تنها یک روز پس از این حماقت و جسارت بود که جمهوری اسلامی ایران نیز واکنش کوبنده خود را آغاز کرد و این جنگ دوازده روز طول کشید تا به آتش‌بس ختم شد و نام «جنگِ دوازده‌روزه» در رسانه‌ها و سرتیتر تحلیل‌گران برای آن به ثبت رسید.
امروز چهار روز از آتش‌بس بین تهران و تل‌آویو سپری شد و لازم است ضمن حفظ هوشیاری، برخی ظرافت‌های این جنگ را هوشمندانه تحلیل کنیم.
یکی از اتفاقات بسیار مبارکی که پس از نخستین روز حملات تروریستی اسراییل رخ داد، موج همبستگی و اتحادی بود که در کشور به راه افتاد آن هم از سوی مردمی که دچار انواع گرفتاری و نارسایی مالی و معیشتی هستند، مشکلاتی که نتیجه سال‌ها سوءمدیریت و ناکارآمدی است و نمی‌توان این مشکلات را به گردن دشمن انداخت.
طی این چند روز شاهد بودیم همه مردم از سیاسی و غیرسیاسی، دانشگاهی و غیردانشگاهی و حتی بسیاری از رهبران احزاب سیاسی منتقد اختلافات را به کناری گذاشتند، پرچم جمهوری اسلامی ایران را برافراشتند و از تجاوز دشمن صهیونیستی به شدت انتقاد کردند و به حمایت از دولت و حاکمیت پرداختند.
طی این چند روز شاهد موجی از وطن‌دوستی و ایران‌خواهی در میان آحاد مردم بودیم، موجی که در تجمعات حمایت از نیروهای مسلح، تشییع پیکر شهدا و برنامه‌های تلویزیونی نیز خودنمایی می‌کرد و لازم است مدیران ارشد دولت، مجلس و نهادهای عالی نظام ارزش این مردم را نه در حرف و سخن که در عمل ببینند و بدانند و لازمه این کار، شنیدن دردهای مردم و نمایندگان افکار عمومی ازجمله رسانه‌ها و اقدام برای درمان آن است.
بسیاری از دلسوزان درخصوص فساد در برخی نهادها ازجمله نیروی انتظامی، دستگاه قضا و …. هشدار دادند و برخی موضوعات ازجمله دستگیری فرزند معاون اول قوه قضاییه و دستگیری فرزندان امام جمعه موقت تهران نیز مُهر تأییدی بر این هشدارها بود.
بسیاری از شهروندان از تجربیات و مواجهات روزانه خود درخصوص مطالبه وجه و رشوه از مأموران و کارشناسان در ادارات و نهادهای مختلف با ما تماس می‌گرفتند و ما از ترس متهم شدن به سیاه‌نمایی، از رسانه‌ای کردن آن طفره می‌رفتیم در حالی‌که خودمان بهتر از هر کسی می‌دانستیم این انحرافات، بسیار جدی است و اگر رشد کند و استمرار یابد، مانند موریانه بقای سیستم را با خطر مواجه یا شکاف میان دولت و ملت را تعمیق خواهد کرد.
جامعه‌ای که با تورم ۴۰ درصد دست و پنجه نرم می‌کند و اکثریت شهروندانش زیر خط فقر و فلاکت زیست می‌کند، تاب و طاقت دیدن فساد آقازاده‌ها و ویژه‌خواری آقاها را ندارد و اگر زمانی که انتقاد کرد، انتقادش شنیده نشود، در عرصه‌هایی مانند انتخابات که به حضورش نیاز است، از مشارکت خودداری می‌کند.
به‌رغم همه موارد گفته شده، باز مردم ما بسیار شریف بودند که در زمانی که دشمن به خاک و آسمان کشور تجاوز و اقدام به ترورهای کور کرد، آن اشکالات و نامهربانی‌ها را فراموش کردند و تماماً پشت سر نظام ایستادند و این سرمایه بزرگی است که باید قدر آن دانسته شود.
ما در همین رسانه بارها درخصوص ناامنی‌هایی که حضور مهاجران افغان در کشور ایجاد کرده و خواهد کرد، هشدار دادیم اما کمتر شنیده شد و حتی برخی نمایندگان در مجلس، علناً از این رویه دفاع می‌کردند، رویه‌ای که شوربختانه در سه ساله دولت مدیریت مرحوم رییسی به اوج رسید و افغان‌ها فله‌ای و بدون هیچ نظارتی وارد کشور شدند و امروز بر همه روشن شد که بخشی از آنان به‌عنوان جاسوس و برای همکاری با اسراییل در چنین روزی به ایران آمده بودند.
امروز چند روز از جنگ دوازده روزه گذشته است و این جنگ فرصتی برای آینده کشور خواهد بود اگر مدیران ارشد دولتی، نمایندگان مجلس، دستگاه قضا، نیروهای نظامی و انتظامی، دستگاه‌های نظارتی و بازرسی تلاش کنند بیش از گذشته مردم را ببینند، صدای‌شان را بشنوند و تلاش کنند مشکلات آنان را تدبیر کنند.
مردم شریف ایران یک‌بار دیگر همراهی برادرانه خود را نشان دادند و اتحادی مثال‌زدنی را به نمایش گذاشتند تا جایی‌که برخی تحلیل‌گران یکی از دلایل آتش‌بس دشمن را در همراهی مردم با نظام می‌دانند. دشمن با خود به این برداشت رسیده بود که با یک حمله محدود و زدن چند نقطه، مردم ایران علیه نظام جمهوری اسلامی شورش خواهند کرد و به تعبیر خودشان، کار را تمام میکنند درحالی‌که در عمل شاهد عکس این خیال باطل بودیم و مردم یک‌تنه پای نظام ایستادند. امروز لازم است نظام حکمرانی نیز با مردم همراه باشد و تلاش کند مشکلات مردم را حل کند، در سیاست‌ورزی و حکمرانی تساهل و مدارای بیشتری نشان دهد و مسیری که تندروها دوست دارند را مسدود کند، مسیری که به ناراضی‌تراشی و قهر ملت با دولت منجر خواهد شد.
