سازمان هواشناسی نسبت به وقوع رگبار باران در نقاط مختلف کشور و تشدید بارش در شش استان همچنین جاری شدن روان‌آب و سیلابی شدن مسیل‌ها هشدار داد.
به گزارش خبرگزاری مهر، سازمان هواشناسی با اشاره به تشدید فعالیت سامانه بارشی آورده است: وقوع رگبار باران، رعدوبرق، وزش باد شدید موقت، در برخی نقاط گردوخاک در نقاط مستعد بارش تگرگ سه‌شنبه (۴ اردیبهشت) در کرمان، مازندران و گلستان، چهارشنبه (۵ اردیبهشت) در گلستان، سیستان و بلوچستان و فارس و پنجشنبه (۶ اردیبهشت) در کرمان، سیستان و بلوچستان و خراسان جنوبی پیش‌بینی می‌شود.
در این شرایط جوی لغزندگی جاده‌ها، آبگرفتگی معابر، جاری شدن روان‌آب، سیلابی شدن مسیل‌ها، طغیان رودخانه‌های فصلی، صاعقه، رخداد تگرگ، خسارت به سازه‌های موقت از جمله بنرها، داربست‌ها و تابلوهای تبلیغاتی و اختلال در ناوگان حمل و نقل، در مناطق مستعد خیزش گرد و خاک محلی، در نواحی کوهستانی احتمال سقوط سنگ دور از انتظار نیست.
به توصیه سازمان هواشناسی احتیاط در سفرهای بین شهری، عدم اتراق در حاشیه و بستر رودخانه‌ها و مسیل‌ها، پرهیز از فعالیت‌های کوهنوردی، خودداری از چرای دام و تردد عشایر در حاشیه رودخانه‌ها و نواحی مرتفع، اطمینان از استحکام سازه‌های موقت، لایروبی کانال‌ها و آب‌روها، با توجه به احتمال رخداد تگرگ اتخاذ تمهیدات لازم جهت جلوگیری از خسارت به بخش کشاورزی مد نظر قرار گیرد.
اما علیرغم تمامی این هشدارها، آنچه جایش خالی است مدیریت پیش و پس از بحران است که دیگر تاب و توانی برای ایرانیان به خصوص در مناطق کمتربرخوردار باقی نگذاشته است. در حالیکه از سیل قبلی سیستان و بلوچستان کمتر از دو ماه می‌گذرد، اما سیلاب جدید بازهم همان بلا را بر سر مردم نحیف و درمانده این خطه آورده است. همچنان با ضعف خدمات رسانی و امداد رسانی روبرو هستیم و زیرساخت ها همچون گذشته به حال خود رها شده‌اند.
از سوی دیگر ایران نیمی از سال را با گرفتاری‌های خشکسالی دست به گریبان است اما از جمع آوری و هدایت آب‌های سطحی در زمانه سیلاب ناتوان است.
پرداخت خسارت‌ها که عملا نوش‌دارو بعد از مرگ سهراب هستند، هم آنقدر تکه تکه و بی‌نتیجه است که گره‌ای از مشکلات مردم باز نمی‌کند. باران که باید نویدبخش شادی و طراوت باشد عملا به قهر طبیعت بدل شده و دیگر دستمایه لذت ایرانیان نیست. ما که یک بار آبگرفتگی در دبی را به سخره گرفته و آن را بر سر حاکمان اش می کوبم، وقتی به مملکت خودمان که هزاران بار زیر سیلاب رفته باز میگردیم لب می‌بندیم و لام تا کام سکوت پیشه می‌کنیم. این برخورد دوگانه نه‌تنها موجب دلگرمی مردم نمی‌شود، بلکه این حقیقت تلخ را یادآوری می‌کند که فقط درد همسایه درد است اما وقتی به ما می‌رسد نعمت الهی می‌شود. ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی و اقلیمی، جزو کشور‌هایی است که همواره در معرض وقوع سیلاب‌های بزرگ و کوچک قرار داشته است. وقوع پدیده تغییر اقلیم نیز باعث تشدید این وضعیت شده و در آینده با سیلاب‌های بسیار شدیدتر و با افزایش فراوانی وقوع بیشتر مواجه خواهیم شد. سوانح طبیعی در سال‌های گذشته از منظر شدت، فراوانی و به خصوص میزان خسارات کم‌سابقه بوده‌اند. تغییرات اقلیمی که در اثر تخریب محیط زیست تشدید شده، یکی از مهمترین دلایل افزایش وقوع سیلاب، خشکسالی و سایر بلایای طبیعی است، بنابراین حفاظت از محیط زیست اولین قدم برای کاهش وقوع
بلایای طبیعی است.اما علیرغم دانش مدیران به تمامی این موارد آنچه همگان را شوکه کرده این است که چرا کاری نمی‌کنند تا سریال تلخ سیلاب‌ها دوباره ما را افلگیر نکند. از این دست سوالات فراوان است، اما دریغ
از پاسخگویی!
- نویسنده : ملیحه منوری-سردبیر
