ایتالیا مشغول جنگ برای مهار کرونا است. مدارس و دانشگاه ها بسته، بازی‌های فوتبال به حالت تعلیق درآمده و رستوران‌ها مدت‌ها است که همگی تعطیل شده‌اندعدم همبستگی شرم آور کشورهای اتحادیه اروپا با ایتالیایی‌ها نشان دهنده یک مشکل بزرگتر است و آن اینکه اگر یکی از آنها با یک بحران بزرگتر روبرو شود، کشورهای […]
ایتالیا مشغول جنگ برای مهار کرونا است. مدارس و دانشگاه ها بسته، بازی‌های فوتبال به حالت تعلیق درآمده و رستوران‌ها مدت‌ها است که همگی تعطیل شده‌اندعدم همبستگی شرم آور کشورهای اتحادیه اروپا با ایتالیایی‌ها نشان دهنده یک مشکل بزرگتر است و آن اینکه اگر یکی از آنها با یک بحران بزرگتر روبرو شود، کشورهای اروپایی چه می‌کنند؟
در اتحادیه اروپا مرکزی تحت عنوان هماهنگی واکنش اضطراری وجود دارد. این سازمان شبانه روزی بر هرگونه اتفاقی از جمله بلایای طبیعی نظارت می‌کند و وقتی یک کشور عضو اتحادیه اروپا دیگر نتواند به تنهایی بحران را مدیریت کند مورد حمایت قرار می‌گیرد. این مرکز درخواست کمک را به سایر کشورهای عضو که می‌توانند کمک‌های داوطلبانه انجام دهند، منتقل می‌کند. البته این کمک‌ها بعدا توسط کشور دریافت کننده بازپس داده می‌شود.
به عنوان مثال، دو سال پیش با گسترش آتش سوزی ویرانگر جنگل‌های سوئد، این کشور به مرکز هماهنگی واکنش اضطراری روی آورد و اتفاقا پاسخ دلگرم کننده‌ای هم دریافت کرد. پرتغال دو هواپیمای آتش نشانی را به سمت سوئد روانه کرد. آلمان پنج هلیکوپتر و ۵۳ آتش نشان فرستاد. لیتوانی یک و نروژ هشت بالگرد اعزام کردند. فرانسه ۶۰ آتش نشان و دو هواپیما اعزام نمود. دانمارک ۶۰ و لهستان بیش از ۱۳۰ آتش‌نشان به اضافه بیش از ۴۰ دستگاه آتش نشانی اعزام کرد. در این بین ایتالیا که اتفاقا خودش نیز درگیر بحرانی مشابه بود ۲ هواپیما ارسال کرد.
ماه گذشته ، هنگامی که کووید-۱۹ به سرعت در ایتالیا شیوع پیدا کرد، این کشور از طریق مرکز هماهنگی واکنش اضطراری درخواست کمک کرد. مائوریزیو ماساری، نماینده دائم ایتالیا در اتحادیه اروپا، به من گفت: ما درخواست تجهیزات پزشکی کردیم و کمیسیون اروپا نیز درخواست ما را به کشورهای عضو ارسال کرده ولی تاکنون نتیجه‌ای نداشته است.
تاکنون، هیچ کشور عضو اتحادیه اروپا منابع مورد نیاز ایتالیا را ارسال نکرده است. این یک اتفاق غم‌انگیز برای کشوری با ۲۱۱۵۷ مورد ابتلا به کرونا ویروس و ۱۴۴۴ مورد فوتی تا ۱۴ مارس و کادر پزشکی که با کمبود شدید منابع مواجه هستند، است.
مطمئناً، همه دولتها باید اطمینان حاصل كنند كه خودشان به اندازه كافی برای بیمارستان‌ها، بیماران و كارمندان خود از منابع مورد نیاز برخوردار هستند، اما در حال حاضر شرایط هیچ کشور اروپایی مثل ایتالیا بحرانی نیست. اسپانیا و فرانسه موارد ابتلا بالایی دارند، اما از تاریخ ۱۴ مارس، فنلاند ۲۲۵ مورد و همسایه ایتالیا اتریش تنها ۶۵۵ مورد ابتلا داشتند. خودخواهی اروپا نه تنها غیر اخلاقی که تأسف آور است. یک ایتالیا درگیر بر سایر کشورهای اروپایی هم تاثیر خواهد گذاشت، بنابراین پاسخ سرد امروز اتحادیه به درخواست کمک ایتالیا این پرسش را ایجاد می‌کند که این کشورها در صورت وقوع بحران‌های بزرگتر چه خواهند کرد.
این یک واقعیت است که هیچ کشوری به استثنای چین نمی‌تواند بدون کمک دیگران از این بحران جان سالم به در برد. طرح کمربند جاده‌ای چین برنامه گسترده زیرساخت جهانی، شامل سرمایه گذاری‌ها و ساخت و سازهایی در طیف وسیعی از کشورها در درجه اول کشورهای در حال توسعه است. با این وجود، ایتالیا و چین همکاری‌های خود را از طریق طرح کمربندی و جاده و فراتر از آن تقویت کرده‌اند. سال گذشته، در یک برنامه همکاری پلیسی، ماموران پلیس چینی در خیابانهای رم و میلان گشت زنی کردند.
حال سوال اینجاست چرا باید ایتالیا حدود ۶۰۰۰ سرباز خود را در مأموریت‌های خارجی مشترک با اتحادیه اروپا و ناتو نگه دارد، در حالی که در مواقع بحرانی کمکی از آنها دریافت نمی‌کند؟
در مجموع ۱۳ مارس، کمیسیون اروپا قدم‌هایی برداشت تا حداقل به اقتصاد ایتالیا کمک کند، اما تاکنون هیچ کمک پزشکی از کشورهای عضو تحقق نیافته است.
