نیلوفر منصوری –
دبیر گروه گردشگری /
چهل و سومین دوره نمایشگاه صنایع دستی که قرار بود در اواخر مرداد ماه همزمان با نمایشگاه ملی فرش دستبافت تهران در محل دائمی نمایشگاه بین المللی تهران برگزار شود به تعویق افتاده است. نمایشگاهی که تولیدکنندگان آن بعد از مدتها می توانستند محصولات خود در این نمایشگاه عرضه کنند؛ اما با توجه به ممنوعیت تجمعات به دلیل شیوع کرونا فعلا برگزار نمی شود. مدیرعامل شرکت مادرتخصصی ایرانگردی و جهانگردی که مدیریت این پروژه را به عهده داشت گفته بود که هنرمندان صنایع دستی از اجاره غرفه ها در نمایشگاه استقبال خوبی کرده اند چون مدت ها فروشی نداشتند. به گفته خشایار نیکزادفر قطعا باید این نمایشگاه با رعایت پروتکل های بهداشتی برگزار شود به همین منظور تدارکات لازم برای این کار انجام و هزینه های آن نیز پرداخت شده است. اما یک کارشناس صنایع دستی معتقد است که نمایشگاه صنایع دستی، با شرایط موجود نباید برگزار شود.
چهل و سومین نمایشگاه صنایع دستی با برنامه ریزی های صورت گرفته قرار بود با نمایشگاه ملی فرش دستباف همزمان شود. حجت الله مرادخانی در این زمینه به جمله می گوید: فعالان بخش خصوصی در صنعت فرش دستباف برای حمایت از پرسنل درمانی و مدافعان سلامت کشور، حضور در این نمایشگاه را به تعویق انداختند. ضمن اینکه بسیاری از تجار و بازرگانان فرش خارج از ایران هستند و پروازها هم به سوی ایران کنسل شده است.
این پژوهشگر صنایع دستی با بیان اینکه معاونت صنایع دستی برگزاری نمایشگاه امسال را به شرکت مادر تخصصی ایرانگردی و جهانگردی واگذار کرده است می افزاید: ظاهرا این شرکت هم طی تشریفاتی برگزاری این نمایشگاه را به یک شرکت خصوصی دیگر واگذار کرده است.
وی؛ با بیان اینکه معاونت صنایع دستی اصرار به برگزاری این نمایشگاه داشت، می گوید: هرچند مدیرعامل شرکت مادر تخصصی ایرانگردی و جهانگردی در مصاحبه ای در خبرگزاری مهر هم از اجاره حدود ۷۰۰ متر مربع از نمایشگاه خبر داده بود، اما برگزاری این نمایشگاه در شرایط فعلی، نه تنها به صلاح نیست و منفعتی برای هنرمندان دربر ندارد، بلکه دارای اثرات بازدارنده و خسران مالی و جانی برای هنرمندان است. علاوه بر این فشار مضاعفی هم به جامعه درمانی کشور وارد می شود.
نمایشگاه مخاطبی ندارد
آنگونه که مرادخانی می گوید: با توجه به وضعیت قرمز تهران، حضور مخاطب در نمایشگاه منتفی است زیرا شهروندان، اولویتی برای بازدید و حضور در آن نمایشگاه را نمی بینند. علاوه بر آن افزایش اجاره هر غرفه که سال گذشته متری ۲۰۰ هزار تومان بوده امسال به متری ۳۴۰ هزار تومان رسیده است، به عبارتی اجاره غرفه ۱۲ متری حدود چهار میلیون تومان می شود. همچنین باید به این مبلغ، هزینه اقامت، هتلینگ، ایاب و ذهاب و خورد و خوراک برای هر وعده طی یک هفته، را هم اضافه کرد که حداقل حدود ۱۰ میلیون تومان هزینه برای هر فرد متقبل می شود.
