اشتغال‌زدایی به‌نام قانون
اشتغال‌زدایی به‌نام قانون

در ابتدای این نوشته که تحلیلی است بر سخنان سخنگوی فراجا، لازم است تصریح کنیم که ما نیز چون اکثریت قریب به اتفاق جمعیت مسلمان و ساکن در جمهوری اسلامی ایران، از اجرایِ بدون تنازُل شریعتِ نورانی اسلام خرسند خواهیم شد اما لازم است گوشه چشمی به «اولویت‌ها» و همچنین آنچه که شهید والامقام مرتضی […]

در ابتدای این نوشته که تحلیلی است بر سخنان سخنگوی فراجا، لازم است تصریح کنیم که ما نیز چون اکثریت قریب به اتفاق جمعیت مسلمان و ساکن در جمهوری اسلامی ایران، از اجرایِ بدون تنازُل شریعتِ نورانی اسلام خرسند خواهیم شد اما لازم است گوشه چشمی به «اولویت‌ها» و همچنین آنچه که شهید والامقام مرتضی مطهری از آن با ضرورت هماهنگی اسلام و مقتضیات زمان یاد کرد و قلم زد، داشته باشیم. آنچه که طی دو تا سه دهه اخیر به رواج تک‌فرزندی و دوفرزندی، افزایش انواع طلاق از عاطفی تا توافقی و قانونی، ازدواج سفید، تجرّد اختیاری و حتی اقدام به خودکشی و تنش‌های عصبی و روانی در جامعه شد، در نگاهی عمیق‌تر «مشکلات فزاینده معیشتی»، «فقدان امنیت شغلی»، «ناپایداری‌های اقتصاد» و «عدم امید به آینده» است، موضوعی که مدیران خوش ندارند در خصوص آن حرفی بزنند و سخنی بگویند اما رسالت رسانه این نیست که تنها برای خوشامد مدیرانی که خود یک پای مشکلات هستند، تحلیل بنویسد و هشدار بدهد. ما برابر این اصل، باور داریم هر اقدامی که اقتصاد و معیشت شهروندان را مختل کند، ولو با انگیزه دینی و شرعی، باید مورد تجدید نظر قرار گیرد. اقدام به پلمب واحدهای کسبی و بیکار کردن فعالان صنفی که هرکدام وظیفه تأمین خوراک و پوشاک تعداد افراد تحت تکفل از زن، دختر و پسر تا پدر و مادر پیر خود را دارند با انگیزه مقابله با بی‌حجابی چیزی جز اشتغالزُدایی مقدس نیست و چون روز روشن است که این اقدامات، موجبات فاصله بیشتر نسل جدید و جوانان از نَفَحات رحمانی دین اسلام خواهد شد و ما درک نمی‌کنیم دولتی که با انواع مشکلات اقتصادی، دست و پنجه نرم می‌کند و حتی توان پرداخت حقوق شب عید معلمان در زمان مقرر را ندارد، با کدام نگرش خردمندانه، ترمیم اقتصاد و تأمین معیشت مردم را رها کرد و همه همت خود را بر ترویج برداشتِ خُشک و خشن خود از حجاب آن هم با نامتداول‌ترین شیوه یعنی کور کردن منابع درآمدی شهروندان خود متمرکز کرد.
سردار سعید منتظرالمهدی سخنگوی فراجا با اشاره به آغاز به کار طرح عفاف و حجاب از آغاز همین هفته گفت: پلیس به استناد قانون، به‌عنوان مجری و ضابط قضایی و در تعاقب ابلاغیه‌های قوه قضاییه و وزارت کشور و حکم شرعی و اجتماعی در جامعه‌ای که اغلب دیندار و مقید به رعایت حدود الهی هستند، ملزم به پیگیری و مفادقانون است، آشکار است که رفتار پلیس حتما متناسب با جامعه و فرهنگ ایرانی با کمترین تزاحم و تقابل خو اهد بود.
