گروه سیاسی/ ۲۹ فروردین در تقویم مناسبت‌های جمهوری اسلامی ایران روز ارتش نام‌گذاری شد و هر ساله در این روز، یگان‌های ارتش در مراکز استانها و مناطق مختلف کشور، اقدام به رژه نمایشی می‌کنند و توان عملیاتی خود را در برابر دید همگان قرار می‌دهند که می‌توان آن را مانور عمومی نام‌گذاری […]
گروه سیاسی/
۲۹ فروردین در تقویم مناسبت‌های جمهوری اسلامی ایران روز ارتش نام‌گذاری شد و هر ساله در این روز، یگان‌های ارتش در مراکز استانها و مناطق مختلف کشور، اقدام به رژه نمایشی می‌کنند و توان عملیاتی خود را در برابر دید همگان قرار می‌دهند که می‌توان آن را مانور عمومی نام‌گذاری کرد که نمونه کامل آن نیز در پایتخت با حضور فرماندهان، امرای ارتش و سپاه و مدیران ارشد کشوری اجرا می‌گردد و از سال‌ها قبل نیز رییس‌جمهوری در این مراسم به ایراد سخنرانی می‌پردازد و ضمن گرامی‌داشت شهدای ارتش جمهوری اسلامی ایران، از همه جان‌برکفان این نیرو قدردانی می‌کند.
روز گذشته نیز آیت‌الله سید ابراهیم رییسی به این مراسم آمد و در حضور یگان‌های رزمی ارتش به ایراد سخنرانی پرداخت.
رییس‌جمهور در بخشی از سخنان خود که مورد توجه رسانه‌ها و شبکه‌های مجازی خاص قرار گرفت و برجسته شد و آن را حمل بر قدرت رییس‌جمهوری حمل کردند این بود که خطاب به اسرائیل گفت: کوچک‌ترین تحرک شما از نیروهای مسلح ما مخفی نیست و اگر کوچک‌ترین حرکتی از سوی شما رخ دهد، مقصد نیروهای مسلح ما مرکز رژیم صهیونیستی خواهد بود.
در خصوص اینکه به‌تعبیر رییس‌جمهوری نیروهای مسلح ما و ازجمله ارتش جمهوری اسلامی ایران نقطه امید برای مظلومان و مستضعفان است و ارتش ایران در دل مردم جای دارد و این ارتش تحت فرماندهی معظم فرمانده کل قوا برای انجام ماموریت‌های محوله آمادگی دارد، کاملاً درست است.
اینکه رییس‌جمهوری گفتند ارتش امیدآفرین است و کوچک‌ترین تحرکی از سوی دشمن از چشمان تیزبین نیروهای مسلح ما مخفی نیست بسیار سخن درست و حساب‌شده‌ای است اما به نظر ما ضرورتی ندارد که رییس‌دولت در یک جشن ملی و مراسم خاص، این‌گونه به طرح سخنانی بپردازد که عطر و طعم «تبلیغات» و «ادعا» دارد آن هم در شرایطی که دراثر انفعال و سکوت و سکون دستگاه دیپلماسی دولت، رژیم صهیونیستی از منظرِ حضور دیپلماتیک در مقایسه با ما که گویا در میان دولت‌های منطقه خودمان «تنها و منزوی» هستیم، دستِ بالا را در میان کشورهای منطقه دارد.
شاید به مذاق برخی اصولگراها و حتی برخی دلسوزان خوش نیاید اما در اثر ضعف و اهمال دستگاه دیپلماسی طی سه سال اخیر رژیم صهیونیستی چند دستاورد بزرگ برای خود داشت که «پیمان صلح ابراهیم»، «بازگشایی سفارت در برخی کشورهای عربی- اسلامی» و «اندیشه ایجاد طرح ناتوی منطقه‌ای» از نمونه‌های آن است و دستگاه دیپلماسی ما به جای عمل در این حوزه و نزدیکی به کشورهای منطقه که اشتراکات دینی، فرهنگی و تاریخی عمیقی با ما دارند، به محکوم کردن و رجز خواندن پرداخت و همین رویکرد، به دور شدن بیشتر این کشورها با «تهران» و نزدیکی بیشتر آنان به «تل‌آویو» منجر شد.
دیپلماسی الزامات خود را دارد و زبان نرم و پرهیز از تنش‌های کلامی یکی از این الزامات است و رییس‌جمهوری نباید در روز جشن ملی با این ادبیات سخن بگوید و مانند مدیرمسئول روزنامه کیهان که سرمقاله روز گذشته وی درخصوص ضرورت بستن تنگه هرمز و ممانعت از تردد کشتی‌های کره جنوبی به احضار سفیر جمهوری اسلامی در سئول ختم شد، تبعات احتمالی سیاسی در سطح بین‌المللی برای ما بیاورد.
ما باور داریم که رژیم صهیونیستی هرگز جرأت نخواهد کرد به جمهوری اسلامی نگاه تجاوزگرانه داشته باشد و این امر نیز نتیجه اقتدار همه نیروهای مسلّح ازجمله ارتش جمهوری اسلامی ایران است و اساساً مانور روز ارتش و نمایش دستاوردهای نظامی کشور در چنین فرصتی، خود برای فرستادن همین پیام برای هر کشوری است که قصدی مشابه داشته باشد و نیازی نیست که رییس‌جمهور این جملات را آشکارا بر زبان برانَد و چه بسا مدیران این رژیم جعلی و طرفداران آن از فردا و در پی همین سخنان «اشک تمساح» بریزند و مظلوم‌نمایی کنند که رییس جمهوری ایران ما را تهدید کرده و به «ایران‌هراسی» در منطقه دامن بزنند و آب را گل‌آلود کنند و بعد از آن نیز اقدام به ماهی‌گیری نمایند و چه بسا چند کشور عربی – اسلامی منطقه را با خود همراه کنند که اگر ما گفتیم جمهوری اسلامی نظامی خطرناک است این هم شاهدش.
نقد ما به رییس‌جمهوری این است که در دولت سیزدهم نیز اجازه بدهد «فرماندهان میدان» به کار خود مشغول باشند و ایشان به‌عنوان رییس دولت و ناظر و مدیر بزرگ در رأس دستگاه دیپلماسی با همه نیروهای خود، این بخش را فعال کند و اجازه ندهد دشمنان و بدخواهان، فضا را از دست ما بربایند.
نکته آخر اینکه رژیم صهیونیستی و طرفداران افراطی آن اتفاقاً دوست دارند مدیران دولت در جمهوری اسلامی ایران به طرح چنین اظهاراتی بپردازند تا آنان نیز راحت‌تر به خیال خود به سمت اهداف نامشروع خود شنا کنند.
