آرمان طهرانی- روزنامه نگار/ پس از ماه ها تنش اقتصادی میان آمریکا و چین، عاقبت این دو قدرت بزرگ اقتصادی اواخر هفته گذشته به امضای توافقی به این تنش ها به صورت موقت پایان دادند. بسیاری از تحلیلگران بر این اعتقادند که هرچند دو طرف هر کدام به نوعی از این توافق تجاری […]
آرمان طهرانی-
روزنامه نگار/
پس از ماه ها تنش اقتصادی میان آمریکا و چین، عاقبت این دو قدرت بزرگ اقتصادی اواخر هفته گذشته به امضای توافقی به این تنش ها به صورت موقت پایان دادند. بسیاری از تحلیلگران بر این اعتقادند که هرچند دو طرف هر کدام به نوعی از این توافق تجاری سود بردهاند، اما هنوز برخی از مسائل مهم حل نشده بین دو طرف پابرجا مانده است.
به گزارش «جمله» سه شنبه هفته گذشته بود که رئیس جمهور آمریکا از تصمیم خود مبنی بر امضا توافق تجاری با چین پس ۱۷ ماه تنش تجاری میان دو کشور خبر داد. او در صفحه شخصی خود نوشته بود: «من روز ۱۵ ژانویه (۲۵ دی) توافق تجاری بسیار بزرگ و جامعمان با چین را امضا خواهم کرد. این مراسم در کاخ سفید برگزار خواهد شد. نمایندگان رده بالای چین حاضر خواهند بود. در تاریخی دیگر به پکن خواهم رفت، جایی که گفتوگوها بر سر مرحله دوم آغاز خواهند شد.»
صلحی شکننده پس از جنگ اقتصادی
آمریکا در سال ۲۰۱۸ یک رشته پروندههای قضایی علیه شرکتهای فناوری چین تنظیم کرد. این شرکتها به سرقت ابزارهای امنیت سایبری و نقض تحریمهای آمریکا متهم شدند. دولت آمریکا شرکتهای آمریکایی را از فروش قطعات به شرکت ارتباطات زیتییی چین منع کرد که به نقض تحریمهای ایران مربوط بود. آمریکا سپس این ممنوعیت را لغو و به جای آن جریمهای بر آن شرکت بزرگ اعمال کرد.
حالا پس از ماهها مذاکرات فشرده کارشناسی و رجزخوانیهای مفصل سیاسی، دوطرف بر مفادی توافق کردهاند که میتواند پایانی بر یکی از بزرگترین جنگهای تجاری چند دهه اخیر و یکی از بزرگترین مولفههای منفی تاثیرگذار بر اقتصادی جهانی باشد.
براساس دادههایی که منتشر شده است، چین در چارچوب بخش اول توافق تجاری خود با آمریکا باید خریداری کالاهای آمریکایی را طی دو سال آینده به میزان ۲۰۰ میلیارد دلار افزایش دهد.
متن توافقنامه مربوطه که توسط وزارت دارایی چین منتشر شده، حاکی از این امر است که از اول ژانویه ۲۰۲۰ تا ۳۱ دسامبر ۲۰۲۱ ، میزان خرید کالاهای صنعتی، خدمات، محصولات کشاورزی منابع انرژی توسط چین از ایالات متحده باید معادل ۲۰۰ میلیارد دلار بیشتر از سطح پایه مربوطه در سال ۲۰۱۷ باشد.
پکن در سال ۲۰۲۰ باید ۳۲.۹ میلیارد دلار بیشتر از سال ۲۰۱۷ و در سال ۲۰۲۱ باید ۴۴.۸ میلیارد دلار بیشتر کالاهای صنعتی از امریکا خریداری کند.
منظور از محصولات صنعتی، تجهیزات صنعتی، هواپیما، اتومبیل، تجهیزات الکترونیکی، محصولات صنعت داروسازی و دستگاههای اپتیک و پزشکی است.
برای محصولات کشاورزی این رقم در سال ۲۰۲۰ باید حداقل ۱۲.۵ میلیارد دلار و در سال ۲۰۲۱ حداقل ۱۹.۵ میلیارد دلار باشد. لیست محصولات کشاورزی شامل غلات، گوشت، غذاهای دریایی ودانههای روغنی است.
همچنین پیش بینی میشود چین در سالهای ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ به ترتیب ۱۸.۵ میلیارد دلار و ۳۳.۹ میلیارد دلار منابع انرژی در ایالات متحده خریداری کند. لیست منابع انرژی شامل گاز مایع ، نفت خام ، زغال سنگ و محصولات نفتی هستند.
فاز اول این معامله همچنین طرف چینی را در سالهای ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ موظف به خرید خدمات اضافی در ایالات متحده به مبلغ ۱۲.۸ میلیارد و ۲۵.۱ میلیارد دلار میکند. از جمله خدمات در بخشهای بیمه و مالی، مسافرتهای تجاری و گردشگری، خدمات ابری ذکر شده است.
ایالات متحده و چین پس از ۱۳ دوره طولانی مذاکرات، به توافق رسیده و اولین بسته اسناد را در چارچوب توافقنامه تجاری امضا کردند.
نگاهی خوشبینانه به صلح تجاری
دنیل کلیفتون سرپرست و استراتژیست استریتگس، میگوید:«تنشهای بیشتری با چین در مورد مسائل سایبری و امنیت ملی به وجود خواهد آمد، این مسائل فعلاً حل نخواهند شد، اما تأثیری هم بر درآمد شرکتهای وال استریت نخواهد داشت، در حالی که بدون این توافق و با وجود تعرفهها تأثیر منفی شدیدی بر سود این شرکتها گذاشته خواهد شد».
