با این حال هر چند وقت یکبار شاهد لافزنی‌ها و یاوه‌گویی‌های دشمنان این آب و خاک در خصوص مالکیت ایران بر جزایر سه گانه هستیم و با وجود تاکیداتی که مقامات ایران در این خصوص داشتند، باز هم شورای همکاری‌های خلیج فارس با دخالت تروئیکای اروپا و آمریکا همچنان به انتشار بیانیه‌های مغرضانه می‌پردازند. تعداد این بیانیه‌ها زیاد شده و متاسفانه هر چند ماه یک بار اظهار نظرات بی‌پایه و اساس این افراد را در خصوص جزایر سه گانه می‌شنویم حال آنکه مقامات سیاسی و نظامی ایران بارها تاکید کرده‌اند که دخالت در خصوص مالکیت ایران بر این جزایر و اقدام عملی کردن در این باره عواقب جبران ناپذیری به دنبال خواهد داشت. تاریخ انکار کردنی نیست و از روز ۹ آذر سال ۵۳، ایران مالکیت رسمی، قطعی و انکارناپذیری بر این جزایر دارد و رد پای وحشی‌گران انگلیس که سال‌ها به ناحق این جزایر را اشغال کرده بودند برای همیشه از این مناطق پاک شد و از آن روز تاکنون این ماجرا هیچ تغییری نکرده است.
اخیرا به واسطه این اظهارات بی‌پایه و اساس و بحث‌های گوناگون در خصوص ریشه نام جزیره ابوموسی، نام این منطقه را بیش از دو جزیره دیگر در اخبار شنیده‌ایم. نکته مهمی که می‌خواهیم به بهانه ادعای شورای همکاری‌های خلیج فارس در متن پیشرو به آن بپردازیم این است که نباید خدای نکرده صدای مردم در یک منطقه جغرافیایی، تنها زمانی به گوش برسد که این چنین صحبت‌هایی مطرح شده و حال خواسته یا ناخواسته نام جزیره ابوموسی بر سر زبان‌هاست. متاسفانه در ابوموسی مشکلاتی هم وجود دارد که زیبنده نیست تنها هنگام انتشار این بیانیه‌های مغرضانه این مشکلات دیده شود. مثلا تصاویر سازه‌های بانک در این جزیره، بسیار قابل تامل است. کاربران فضای مجازی نوشتند که افتتاح یک بانک به شکل کامل و مجهز در ابوموسی، حدود یک قرن زمان می‌برد. همچنین نکات جالبی در خصوص شرایط سفر به این منطقه عنوان شد. بلیط رفت و برگشت برای ساکنان این جزیره رایگان است ولی افراد غیر بومی، باید اول یا به سپاه لنگه یا اداره گردشگری و میراث فرهنگی شهرستان لنگه مراجعه کنند و برگه مهر شده تحت عنوان مجوز دریافت کنند. اگر پروازی باشد، امکان سفر فراهم می‌شود و اگر نه، باید منتظر کشتی‌های مسافربری باشند که دو بار در هفته حرکت می‌کنند. در این جزیره گروهی از اماراتی‌ها هم زندگی می‌کنند. جمعیت آنان زیر پنجاه نفر است و یک پاسگاه کوچک مخصوص به خود دارند. اماراتی‌ها اگر ۶ ماه جزیره را ترک کنند دیگر نمیتوانند برگردند. همچنین تنها در محدوده کوچک خود اجازه تردد دارند. جمعیت ایرانی‌های جزیره ابوموسی نیز حدود ۵ هزار نفر تخمین زده شده است. به گزارش عصر ایران، «یاسر حزباوی»، فعال سیاسی اهل هرمزگان در این باره توضیح داده است که ایرانی‌های ساکن با پول ملی کشور مبادله می‌کنند و اماراتی‌ها هم با پول خودشان. ایرانی‌ها بازارچه مخصوص به خود را دارند و اماراتی‌ها هم بقالی‌های خود را و عمده مایحتاجشان را هم با کشتی از شارجه می‌آورند. آن‌طور که یاسر حزباوی نوشته، سمت اماراتی‌های جزیره، بافت مناسبی ندارد، اما آنها برای خودشان پلیس مجزا، مدرسه و شهرداری دارند و در واقع ابوموسی دو شقه‌ی ایرانی و اماراتی دارد. گر چه که بنا به ادعای حزباوی، در اکثر اوقات سال جز پیش‌کارها و خدمه، کسی در آن منطقه اماراتی‌نشین جزیره نیست. از آن طرف در سمت ایرانی به جز نظامی‌ها، حضور مردم عادی پرشمار نیست، البته هستند کسانی که همان‌جا بازنشسته شدند و ادامه زندگی می‌دهند.
مالک جزیره ابوموسی سازمان ملی زمین و مسکن است و به تازگی هم خبری منتشر شده که قرار است در این منطقه، مسکن ساخته شود. به گزارش ایسنا، مثل سایر مناطق برای متقاضیان واجد شرایط در آنجا تامین زمین انجام می‌شود. دو پروژه آنجا تامین زمین شده که یکی از آنها از طریق منابع استانی بنیاد مسکن در حال اجرا است. ۱۱۰ واحد نیز توسط سازمان ملی زمین و مسکن در دستور کار قرار دارد. بر این اساس مثل سایر مناطق می‌توان طرح‌های شهرسازی را در جزایر سه‌گانه اجرا کرد. به سرانجام رسیدن این پروژه قطعا مشت محکمی بر دهان کسانی خواهد بود که چشم طمع در منابع و تمامیت ارضی این سرزمین دوخته‌اند و به نوعی دیگر جای هیچ‌گونه حرف و سخن و ادعایی باقی نخواهد ماند. با این حال باز هم در پایان تاکید می‌کنیم که این جزایر را همیشه ببینیم. ببینیم و برای رفع مشکلاتشان حتی اگر انگشت‌شمار است، بکوشیم و صبر نکنیم حادثه‌ای، اظهار نظری یا خدای نکرده تهدیدی، نام این پاره‌های تن ایران را بر سر زبان‌ها بیندازد.
