سرویس سیاسی جمله – حدود ۱۵ روز جنگ و بمباران غزه توسط اسراییل تا این لحظه، شهری خراب و بیش از چهارهزار شهید و تنش بی‌سابقه در منطقه را برجای گذاشت که هر روز به دامنه تهدیدات آن افزوده می‌شود تا جایی‌که برخی تحلیل‌نویسان بر این باورند که منطقه به یک انبار باروت تبدیل شده است که هر آن ممکن است با جرقه و شعله‌ای به انفجار برسد.
اگر نگاهی به یک‌صد سال گذشته داشته باشیم می‌توانیم به‌خوبی این تغییر رویکرد را در سیاستمداران تل‌آویو و حامیان غربی آن ببینیم که از آرزوی اشغال منطقه از نیل تا فرات به‌عنوان سرزمین آبا و اجدادی خود تن دادند به پیمان اسلو و تأسیس دوکشور دو ملت و امروز هم احساس می‌کنند بیش از هر زمان نیاز به زیستی مسالمت‌آمیز با مسلمانان فلسطین و کشورهای عرب منطقه دارند.
اسراییل طی چند سال اخیر و با میانجی‌گری آمریکا تلاش کرد با «پیمان صلح ابراهیم» و عادی‌سازی روابط خود با کشورهای عرب منطقه ازجمله امارات متحده عربی، مصر و عربستان شاخص‌های امنیتی خود را ارتقا دهد و طی دو تا سه ساله اخیر و در نمایش‌های مختلف رسانه‌ای این‌گونه وانمود کرد که به اهداف خود در این بخش رسیده است و هیچ مشکل امنیتی ندارد.
تا همین دو هفته قبل هم که مسیرها برای عادی‌سازی روابط اسراییل با عربستان فراهم شده بود نیز حامیان این رژیم دورنمای صلح در خاورمیانه را روشن و امیدبخش می‌دیدند و حتی به جمهوری اسلامی ایران که همواره مخالف عادی‌سازی روابط دیپلماتیک با رژیم صهیونیستی بود، طعنه می‌زدند.
نکته مهمی که خارج از تحلیل اسراییل و طرفداران غربی آن قرار داشت این بود که با جنگ با مردم فلسطین و چشم‌پوشی از حقوق فلسطینی‌ها نمی‌توان به صلح رسید و اگر کسی چنین باوری دارد، باید به او یادآور شویم که نگاهی کوتاه به هشت دهه اشغال، ظلم و ستم به این مردم، نشان داد چنین تصوری، یک خیال خام است.
اگر اسراییل این توان را داشت که با جنگ و انکار حقوق فلسطینی‌ها به صلح پایدار برسد، مشکلات امروز نباید برایش ایجاد می‌شد.
آنچه که طی پانزده روز اخیر نیز مشاهده شد تأییدی بر خطرناک بودن راهبرد اسراییل طی دهه‌های گذشته است و این حقیقت ساده را تأیید می‌کند زمانی که قرار است حقوق مردم فلسطینی‌ها آشکارا نادیده گرفته شود، شاهد رویش جوانه مقاومت هستیم و این جوانه نیز در سایه و در سکوت، به رشد خود ادامه داد و امروز به درختی تناور تبدیل شد.
درست است که مانند همه نبردهای بین اسراییل و فلسطین، شهدای جریان مقاومت بیش از کشته‌شدگان طرف اسراییلی است، زنان و کودکان بیشتری در اسراییل به خاک و خون غلتیدند اما یک نگاه مقایسه‌ای بین آخرین حملات حماس و جهاد اسلامی در ده تا ۱۵ روز اخیر با حملات ده تا پانزده سال گذشته، به‌روشنی ثابت می‌کند قدرت این جریان، چند ده برابر شده است و هراس بزرگ اسراییل همین است که اگر امروز جلوی این جریان نایستد و آن را یک‌بار برای همیشه متوقف نکند، احتمالاً تا چندسال آتی با یک ارتش مدرن در مرزهای خود مواجه خواهد شد.
چند روز است که ارتش اسراییل در پشت مرز غزه در حالت «استندبای» منتظر ایستاده و سران این رژیم حقیقتاً نمی‌دانند با گروه‌های جهادی که از شهادت هراسی ندارند و گویا بانک موشک‌های‌شان تمامی ندارد چه کنند؟
اسراییل که تا چند روز قبل به‌تصور خود تنها پرونده برنده‌ای که بر روی میز خود داشت، صلح با عربستان بود، امروز در مخمصه‌ای پیچیده گرفتار شده که از یک طرف شاهد است وزیر امور خارجه عربستان، به‌طور یک‌طرفه صحبت از توقف گفت‌وگوهای صلح با تل‌آویو می‌کند و از طرف دیگر، سقف امنیت خود را ترک‌برداشته می‌بیند.
نکته مهم دیگری که هنوز باید در ماه‌های آینده پیامدهای آن را دید کاهش حضور سرمایه‌گذاران و کارگران خارجی پس از جنگ جاری بین اسراییل و فلسطین است. حقیقت این است که این کشور به کارگران و فعالان اقتصادی خارجی وابستگی بالایی دارد و جنگ غزه، ادامه آن و ضربه‌پذیری گنبد آهنین نشان داد از امروز به بعد اسراییل در گروه کشورهای ناامن برای سرمایه‌گذاری قرار خواهد گرفت و این می‌تواند ضربه‌ای جدی به پیکره اعتبار پوشالی این کشور باشد.
به‌عنوان نتیجه‌گیری باید تأکید کنیم راهکار تل‌آویو که تلاش دارد با جنگ و کشتار مردم بی‌دفاع در مرزهای جنوبی خود و انکار هر نوع حق زیستن برای فلسطینی‌ها، به صلح و ثبات برسد و کشورهای عربی که امروز با فشار افکار عمومی خود برای قطع یا محدودیت روابط با اسراییل مواجه هستند، چشم بر حقایق ببندند، راهکاری خطا است و راه به ناکجا دارد.
باور ما این است که پس از این جنگ، مسیر صلح برای اسراییل مانند گذشته، هموار نخواهد بود و این کشور با موانع بلندی در بازسازی روابط خود با کشورهای عرب و مسلمان منطقه مواجه است، موانعی که حل و تدبیر آن تقریباً ناممکن است دستِ کم با چنین رویکرد تند و خشن سیاستمداران اسراییلی، در دسترس نخواهد بود.
- نویسنده : ارسالی از سرویس سیاسی
