سرویس اجتماعی جمله – رئیس کمیته سلامت شورای اسلامی شهر تهران صبح امروز در اولین «همایش ملی معاینه فنی خودرو با رویکرد ارتقای ایمنی و کاهش آلودگی هوا» گفت: یکی از موضوعات شهر تهران در مدیریت ششم شهری بحث آلودگی هواست. موضوعی که دغدغه همه افراد جامعه است. یک سر آن به خودروهای تهران برمی‌گردد، زیرا ۷۰ درصد آلودگی هوا در پایتخت مربوط به تردد خودروهاست.
به گزارش جمله، این ماجرا آنقدر توسط مسئولان و نهادهای مختلف حاکمیت تکرار شده مه دیگر خاصیتش را از دست داده است و مردم به این نتیجه رسیده‌اند که وظیفه مسئولان با خبرنگاران عوض شده و به‌جای اینکه دست‌به‌کار شده و حل مسئله کنند در بهترین حالت به گزارشگر مشکلات بدل شده‌اند.
مسئله وقتی تاسف‌بارتر می‌شود که مسئولان راه‌حل ها را هم میدانند اما معلوم نیست چه کسی باید آنها را عملی کند. مثلا عضو شورای اسلامی شهر تهران در همین جلسه تاکید کرده است که لازم است برای حل مشکل ترافیک و آلودگی هوا از ظرفیت دانشگاه‌ها استفاده شود، به علاوه در شرایطی به سر می‌بریم که در آن نقش مردم و سازماندهی مردم نهاد پررنگ شده است و باید از سازمان‌های مردمی برای رفع این معضلات استفاده کنیم.
اما گویا خانم سوده نجفی نمی‌دانند که در یکسال اخیر شاهد بالاترین میزان مهاجرت یا قطع همکاری با بهانه‌های مختلف با اساتید برجسته دانشگاه بوده‌ایم. گویا ایشان بی‌خبر هستند که بهترین متخصصان دانشگاهی ایران در حوزه محیط زیست و مدیریت شهری درحال ارائه خدمات به مردم استرالیا، کانادا، آمریکا و دیگر ممالک توسعه یافته عالم هستند. با این دست فرمان در آینده نزدیک باید برای پیدا کردن راه‌حل سراغ حاج سعید حدادیان رفت. راه‌حل دیگر خانم نجفی هم چندان در دسترس نیست. سازمان‌های مردم نهاد در چندسال اخیر به شدت ضعیف شده‌اند، چون دولت و مجلس فعلی اساساً شأنی برای سازمان‌های مردم‌نهاد مستقل قائل نیستند و عناوینی چون قرارگاه و هیأت را جایگزین آنها کرده‌اند.
از سوی دیگر باید تاکید کرد که امروزه برای حل معضلی که سه دهه از عمر آن می‌گذرد و هر روز بدتر می‌شود، نیازی به رجوع به دانشگاه نیست، دانشگاه ها سالهاست راه‌حل های خود را ارائه دادند و اصولا جهان سالهاست که برای معضل آلودگی هوا راه‌حل‌های عملی ارائه کرده است. از تولید خودروهای سبز گرفته تا افزایش بهره‌وری ماشین آلات. اما اراده‌ای برای پیاده‌سازی این راه‌حل‌ها وجود ندارد، زیرا کشور همواره در شرایط حساس کنونی به سر می‌برد و تا رویکرد کلان حاکمیتی تغییر نکند، از دست برجسته‌ترین دانشمندان جهان و موثرترین سازمان‌های مردم‌نهاد نیز کاری ساخته نیست.
کشورهای همسایه ایران چشم‌انداز روشنی برای جایگزینی خودروهای بنزینی با برقی دارند، اما ایران همچنان درگیر پلتفرم تیباست و خودرویی که به اندازه یک اسباب بازی کودکانه آپشن ندارد را به قیمت بنز و تویوتا در بازارهای جهانی به مردم می‌فروشد. از یک طرف موتورسیکلت های فرسوده بلای جان تهرانی‌ها شده‌اند و از طرف دیگر حاکمیت هیچ راه‌حلی برای ایجاد اشتغال ندارد تا آن بازار را با مسافرکشی و باربری موتوری عوض کند.
شهردار فعلی تهران هم فعلا مشغول سیاست ورزی و ارسال پیام برای استکبار جهانی است و هنوز فرصت نکرده به ابتدایی ترین مشکلات تهران رسیدگی کند. برگزاری مناسک و مراسم برای شهرداری در اولویت است تا سروسامان دادن به معضل آلودگی هوای تهران. به قول شاعر اگر دردم یکی بودی چه بودی؟
- نویسنده : ارسالی از سرویس اجتماعی
