گروه سیاسی/ چهرههای شاخص دولت سیزدهم و شخص آیتالله رییسی در دورانِ پیشاانتخابات، خود را «فراجناحی» و «مستقل از جریان اصولگرا» نشان میدادند و تلاش داشتند تساهل و مدارای سیاسی بیشتری به وجنات خود بنشانند و حتی اتهاماتی که از برخی رقبا طرح میشد مانند اینکه جریان سیاسی حامی رییسی، پس از […]
گروه سیاسی/
چهرههای شاخص دولت سیزدهم و شخص آیتالله رییسی در دورانِ پیشاانتخابات، خود را «فراجناحی» و «مستقل از جریان اصولگرا» نشان میدادند و تلاش داشتند تساهل و مدارای سیاسی بیشتری به وجنات خود بنشانند و حتی اتهاماتی که از برخی رقبا طرح میشد مانند اینکه جریان سیاسی حامی رییسی، پس از به قدرت رسیدن، پیادهروها را دیوارکشی خواهند کرد را با لبخندی آرام و ملیح، به تمسخر میگرفتند.
پس از اقدام به تشکیل دولت اما تیم مورد اعتماد شخص آیت الله رییسی، از بسیاری از اصولگرایان نامدار هم عبور کرد و بیشتر به جریان پایداری و برخی مدیران کمحاشیه دولت نخستِ محمود احمدینژاد اکتفا کرد و نیروهای مستقلی هم که به بدنه دولت سیزدهم تزریق شدند هم کمشمار بودند و هم جوانانی تازهکار.
کمکم که دولت شکل گرفت و چند ماه از استقرار دولت جدید گذشت اما بسیاری از مشکلات اقتصادی و معیشتی صورت افزایش به خود گرفت و انتقادات در میان اصولگرایان و رسانههای مهم این جریان از دولت سیزدهم و رییس دولت شدید شد و حتی سخن از استیضاح و تغییر زودهنگام و پیاده شدن برخی از قطار دولت است، رییس دولت و برخی نمایندگان حامی آن حرفهای جدیدی میزنند که در زمان تبلیغات انتخاباتی بر زبان نمیآوردند.
روز گذشته «علی بهادری» سخنگوی دولت در پاسخ به پرسشی در زمینه وضعیت ابقای مدیران دولت قبلی در ساختار اجرایی کشور اظهار کرد: رییسجمهور تاکید دارند بانیان وضع موجود نمیتوانند حل کننده مشکلات باشند، کسانی که کارایی لازم را خواهند داشت میتوانند ابقا شوند و در غیر این صورت نمیتوانند با دولت همکاری داشته باشند.
سخنگوی دولت سیزدهم همچنین افزود: اخیراً دستوری از سوی رییسجمهور به معاونت اجرایی صادر شد که کارگروهی تشکیل شود برای مدیرانی که تعیین تکلیف نشدهاند.
نقوی حسینی نماینده سابق اصولگرا و عضو جبهه پایداری نیز در همین زمینه در روز گذشته به دولت هشدار داد و گفت: طرفداران دولت انقلابی هم ناراحتاند که این چه وضعیتی است که دولت اصولگرا و انقلابیاست اما بدنه دولت دست اصلاحطلبان است.
این نماینده اصولگرا با طرح این مطلب که بدنه دولت سیزدهم هنوز در دست اصلاحطلبان است و انقلابیها بیرون ماندهاند، از تعلل آیت الله سید ابراهیم رییسی در حذف «بانیان وضع موجود» انتقاد کرد.
به نظر میآید که «بانیان وضع موجود» اسم رمزی است به رییس دولت سیزدهم تا هرچه زودتر، به سمت تصفیه سیاسی حرکت کند و فضا را یکدست سازد اما این روش چه اندازه کارآمد خواهد بود؟ اگر امروز کسانی از دولتهای پیشین در بدنه قوه مجریه هستند و اصولگرایان میتوانند آنان را دلیل و مسبّب انباشت مشکلات معرفی کنند، فردا که همه این مدیران میانی، تصفیه شدند، چه پاسخی در برابر افکار عمومی نسبت به ناکارآمدیها خواهند داشت.
دولت رییسی در مواردی اقدام به بهکارگیری نیروهایی کرد که از تجربه کار در این سطح از دولت بیبهرهاند و پیش از این حتی رابطه استخدامی با دولت نداشتند و نمیتوان از فرد یا افرادی که تا این سطح خام و بیتجربه بودند، انتظار معجزه داشت و روشن است که در رسیدن به اهداف خود، موفق عمل نمیکند و لازم است برای افکار عمومی توجیه بیاورد که دلیل این عدم موفقیت نه ناکارآمدی که مدارای دولت با مخالفان سیاسی و بانیان وضع موجود است که هنوز در بدنه دولت حضور دارند.
با توجه به اظهارات سخنگوی دولت، گویا قرار است با «بانیان وضع موجود» برخورد شدو و احتمالاً آنان را از کرسیهای مدیریت میانی به جایگاه کارکنان دونپایه تنزّل داد اما افکار عمومی میپرسد آیا بانیان وضع موجود، تنها اصلاحطلبانی هستند که در دولت حضور داشتند و آیا برخی نمایندگان مجلس یا شخص آیت الله رییسی که چهار دهه در دستگاه قضا حضور داشت که بخش عمده آن به مدیریت گذشت، در ایجاد وضع موجود، هیچ نقشی نداشتند؟
در میان وزیران دولت، دو قوه قضاییه و مقننه افرادی متعددی حضور دارند که سالهاست در مناصب مدیریتی حضور داشتند و هیچگاه یک کارمند معمولی نبودند، آیا این افراد نمیتوانند در شمار بانیان وضع موجود باشند.
وقتی سخن از بانیان وضع موجود میگوییم باید در مقابل این دسته، افرادی باشند که همین چند ماهه آغاز به کار دولت جدید، صاحب منصب شده باشند نه افرادی که در سی سال گذشته، در کرسیهای مختلف ملی حضور داشتند اما رییسجمهوری نبودند یا در خانه ملت و سایر کرسیها حضور داشتند.
نکته آخر اینکه هر کدام از افرادی که دولت رییسی تصمیم دارد آنان را به حاشیه براند، صاحب دانش و تجربه گرانسنگ هستند و منطقی این است از وجود این افراد در حوزه کارشناسی استفاده شود نه اینکه به بهانه اختلافات سیاسی و جناحی، آنان را از چرخه انتفاع، به بیرون برانند.