در فرهنگ جمهوری اسلامی «آمریکا»، کشورهای غربی همسو با این کشور و همچنین اسراییل، نماد استکبار جهانی هستند و ما نیز از پیروزی انقلاب در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ تا امروز عَلَم استکبارستیزی را برداشتیم و ۱۳ آبان نیز بهعنوان روز ملی مبارزه با استکبار، یکی از آن روزهایی است که یک راهپیمایی اعتراضی سراسری با حضور مردم، دانشجویان و دانشآموزان در همه شهرها و بخشها برگزار میشود.
اینکه ما هنوز نتوانستیم مشکلات خود را با آمریکا و متحدان غربیاش را حل کنیم از نگاه و نظر برخی تحلیلگران سیاسی، اشتباه است اما برخی نیز بر این باور هستند که مشکل ما با این کشور حلناشدنی است مگر اینکه آمریکا روشهای خود را تغییر دهد.
در سوی مقابل برخی نیز نحوه مواجهه ما با آمریکا را از ابتدای پیروزی انقلاب، پر از خطا میدانند و مشخصاً بر این نکته تأکید دارند که اقدام به اشغال سفارت آمریکا در ۱۳ آبان ۱۳۵۸ و گروگان گرفتن کارکنان این مجموعه به مدت ۴۴۴ روز خطای بزرگ انقلابیون بود و موجب شد از منظر حقوق بینالملل جمهوری اسلامی را نه در جایگاه مدعی و قربانی جنایات آمریکا که در جایگاه متهم بنشاند.
هر سال و در چنین روزهایی، صاحبان هر کدام از این دو دیدگاه، نگاه و نظر خود را در رسانهها به تفصیل ارائه میکنند و ما در این مجال، قصدی برای داوری این دو دیدگاه را نداریم اما بر یک نکته اصرار داریم و آن عقلانیت و خردورزی در مبارزه با استکبار جهانی است.
طی حدود پنج دههای که از عمر انقلاب ۵۷ و تأسیس جمهوری اسلامی گذشته است هیچگاه شرایط بین تهران و واشنگتن به اندازه امروز وخیم نبوده است به شکلی که پنج ماه قبل جنگندههای آمریکایی حاکمیت ملی ما را نقض و اقدام به بمباران چند نقطه کردند و تهران نیز در یک عمل تلافیجویانه یکی از پایگاههای نظامی این کشور را هدف حملات موشکی خود قرار داد.
امروز شرایط بین جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا وضعیت نه جنگ و نه صلح دارد و میانجیگران بسیاری دو کشور را دعوت به نشستن پشت میز مذاکره کردند. اوضاع اقتصاد کشور و همچنین معیشت مردم نیز شرایط خاصی را طی میکند به شکلی که هیچگاه طی چهل و هفت سالی که از عمر انقلاب گذشته است، شرایط به این گونه وخیم نشده بود.
در روزهایی که پرونده سیاست خارجی ایران بیش از همیشه به خویشتنداری و تدبیر نیاز دارد، «تذکر حسنعلی اخلاقی»، نماینده مشهد و ۶۲ نماینده دیگر مجلس به رییسجمهور درباره «ضرورت بررسی و کنترل عبور و مرور کشتیها و برنامهریزی برای بستن تنگه هرمز»، بار دیگر عقلانیت در مبارزه با استکبار جهانی را به کانون بحثهای سیاسی، مطبوعاتی آورد.
سخن روز گذشته رهبر معظم انقلاب که «اختلاف جمهوری اسلامی و آمریکا تاکتیکی و موردی نیست، ذاتی است» درست است اما نحوه مبارزه ما با این کشور باید منطقی باشد و در گام نخست لازم است کشور ما از نظر اقتصادی به ثبات و آرامش برسد.
تنگه هرمز یک آبراهه بینالمللی است و بخش قابل توجهی از نفت کشورهای منطقه از این آبراهه به سمت کشورهای آسیایی ازجمله چین میرود و اقدام به بستن آن یا هرگونه مداخله در عبور و مرور کشتیها، بیش از هر چیزی، متحدان سنتی تهران ازجمله چین را دلخور خواهد کرد.
اساساً تندروهای مجلس شورای اسلامی، برای هیچ مشکلی، راه حل ایجابی ندارند و دائماً به دنبال روشهای سلبی میگردند مانند حجاب و فضای مجازی و پیشنهاد بستن تنگه هرمز که حدود ۲۵ سال سابقه دارد و در افکار عمومی و همچنین در فضای مجازی تبدیل به پیشنهادی خندهآور شده است، از همین جمله اقدامات سلبی است.
امروز و در روز ملی مبارزه با استکبار جهانی، قبل از هر چیز لازم است توان بازیگری خود را در سازمانهای منطقهای و جهانی بالا ببریم و اقتصاد ملی و معیشت مردم را تدبیر کنیم در غیر این صورت، نمیتوانیم برابر استکبار جهانی به پیروزی برسیم.
نکته آخر اینکه تهران کارتهای بازی فراوانی مقابل آمریکا دارد اما نحوه استفاده از آن را بلد نیست یا دیر اقدام به این کار میکند و این نقیصه را دستگاه دیپلماسی باید رفع و حل کند.