منتظرالمهدی گفت: طی ۲۴ ساعا اول از زمان اجرای طرح، چند صد مورد کشف حجاب در خودرو توسط ناظرین پلیس ثبت و مراتب از طریق پیامک به اطلاع صاحبان خودرو رسیده است که بالغ بر ۸۴ درصد تمکین کردند و پیامک دوم برای تعداد انگشت‌شماری که متاسفانه موارد را رعایت نکرده‌اند مبنی بر توقیف سیستمی خودرو ارسال شد و در صورت تکرار برای بار سوم خودروی آنان متوقف و راهی
پارکینگ می‌شود.
وی افزود: در تداوم اجرای این طرح، سه هزار و پانصد پیامک در راستای رعایت قوانین و ضوابط اجتماعی و نظارت بر پوشش متصدیان به واحد‌های صنفی ارسال شد که ۵۳۲ تعهد الکترونیکی اخذ شد و متاسفانه همکاران ما مجبور شدند ۱۳۷ مغازه و فروشگاه و ۱۸ رستوران و باغ تالار را به علت عدم توجه به تذکرات قبلی، پلمب و پرونده قضایی تشکیل دهند.
سوال ما از عقلای دولت و همچنین فرماندهان ارشد قضایی و انتظامی کشور این است که در نتیجه چنین اقداماتی، به معیشت و اقتصاد چه تعداد خانواده، آسیب وارد می‌شود و چنین تمرکزی بر موضوعی که نه در شمار ۵ اصل از اصول دین است و نه ده فرع از فروع دین، چه میزان برای دولت سیزدهم، دستگاه قضایی و نیروی انتظامی هزینه اقتصادی و همچنین برای نظام اسلامی هزینه اعتباری خواهد داشت ؟ چه اصراری است که برخی دارند که همه مسائل مهم کشوری از ربای بانک‌ها، تورّم تاریخی، کاهش نرخ ارز ملی، نقصان در زیرساخت‌های آب و برق و گاز و بی‌شمار موضوعات اولویت‌دار دیگر را رها کردند و با همه توش و توان خود به حجاب چسبیدند و می‌خواهند با روشِ داغ و درفش این موضوع را حل و فصل کنند، روشی که طی چهل سال گذشته و پس از انقلاب بارها آزموده شده و بارها شکست خورده و ناکام ماند که «گشت ارشاد» آخرین آن بود.
نکته آخر را از سخنان آیت‌الله جوادی آملی نقل می‌کنیم که چند ماه قبل در دیدار با رییس‌کل سابق بانک مرکزی گفته بود: از نظر فلسفه و کلام، اصول اعتقادی، اصل اول است، اما از نظر جامعه‌شناسی، اقتصاد حرف اول را می‌زند. در اسلام، از «مال» به ستون فقرات یک ملت تعبیر شده، چرا که گاهی مشکلات اقتصادی باعث می‌شود حتی یک حکومت بزرگ سقوط کند.
این مرجع بزرگ عالم تشیع ادامه داد: دعای پیامبر گرامی اسلام در شعب‌ابی‌طالب این بود که «اَللَّهُمَّ بَارِکْ لَنَا فِی اَلْخُبْزِ وَ لاَ تُفَرِّقْ بَیْنَنَا وَ بَیْنَهُ»؛ خدایا من می‌توانم شعب و سختی‌های آن را تحمل کنم اما ملت گرسنه را نمی‌شود در راه الهی نگه داشت و آن را اداره کرد.
آیت‌الله جوادی آملی خاطرنشان کرد: در بیان قرآن کریم، مال عامل قیام یک ملت است اگر ملت بخواهد بایستد باید جیبش پر باشد، فقیر به معنای ندار نیست! بلکه کسی است که ستون فقراتش شکسته است، کسی که ستون فقراتش شکسته است حرف شنوی از حکومت ندارد.
نکته آخر ما این است که هوشمندانه نیست که به بهانه مقابله قانونی با موضوعی به نام «بی‌حجابی»، به تعبیر آیت‌الله جوادی آملی، ستون فقرات خانواده‌ها را بشکنیم و امیدواریم عقلای دولت و عوامل انتظامی در این رفتار تجدید نظر کنند چون اگر جناب احمدرضا رادان و منتظرالمهدی با همین فرمان به پیش بروند تا اول تابستان، ۷۰ درصد مراکز کسب و کار شهروندان عادی پلمب می‌شود.