به گفته این استاد دانشگاه، اگر معاونت صنایع دستی، هدفش حمایت از هنرمندان است چرا این نمایشگاه را با جذب اعتبارات به صورت حمایتی و رایگان برگزار نکرد؟ با توجه به اینکه هنرمندان صنایع دستی، سفیران و حاملان هنر های سنتی ایران هستند و باید برای حفظ جان و مال آنان تلاش کرد.
مرادخانی، با بیان اینکه در این زمینه باید نگاه مدیریتی و راهبردی نوجود داشته باشد؛ می افزاید: نباید صرفا به واسطه برگزاری یک رویداد، هنرمندان و فعالان را در معرض آسیب های جانی و مالی قرار دهیم، زیرا هنرمندان در ۷،۸ ماه اخیر متحمل خسران های زیادی شدند و دعوت از آنان برای برگزاری نمایشگاهی که منفعتی برای آنها دربر ندارد، منطقی و عقلانی نیست. ضمن اینکه تهران، از شهرهای با وضعیت قرمز است و احتمال درگیری هنرمندان به این ویروس صدمه جدی در پی دارد و سالها زمان لازم است تا یک هنرمند به تبحر و مهارت برسد.
به اعتقاد این فعال فرهنگی، امسال باید از برگزاری نمایشگاه صنایع دستی برحذر بود و بهتر است هزینه ای که وزارت میراث برای نمایشگاه درنظر دارد را صرف راه اندازی سایت و بازار مجازی کند. این وزارتخانه می تواند برای بازار مجازی، یک سایت همیشگی تدارک ببیند و محصولات صنایع دستی هنرمندان را در اقصی نقاط کشور در آن معرفی و در معرض فروش قرار دهد.
وی با بیان اینکه در این زمینه ایرادهایی به معاونت صنایع دستی وارد است می افزاید: با توجه به اینکه، تمام پیش بینی ها و آینده پژوهی ها نشان از خسران واقعی کسب و کارها می داد، اما معاونت صنایع دستی در این زمینه ورود نکرد و سایتی برای بازار مجازی برای خرید و فروش صنایع دستی مهیا نکرد.
نگاهی واقع بینانه
پژوهشگر صنایع دستی، با بیان اینکه برگزاری نمایشگاه صنایع دستی اصلا به صلاح نیست ادامه می دهد: بهتر است بخش دولتی یا شرکت های خصولتی که در این زمینه ذینفع هستند به مصوبات ستاد ملی مبارزه با کرونا احترام بگذارند و حفظ جان هموطنان را در اولویت قرار بدهد.
این استاد دانشگاه، با بیان اینکه ساختار مدیریتی کلان حوزه صنایع دستی به یک نگاه واقع بینانه نیازمند است می افزاید: تدوین آئین نامه اجرایی قانون حمایت از هنرمندان و استادکاران صنایع دستی که از اسفند ۱۳۹۶ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده و به رئیس جمهور ابلاغ شده و همچنان در بلاتکلیفی به سر می برد یکی از راهکارها و اقدامات معاونت صنایع دستی است. با تدوین این آئین نامه، حمایت های حقوقی در خصوص مالیات، بیمه، مجوزها و مشکلات صنفی فعالان صنایع دستی حل خواهد شد.
او ادامه می دهد: در ماده ۱۵ صراحتا تاکید شده که دو وزارتخانه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و وزارت صمت حداکثر ظرف مدت ۶ ماه باید آیین نامه اجرایی این قانون را تدوین و به تصویت هیات وزیران برسانند. اما با گذشت حدود ۳ سال از این اتفاق، این قانون همچنان بلاتکلیف است. در کنار پیگیری این آئین نامه، راه اندازی سایت و اپلیکیشن می تواند به ترویج و تبلیغ فروش صنایع دستی کمک کند.
مرادخانی در پایان می افزاید: اینها موارد موثر و اثربخشی هستند که معاونت صنایع دستی می تواند با همین امکانات و نیروهای موجود آنها را در اولویت برنامه های خود قرار دهد و نتایج خوب و مثبتی را به دست آورد.
لینک کوتاه : https://jomlehonline.ir/?p=112051
