سعید سرفرازیان / روزنامه نگار چند روز اخیر فوتبال ایران روزهای پر خبری را سپری کرد، بحث کنار کشیدن تیم‌های ایرانی از لیگ قهرمانان به خاطر سلب میزبانی، سفر بی تاثیر مدیران باشگاه‌ها به مقر کنفدراسیون فوتبال آسیا برای حل این مسئله و عکس‌العمل‌هایی که نسبت به این موضوع اتفاق افتاد همه و همه […]
سعید سرفرازیان / روزنامه نگار
چند روز اخیر فوتبال ایران روزهای پر خبری را سپری کرد، بحث کنار کشیدن تیم‌های ایرانی از لیگ قهرمانان به خاطر سلب میزبانی، سفر بی تاثیر مدیران باشگاه‌ها به مقر کنفدراسیون فوتبال آسیا برای حل این مسئله و عکس‌العمل‌هایی که نسبت به این موضوع اتفاق افتاد همه و همه نشان داد فوتبال ایران در شرایط خوبی به سر نمی‌برد. پس از آن همه حرف و حدیث در آخر هم همانی شد که تیم‌های رقیب می خواستند. مدیران محترم ورزش و فوتبال ایران باید بپذیرند اشراف کاملی بر مناسبات مدیریتی فوتبال آسیا ندارند آن‌چه در فوتبال آسیا روی می‌دهد خارج از قدرت اراده مدیران فوتبالی کشورمان است و ما بیشتر به عنوان یک کشور ناظر در کنفدراسیون فوتبال آسیا حضور داریم تا یک عضو قدرتمند و صاحب رای و نظر، به عنوان نمونه نامه‌ی محرومیت تیم‌های ایرانی از میزبانی را مهدی تاج امضاء کرده ایشان این امضا را به واسطه‌ی پستی که در کنفدراسیون فوتبال آسیا دارند پای نامه زده و اصلاً متوجه نبوده چه موضوعی را امضا نموده‌اند. وقتی ما از عقب بودن مدیران فوتبال از علم روز مدیریت ورزشی سخن می‌گوییم دقیقاً منظورمان همین اتفاقات ریز اما مهمی است که روی می‌دهد، اگر آقای تاج به زبان انگلیسی تسلط ندارند لااقل می توانستند به فردی مورد اعتماد بسپارد که مفاد نامه را برایشان ترجمه کند تا این مشکلات با پیامد کمتری گریبانگیر فوتبال ایران شود. آن‌چه در فوتبال ایران می‌گذرد به کلاف سردرگمی تبدیل شده که یافتن سرنخ آن بسیار سخت شده است.
سرمربی تیم ملی خارجی؟ یا داخلی؟
از روزی که ویلموتس بلژیکی با فدراسیون فوتبال قطع همکاری کرده تا امروز مدیران فدراسیون از معرفی سرمربی تیم ملی تا چند روز آینده خبر داده‌اند. یک روز چهار گزینه ، روز بعد سه گزینه و دوباره چهار گزینه مد نظر آقایان بوده تا یکی از این گزینه‌ها به عنوان سرمربی تیم ملی معرفی شود. علی دایی و امیر قلعه‌نویی از مربیان داخلی هستند که شانس بیشتری برای نشستن روی نیمکت داغ تیم ملی را دارند، اما برخی از بازیکنان تیم ملی که دوستانی در رسانه‌ها دارند گفته‌اند که یک ماه پیش علی دایی به عنوان سرمربی جدید تیم ملی انتخاب شده و تنها معرفی کردن رسمی ایشان مانده است. البته گویا وزارت ورزش دوست ندارد مربی تیم ملی یک ایرانی باشد و بیشتر دنبال آن هستند که یک مربی خارجی به عنوان سکاندار هدایت تیم ملی انتخاب شود دیباسی ایتالیایی مربی‌ای است که با وزارت ورزش مذاکراتی داشته است البته اگر نظر آقایان دوباره بر گزینه داخلی قرار نگیرد . به هرحال این آشفتگی و دوگانگی که مابین فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش وجود دارد کار را برای رسیدن به یک نتیجه‌ی مطلوب سخت کرده است. این اختلاف نظر همیشه وجود داشته و دود حاصل از آن به چشم فوتبال ایران رفته است. متاسفانه هیچکدام از طرفین هم در این زمینه کوتاه نمی‌آیند.
