سرویس بین‌الملل/ خبر حمله ارتش روسیه به کشور اوکراین، گویا از احتمال اندکی فراتر رفته و به قطعیت نزدیک شده است و برخی منابع غربی، خبر دادند «ولادیمیر پوتین» دستور حمله را به ارتش داده و از هم‌اکنون تا آغاز آتش‌بازی پوتین در برف و زمستان سنگین غرب اروپا، موضوع زمان است. طی […]
سرویس بین‌الملل/
خبر حمله ارتش روسیه به کشور اوکراین، گویا از احتمال اندکی فراتر رفته و به قطعیت نزدیک شده است و برخی منابع غربی، خبر دادند «ولادیمیر پوتین» دستور حمله را به ارتش داده و از هم‌اکنون تا آغاز آتش‌بازی پوتین در برف و زمستان سنگین غرب اروپا، موضوع زمان است. طی چند روز گذشته «لیز تراس» وزیر امور خارجه انگلیس به مسکو رفت و با همتای روس خود دیدار کرد، دیداری که خیلی صمیمانه نبود و «سرگئی لاوروف» وزیر خارجه روسیه، ضمن اشاره به بحران اوکراین و انتقاد از حضور نظامی انگلیس و غرب در این کشور با صراحت گفت: روابط کنونی بین مسکو و لندن به ابتکارعمل دولت انگلیس در یک بحران جدی قرار دارد و مقامات لندن باید برخوردی مسئولانه نسبت به انجام گفتگوهای دوجانبه، بر اساس اصل برابری و توجه به منافع متقابل، به منظور حل و فصل مشکلات انباشته شده در روابط دو کشور داشته باشند.
پس از آن نیز رییس‌جمهوری فرانسه به مسکو رفت و با برخورد بسیار سرد پوتین مواجه شد و نوع نشستن دو رییس‌جمهوری بر روی یک صندلی بزرگ و مذاکرات بدون نتیجه در رسانه‌های فرانسه، دست‌مایه طنز و شوخی شد آنچه مسلّم است این است که تا این لحظه نه غرب از گسترش ناتو به سمت شرق و تا بیخ کشورهایی چون روسیه و بلاروس، کوتاه آمد و تصمیم گرفت اوکراین را رها کند و نه روسیه بنا دارد نسبت به موضوع، کوتاه بیاید و به واکنش تند و خشن دست نزند، به همین دلیل صدر اعظم آلمان نیز تصمیم گرفت در ساعات پایانی امروز یا فردا -سه شنبه- به مسکو برود و آخرین تلاش خود را برای مواجهه دیپلماتیک با آتشی که در راه است، انجام دهد.
احتمالاً سفر آتی «اولاف شولتس» آخرین حلقه و شانس نهایی از این زنجیره ملاقات‌های دیپلماتیک است که با هدف پیشگیری از حمله روسیه به اوکراین صورت می‌پذیرد، هرچند با آمادگی سنگین نظامی روسیه در پشت مرزهای اوکراین، به نظر می‌رسد آخرین تعاملات دیپلماتیک هم با شکست مواجه شود.
حقیقت این است که برخی قرینه‌ها نشان می‌دهد این‌بار روسیه قصد ورود جدی‌تری از ماجرای اشغال کریمه دارد، ماجرایی که در حوزه دیپلماتیک، پر سر و صدا بود و به درگیری روس‌تبارهای کریمه با دولت اوکراین کشید و سرانجام در ۱۶ مارس ۲۰۱۴ یک همه‌پرسی توسط دولت شبه جزیره کریمه از مردم کریمه برای پیوستن به روسیه برگزار شد و ۸۱ درصد واجدان شرایط در این انتخابات شرکت کردند و اکثریت به پیوستن این شبه جزیره به روسیه رأی مثبت دادند و «ولادیمیر پوتین» در روز ۱۸ مارس همان سال رسماً سند پیوست کریمه به روسیه را امضا کرد و کریمه را جزء جدایی‌ناپذیر روسیه خواند.
منابع «سیا» در ارزیابی‌های اخیر خود گزارش دادند که روسیه تصمیم به حمله گسترده به اوکراین گرفته و برای همین بیشتر شرکای غربی ایالات متحده اقدام به بیرون کردن شهروندان و حتی کارمندان سفارت یا انتقال سفارت از «کیِف» به شهری امن‌تر کردند و بیراه نیست اگر بگوییم شمارش معکوس برای اشتباه پوتین آغاز شده است.
به باور ما درصورت آغاز چنین تهاجمی، پوتین به نتایج مورد نظر خود نخواهد رسید و بدتر از آن احتمال ورود غرب به این جنگ و از کنترل خارج شدن آن است که هم تلفات سنگین غیرنظامی خواهد داشت و هم کنترل آن دشوار خواهد بود.
به نظر می‌آید نگرانی پوتین از قوت گرفتن جریان غربگرا و افزایش حضور غرب در کشورهایی چون اوکراین، نه در خصوص این کشور بلکه به فدراسیون روسیه برمی‌گردد و رییس‌جمهور روسیه با خود تصور می‌کند پس از مرگ وی یا با به مخاطره افتادن بیشترِ سلامت جسمی وی، نظمی که وی در کشور پهناور روسیه حاکم کرد، به خط فروپاشی برسد و جریان شوروی سابق، در مقیاسی کوچکتر تکرار شود، هرچند برای رفع این نگرانی نیز لازم است ساختارهای حزبی در روسیه تقویت و دموکراسی روسیه تجهیز شود.
ما البته امیدواریم این جنگ هرگز آغاز نشود یا به یک جنگ نامحدود و مصیبت‌بار تبدیل نشود و هرچه زودتر دامنه آن جمع گردد اما یقین داریم در درازمدت نه به نفع روسیه است و نه به نفع غرب و در نهایت اینکه غرب هم باید از گسترش میلیتاریسم و نظامی‌گری در مناطق دور و نزدیک جهان بکاهد و تلاش کند به گونه‌ای با متحدان خود نزدیک شود که برای همسایگان و دیگر کشورهای منطقه این تصور ایجاد نشود که حضور غرب به تشکیل دولت غربگرا و ایجاد نوعی از «حالت تخاصم» با همسایگان آن کشور ختم می‌شود ضمن اینکه روسیه نیز باید دست از نگرش پدرسالارانه خود در خصوص کشورهای اتحاد شوروی سابق دست بردارد و به نوعی تعامل و مفاهمه با همسایگان خود برسد تا این کشورها هم با فدراسیون روسیه احساس نزدیکی کنند و هم با جهان غرب اعم از اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا.
