشگیرانه مانند تزریق واکسن داشته باشند، به شهروندان اطلاع دهند و یقین بدانند همین رویکرد درست، جلوی شایعات را در جامعه می‌گیرد.
دولت چهاردهم که نام خود را «دولت وفاق ملی» نهاد لازم است بداند یکی از مصادیق وفاق همین است که دولت‌مردان باید در همه حوزه‌ها از اقتصاد و فرهنگ تا سیاست و سلامت، از حق و حقوق شهروندان دفاع کنند و مردم را محرم بدانند.
وفاق اگر در حوزه سیاست، به دادن سهم مدیریت به برخی طرف‌های مخالف سیاسی دولت است، در حوزه سلامت هم به این معنا است که دولت‌مردان با همه وجود، از مرزهای بهداشت و سلامت شهروندان عادی و مردمی که کسی را جز خدا ندارند، دفاع کنند. اگر دولتی وجود یک بیماری را با انگیزه سیاسی انکار کند، نباید فکر کند که مردم آن دولت را از خود می‌دانند.
