طی چند روز گذشته نیز گمانه‌زنی‌های بسیاری صورت گرفت و نام‌های زیادی به‌عنوان وزیران مدنظر رییس‌جمهوری اعلام شد که برخی چون «سید عباس عراقچی» برای وزارت امور خارجه به احتمال بالا، درست است و برخی نیز از اساس شایعه ضمن اینکه اخبار حکایت از ابقای برخی مدیران ارشد دولت سیزدهم مانند «محمد اسلامی» رییس سازمان انرژی اتمی دارد و ما در این یادداشت تحلیلی قصد نداریم این لیست‌ها را مرور کنیم و ترجیح می‌دهیم شکیبا باشیم تا نامه رسمی با امضای مسعود پزشکیان درخصوص هیأت وزیران پیشنهادی، رسانه‌ای شود اما چند نکته را پیشاپیش لازم به طرح می‌دانیم؛
نخست اینکه از روزی‌که نام مسعود پزشکیان در مرحله دوم انتخابات در روز ۱۵ تیرماه به‌عنوان برنده اعلام شد، رهبر معظم انقلاب با شیوه‌های گوناگون تلاش کردند نظر مثبتی که به رییس‌جمهوری داشتند را به جامعه و همچنین به نمایندگان مجلس نشان دهند و این نگاه و نظر باید کانون توجه نمایندگان باشد تا در دام برخی افراطیون نیفتند که اصرار دارند مسعود پزشکیان را با عنوان اصلاح‌طلب افراطی متهم و در پشت این اتهام بی‌اساس از ابتدا سنگ جلوی پای برنامه‌هایش بیندازند و به جای وحدت، تفرقه پیشه کنند و توقع داشته باشند کابینه مسعود پزشکیان باید با مردان مد نظر سعید جلیلی، پر شود و به این شکل، هزینه حکمرانی را افزایش دهند و مردم را که به آینده امیدوار شدند، ناامید کنند.
دوم اینکه از حادثه سقوط بالگرد رییس‌جمهوری در ۳۰ اردیبهشت گذشته تا امروز بیش از دو ماه است که کشور در وضعیت خاص قرار داشته است و هرچند کفیل رییس‌جمهوری دولت را هدایت می‌کرد اما اجرای انتخابات ریاست‌جمهوری در دو نوبت و ازدحام وظایف ناشی از آن، ورود بسیاری از نمایندگان و دولت‌مردان به انتخابات و حاشیه‌های آن، ناخواسته عملکرد دولت سیزدهم را تحت‌الشعاع خود قرار داد و حتی یکی از نمایندگان نیز سه روز قبل طی تذکری در صحن مجلس گفت «بیشتر طرحهای مهم در این مدت، خوابیده است و لازم است هرچه سریع‌تر دولت جدید کارها را در دست بگیرد» و اگر رهبر معظم انقلاب پس از تعیین نتیجه انتخابات از نمایندگان خواست به کابینه رأی اعتماد بدهند ناظر بر همین ضرورت بود.
آیت‌الله خامنه‌ای در دیدار روز ۳۱ تیر گذشته با نمایندگاه در نکته و توصیه‌ای مهم گفتند: «کار فوری و پیشِ روی مجلس رأی اعتماد به کابینه آقای پزشکیان است». ایشان تعیین هر چه زودتر کابینه بعد از انجام امور لازم را مفید و ضروری خواندند و گفتند: «در این زمینه هم نمایندگان مجلس و هم رییس‌جمهور منتخب و محترم، مسئولیت‌های سنگینی دارند.»
نکته سوم خطاب به عموم فعالان سیاسی کشور اعم از اصلاح‌طلبان و اصولگرایان است که باید به انتخاب مسعود پزشکیان احترام بگذارند و پس از علنی شدن لیست نهایی کابینه، نق نزنند و ناله نکنند که این فرد از فلان جناح و آن فرد از بهمان دسته است و اجازه دهند دولت در کوتاه زمان، شکل بگیرد.
مسعود پزشکیان در همین زمینه در نشست با خبرنگاران به‌مناسبت ۱۷ مرداد گفت: «ما گفتیم دولت وفاق باشیم و دلمان می‌خواهد از همه دولت‌ها در کابینه چهاردهم حضور داشته باشند، هم آنها باشند و هم ما باشیم اما قبله و جهت‌مان یکی باشد و نگوییم این فرد از دولت رییسی است و آن از دولت روحانی، این‌ها زبان تفرقه است.»
نکته آخر اینکه اگر با خودمان صادق باشیم باید بگوییم کشور در حوزه‌های مختلف از اقتصاد و سرمایه‌گذاری خارجی تا معیشت روزانه مردم و انرژی در دام انواع ناترازی‌ها گرفتار است و در چنین شرایطی تنها باید دست هم را گرفت تا با کمک هم حرکت رو به جلو داشت و اگر قرار باشد در چنین شرایط حساسی، پای هم را بگیریم همه با هم در دره سقوط خواهیم کرد و همکاری و هم‌افزایی بین دولت و مجلس در چنین شرایطی اولویت نخست است که کسی نباید آن را نادیده بگذارد آن هم در شرایطی که وضعیت منطقه و همچنین فشارهای جهانی هم کمرشکن است و لازم است مدیران ارشد دولتی و نمایندگان و همه ارکان حکمرانی در داخل، با هم و کنار هم باشند تا بتوانند مشکلات را تدبیر کنند.
