رئیس جمهو یک سوغاتی بزرگ از نیویورک به ایران آورد. ۳۵۰۶ لوح تاریخی متعلق به دوره پادشاهی داریوش اول که در سال ۱۳۱۱ در محل باروی تخت جمشید کشف شده است بزرگترین سوغاتی بود که این چند سال از آمریکا به ایران آورده شده است. محتوای الواح مربوط به مدیریت منابع، راهها، روابط اجتماعی، مایحتاج اساسی زندگی، دستمزدها و اقتصاد جامعه در دوران هخامنشی است.
این الواح هخامنشی در ۹ صندوق و هر صندوق که هر کدام ۷.۱۲۹ در ۷۰ در ۹.۵۷ سانتی متر است بسته بندی شدهاند و به وزن ۷۵کیلوگرم نگهداری میشود و از طریق هواپیمای حامل هیأت ایرانی در زمان برگزاری مجمع سالانه سازمان ملل به ایران بازگشتند. این مجموعه دارای ۲۶۷۰ قطعه لوح بزرگ به خط میخی و زبان عیلامی و ۸۳۶ قطعه لوح کوچک به خط میخی و زبان آرامی است.این الواح باستانی از زمان رژیم پهلوی از کشور خارج شده بود و پنجمین محمولهای است که به ایران مسترد
شده است.
اگرچه این خبر تحتالشعاع برخی اخبار نظیر اینکه آغاز ورود الواح به دولت قبلی بازمیگردد قرار گرفت اما اقدام شایسته و قابل تقدیری بود، اما این خبر خوش تحتالشعاع یک خبر تلخ قرار گرفت و آن هم این است که مجوز فرونشست زمین به سیصد متری تخت جمشید رسیده است. اینکه ایران الواح هخامنشی را بازگردانده خیلی خوب است اما وقتی مکان اصلی آن تمدن درست پیش چشم ما درحال نابودی است مایه تاسف بسیار است.
مطالعات و پژوهشهای انجام شده از دشت مرودشت و بخشیهایی از محدوده دشت شیراز نشان میدهد که وضعیت فرونشست این دو دشت در استان فارس به حالت بحرانی درآمده است.
همینطور که به فکر برگرداندن الواح هستیم باید به فکر حفظ آثار باقی مانده از همان تمدن هم باشیم، وگرنه سوغاتی رئیس جمهور بجای اینکه حالمان را خوب کند یادآوری تلخی از نابودی تمدنی است که بیش از دوهزار و پانصد سال دوام آورد اما در کمتر از سی سال در آستانه نابودی قرار گرفت.
- نویسنده : ملیحه منوری - سردبیر