سفر به دوبی یک روز قبل از بازی
استقلال در حالی امروز به مصاف حریف کویتی خود می‌رود که تا یک روز قبل از بازی مهم خود در پلی آف لیگ قهرمانان نمی‌دانست کی و کجا باید با الکویت دیدار کند. مجیدی و شاگردانش قصد داشتند به خاطر شرایط آب و هوایی نا مناسب تهران و نبود زمین مناسب برای تمرین به کیش سفر کنند که باخبر شدند شدند باید به جای کیش به دوبی بروند و پنجم بهمن ماه که امروز باشد با الکویت دیدار کنند. جالب نیست یک شگفتانه تمام عیار برای غافلگیر کردن تیم استقلال و هوادارانش، این نوع مدیریت و برنامه ریزی برای استقلال باعث شد تا مجیدی به شدت عصبانی شود و نسبت به برخی از تصمیمات مدیران باشگاه گله مند شود مجیدی معتقد است که مدیران باشگاه نباید به حرف‌ها و نقطه نظرات کادر فنی و بازیکنان تیم بی توجهی کنند چون آن‌چه مهم است تعامل سازنده در باشگاه برای موفقیت استقلال می‌باشد. کادر فنی تیم حق دارد بهترین و به صرفه‌ترین تصمیمات را اتخاذ نماید چون آنها هستند که فردا روز باید جوابگو باشند.
سفر پر ماجرا
استقلال ساعت‌های زیادی در فرودگاه معطل ماند تا بالاخره روز جمعه ساعت یازده و نیم تهران را به مقصد دوبی ترک کرد. تمامی این اتفاقات به دلیل عدم آگاهی مدیران باشگاه استقلال روی داد آن‌هایی که تیم را به فرودگاه مهرآباد بردند در حالیکه که این فرودگاه برای پروازهای داخلی است. این نوع رفتار و عملکرد منفعلانه برای اداره‌ی امور اجرایی استقلال ضربات جبران‌ناپذیری به این تیم محبوب و دوست‌داشتنی وارد کرده که تا سال‌ها زمان نیاز باشد تا این اتفاقات فراموش شود. استقلال و هوادارانش چاره‌ای جز صبر و شکیبایی ندارند تا اینکه روزهای خوب از راه برسند.
خداحافظی بیرانوند از همبازیانش
روز پنجشنبه در پایان تمرین پرسپولیس یک اتفاق عجیب رخ داد، علیرضا بیرانوند دروازه‌بان شماره یک قرمز‌ها از هم تیمی هایش خداحافظی کرد تا شایعه جدا شدنش از پرسپولیس جدی‌تر شود. مقصد بیرانوند فوتبال بلژیک و تیم خنگ است، بلژیک در سال‌های اخیر از فوتبال ایران بازیکنان زیادی جذب کرده است و همین موضوع باعث شده تا خنگ روی دروازبان تیم ملی دست بگذارد. فوتبال ایران سرشار از خبرهای داغ و غیر متعارف است. فوتبالیستها بدون اینکه باشگاه از پیشنهادات آنان باخبر باشد برای خود تیم جدید معرفی می‌کنند. البته در این اتفاق غیر منتظره هم رد پای مدیران کار نابلد پررنگ است. انعقاد قراردادهای اینچنینی که پر از آپشن‌های جالب توجه برای ستاره‌های فوتبال ایران است منتج به این می‌شود که بازیکن به راحتی از تیم جدا شود حتی اگر تیم به شدت به بازیکن خود نیاز داشته باشد شاید این جدایی پیامد های منفی زیادی برای باشگاه پرسپولیس هم به دنبال داشته باشد چون از مفاد قرارداد منعقده بین بیرانوند و پرسپولیس چیزی مشخص نیست که چگونه به امضاء رسیده است. در فوتبال نتیجه گرای ما و جولان مدیران ناشی آن‌چه مهم است تنها راضی کردن ستاره‌ها برای امضای قرارداد های یک سویه به نفع آنهاست چون می‌شود چند صباحی پشت این قرارداد پنهان شد و غر زدن هواداران را نشنید!!!
خطیر از جان استقلال چه می‌خواهد
علی خطیر را یک مدیر متفاوت می‌شناختیم و معتقد بودیم او می‌تواند یکی از مدیران موفق برای فوتبال و استقلال در دوره‌ی جدید باشد، اما با عکس‌العمل هایی که این اواخر از ایشان مشاهده شد متوجه شدیم خطیر هم مانند مدیران دیگر است و تنها تاکتیک و نوع عملکردش کمی متفاوت است، خطیر هم به دنبال منافع شخصی است سهم خواهی می‌کند و برخلاف حرف‌هایی که می‌زند به شدت پوپولیست و عوامفریب است. در حالی که انتظار می‌رفت او در روزهایی که در استقلال مسئولیتی ندارد کاری به کار استقلال نداشته باشد اما برخلاف تصور او در همه‌ی کارهای آبی‌پوشان کنجکاوی کرد، حرف زد، دو بهم زنی کرد، ضد و نقیض حرف زد و حتی خود را یک ناجی بزرگ قلمداد کرد. حالا کار این مدیر به اصطلاح بادانش و فرنگ نشین به جایی رسیده که بازیکنان استقلال به او لقب آقای آویزان می‌دهند و خواستار دور شدنش از اطراف استقلال می‌شوند. باید از آقای خطیر سوال کنیم از جان استقلال چه می‌خواهد؟ آیا لازم است که قسمت بدهیم که دست از سر استقلال بردارید و بگذارید این تیم با مربی جدید جوانش نفس راحتی بکشد؟