او ادامه داد: «فعلاً این توافق کار میکند و باعث رشد بازارها شده است و به نظر میرسد این بیشترین اهمیت را داشته باشد».
تحلیلگران معتقدند هر موقع که ترامپ بتواند اروپاییها را با خود همراه کند، ما شاهد دور جدیدی از تعرفههای ضد چینی خواهیم بود.
سزار روجاس، اقتصاددان بانک سیتیگروپ میگوید: «من معتقدم علیرغم این توافق تنشهای تجاری در سال ۲۰۲۰ ادامه خواهد داشت».
تحلیلگران معتقدند پایبندی کامل چین به این توافق خیلی خوشبینانه خواهد بود.
واکنش بازارها به صلح تجاری
تعرفه بر واردات کالاهای چینی به ارزش ۳۶۰ میلیارد دلار از سوی ایالاتمتحده حذف نخواهد شد. در حالیکه دونالد ترامپ در حال امضای توافق تجاری با چین است اما همچنان برنامهای برای حذف تعرفههای اضافه ندارد. وزیر خزانهداری آمریکا، استیون منوچین اعلام کرد تا زمان تکمیل فاز دوم توافق تجاری، تعرفهها به همین شکل حفظ خواهد شد. استیون منوچین در ادامه اظهار کرد: در صورت پیشرفت سریع دو کشور برای انعقاد فاز دوم توافق تجاری، دونالد ترامپ، رئیسجمهوری آمریکا ممکن است کاهش بیشتری برای تعرفههای وضع شده بر کالاهای چینی در نظر بگیرد. دونالد ترامپ روز چهارشنبه ۱۵ژانویه سند مربوط به فاز اول توافق تجاری را در کاخ سفید به همراه لیو هی، نخستوزیر چین امضا کرد. امضای این سند یک هفته پیش از آغاز پروسه استیضاح ترامپ در سنای آمریکا رخ داد.
پس از انتشار اخبار مبنی بر عدم حذف تعرفههای تجاری بر کالاهای وارداتی چینی شاخصهای والاستریت که بهتازگی رکورد تاریخی خود را جابهجا کرده بودند، به دلیل نگرانی از عاقبت توافق تجاری میان پکن و واشنگتن وارد سراشیبی شدند. شاخصهای والاستریت از جمله شاخص اساندپی ۵۰۰ که به یک قدمی سطح حساس ۳۳۰۰ واحدی نزدیک شده بود و توانست رکورد تاریخی این شاخص را ارتقا دهد، در واکنش به نگرانی جدیدی که درخصوص تجارت میان چین و آمریکا بهوجود آمده است، نزدیک به ۴۰ واحد سقوط کرد. شاخص نزدک کامپوزیت نیز همانند دیگر شاخص، رکورد تاریخی خود را لمس کرد و پس از آن وارد سیر نزولی شد. تنها شاخص مهمی که نتوانست به رکورد تاریخی خود دست یابد، شاخص میانگین صنعتی داوجونز بود. در حالی که نگرانی محدود تجاری تاثیر شدیدی بر روند بازار داشت و همین موضوع باعث شد در بازار رمزارزها بیتکوین از کانال ۷ هزار دلاری به کانال هشت هزار دلاری صعود کند. آمارهای جدید نشان میدهد، هزینه جنگ تجاری ترامپ برای رقابتپذیری بخش تولید و اشتغال آمریکا، بسیار گسترده، عمیقتر و طولانیتر از آن بوده که پیش از این تصور میشد. ترامپ اصرار دارد که این تعرفهها توسط کشورهای صادرکننده به آمریکا پرداخت میشود، اما اقتصاددانان و شرکتهای آمریکایی میگویند که آنها عمده این هزینهها را متحمل میشوند.
افزایش تقاضای طلا
وزارت صنعت استرالیا در گزارش فصلی خود پیشبینی کرده که تقاضای جهانی طلا در سال ۲۰۲۰ میلادی با رشد ۳/ ۱ درصدی و در سال ۲۰۲۱ میلادی با رشد ۱/ ۳ درصدی روبهرو خواهد شد. براساس این گزارش تقاضای جهانی طلا در سال ۲۰۲۱ میلادی به بیش از ۴۷۶۰ تن خواهد رسید. علت اصلی رشد تقاضای جهانی طلا، افزایش خرید در بخش سرمایهگذاری خرد، تقاضای جواهرات و خرید بانکهای مرکزی جهان خواهد بود. تقاضای سرمایهگذاری برای طلا در سال ۲۰۲۰ با رشد ۲۰ درصدی روبهرو خواهد شد. این رقم در سال ۲۰۲۱ میلادی نیز ۳درصد دیگر افزایش خواهد یافت و به ۱۱۹۶تن میرسد. این رشد فزاینده برای تقاضای سرمایهگذاری طلا نشانگر نااطمینانی سیاسی نسبت به استیضاح ترامپ در آمریکا و تنشهای ژئوپلیتیک در خاورمیانه است.
هرگونه اصلاح شاخص در بازار بینالمللی سهام نیز میتواند موجب افزایش تقاضا برای طلا شود. تقاضای جواهرات نیز در سال ۲۰۲۰ میلادی با ۱/ ۹ درصد رشد به ۲۳۳۲تن خواهد رسید. این رقم در سال ۲۰۲۱ نیز با ۶/ ۴ درصد رشد به ۲۴۴۰ تن میرسد. رشد تقاضای جواهرات در هند بسیار چشمگیرتر از سایر کشورها خواهد بود. رشد اقتصادی، توسعه شهرنشینی، افزایش درآمد و ارتقای اعتماد مصرفکننده نیز عوامل مهمی برای رشد فزاینده تقاضای جواهرات در هند خواهد بود.