از آرزوی زندگی  تا تلاش برای زنده‌ ماندن
از آرزوی زندگی  تا تلاش برای زنده‌ ماندن
کولیوند نماینده بازنشستگان معلول و فعال صنفی حقوق معلولان به تازگی در گفت‌وگو با خبرگزاری کار ایران گفته‌ است‌: در طی دو سال اخیر جامعه معلولین توسط سازمان بهزیستی رها شدند. عملاً بدترین دوره برای معلولان، دوسال اخیر بود که مدیرعامل این سازمان تغییر کرد. بسیاری تصور می‌کنند که چون ۳۰ تا ۴۰ درصد پایه حقوق را دریافت می‌کنند، پس اوضاع بد نیست اما نمی‌گویند که ما ۳۰ یا ۴۰ درصد چه پایه‌ای را دریافت می‌کنیم! اکنون مستمری یک فرد دارای معلولیت حدود ۹۷۰ هزار تومان است! یعنی حقوق مستمری یک فرد معلول هنوز به یک میلیون تومان نرسیده است.


این اظهارات تکان‌دهنده و باورنکردنی نشان‌ می‌دهد که‌ وضعیت يکی از محروم ترين و نیازمند ترين اقشار جامعه‌ در دولتی که ادعای حمایت از محرومان را داشت تا چه اندازه‌ وخيم بود و دولت‌ پزشکیان چه کار دشواری برای جبران‌ این‌همه ناکارآمدی دارد.
متاسفانه عدم‌ به‌کارگیری نیروهای متخصص در دولت مرحوم‌ رییسی ضرباتی کاری به پیکره جامعه ایرانی وارد کرد و عملا کشور را یک دهه به عقب بازگرداند. حدود یک میلیون و ۶۰۰ هزار معلول تحت پوشش بهزیستی هستند. طبق آمار جامعه جهانی، معلولان ۱۰ تا ۱۵ درصد از جمعیت را تشکیل می‌دهند که در ایران این آمار ۱۰ درصد محاسبه می‌شود که سه درصد از آنها معلولیت خیلی شدید دارند. براین اساس جمعیت معلولان ایران حدود هشت میلیون نفر برآورد می‌شود. فاصله‌ بین مردم و مسئولان در دولت قبلی انقدر زیاد شده‌ بود که عملا با قید محرمانه مردم نامحرم شمرده می‌شدند و دولت‌ پاسخگوی تصمیمات عجیب خود نبود، يکی از پرسش‌های جدی در دولت‌ قبل این بود که‌ تصمیمات آنها به افزايش تولد کودکان معلول می‌انجامید. در همين راستا علی‌محمد قادری رئیس سازمان بهزیستی در دولت قبل در پاسخ به پرسش یکی از خبرنگاران حاضر در نشست خبری سال گذشته در پیوند با انتشار آمار تعداد نوزادانی را که در دو سال اخیر با نارسایی‌های جسمانی یا ذهنی یا «معلول» به دنیا آمده‌اند، گفت: «من اجازه ندارم‌ اطلاعات محرمانه مردم‌ را به شما بدهم. بر اساس گزارش همدلی «رامک حیدری» مدیرعامل انجمن حمایت از بیماران دیستروفی، بیماری‌ ماهیچه‌ای ژنتیکی، ۲۷ تیر سال گذشته، تایید کرد که حتی مرکز آمار ایران نیز ارائه گزارش‌های آماری را درباره تعداد افراد مبتلا به نارسیایی‌های جسمی یا ذهنی در کشور، متوقف کرده است. مدیرعامل انجمن حمایت از بیماران دیستروفی با تاکید بر اینکه «یکی از ضعف‌های موجود در حوزه معلولان، نبود آمار دقیق است»، گفت: «ما از مرکز آمار خواستیم که در آخرین سرشماری، خوداظهاری برای مشخص شدن تعداد معلولان در کشور اختصاص دهند، که این کار انجام نشد.» او گفت که دستگاه‌های دولتی در تصمیم‌گیری‌ها و اختصاص بودجه فقط به آمار محدود بهزیستی اکتفا می‌کنند، در حالیکه «بهزیستی آمار غیرواقعی از تعداد معلولان ارائه می‌دهد و در واقعیت شاید تعداد معلولان پنج برابر عدد اعلام شده از سوی بهزیستی» است.
مشکل وقتی عجیب‌تر می‌شود که بدانیم دولت‌ مرحوم‌ رییسی نه‌تنها توجهی به‌ خواسته‌های معلولان نداشت، بلکه عدم پاسخگویی و برخورد چکشی را در دستور کار قرار داده بود.
سال گذشته‌ بهروز مروتی مدیر کمپین معلولان با انتقاد از دولت در بی‌تفاوتی نسبت به مشکلات معلولان‌، مطرح کرد: با اینکه رئیس جمهور وعده‌های زیادی به معلولان داده بود اما از حذف ردیف بودجه قانون حمایت گرفته تا بی‌توجهی، توهین، توقیف گوشی، ریختن در خانه معلولان فاقد قدرت راه رفتن، احضار، فریب و گرفتن تعهدنامه اجباری و… بدترین اقدامات و نامتعارف‌ترین نوع رفتار با معلولان در دولت اقای رئیسی رقم خورد. عجیب‌تر این‌که دولت‌ قبل حتی در آخرین روزهای کاری خود هم دست از آزار معلولان برنداشت و بهروز مروتی (فعال حقوق معلولان) ۳۱ مردادماه سال‌جاری در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، از قطع مستمری ۱۳ هزار معلول و مددجوی بهزیستی خبر داد و گفت: در اقدامی غیرمنتظره و نگران‌کننده، مستمری حدود ۱۳هزار مددجوی سازمان بهزیستی که حدود ۶۰ درصد آن‌ها را معلولان تشکیل می‌دهند، قطع شده است. دیوان محاسبات اواخر اردیبهشت ماه قول داده بود که از خردادماه این افراد به چرخه‌ی حمایتی برمی‌گردند که به تازگی متوجه شدیم سازمان هدفمندی قصد به چرخه اضافه کردن این تعداد را ندارد. خوشبختانه رئیس سازمان بهزیستی تغيير کرد تا جلوی ضرر بیشتر گرفته شود اما ناگفته پيداست که رئیس جدید چه کار دشواری پيش رو دارد.

  • نویسنده : ملیحه منوری ـ سردبیر