رمضان علی سنگدوینی، نماینده مردم گرگان و نایب رئیس کمیسیون انرژی مجلس که خود از مدیران نفتی و مدیر شرکت گاز استان گلستان بوده به رسانه‌ها گفته است: انتقاداتی از عملکرد چند ماهه وزیر نفت، در مجلس افزایش یافته و نمایندگان به ویژه نسبت به ناکامی وزارت نفت در تأمین سوخت نیروگاه‌ها و همچنین احتمال افزایش قیمت حامل‌های انرژی ابراز نگرانی کرده‌اند »
این در شرایطی است که هیچ یک از موارد مطروحه در حیطۀ اختیارات وزیر نفت نیست.
با توجه به این شرایط، به نظر می‌رسد که پاک نژاد ممکن است اولین وزیر مردودی دولت چهاردهم باشد.
این در حالی است که شبه جزیره میانکاله به دلیل آنکه هم پناهگاه حیات وحش است و هم از سوی یونسکو به عنوان ذخیره‌گاه زیست کره و در کنوانسیون رامسر به عنوان یک تالاب بین‌المللی ثبت شده است ارزش جهانی دارد.
اما این تالاب در سال‌های گذشته به دلایل مختلفی از جمله خشکسالی و بحران آب، آتش‌سوزی، شکار بی‌رویه و… از همیشه وضعیت حساس‌تری پیدا کرده و ممکن است با کوچک‌ترین تلنگری شرایط آن به شدت حاد شود و احداث پتروشیمی در این منطقه می‌تواند این تالاب را تا مرز نابودی بکشاند.
درصورتی که پتروشیمی در میانکاله راه‌اندازی شود، توفان‌های گرد و غبار هم به دلیل تغییرات اقلیمی و هم به دلیل جابجایی گرد و خاک از جنوب ترکمنستان به شمال کشور گریبان مردمان ساکن این منطقه و حتی دو استان گلستان و مازندران را خواهد گرفت. ضمن آنکه گونه‌های گیاهی و حیات وحش هم از این آسیب در‌امان نخواهند بود و همۀ این‌ها از لزوم توجه بیشتر به این منطقه حکایت دارد نه تلاش برای تخریب بیشتر آن.
نگاهی به تاریخچه طرح نشان می‌دهد که اولین بار ۲۰ اسفندماه سال ۱۴۰۰ کلنگ احداث مجتمع پتروشیمی مازندران، در روستای حسین‌آباد شهرستان بهشهر و در محدوده حفاظت شده میانکاله بر زمین‌زده شد ولی از آن زمان این موضوع با اما و اگر‌هایی همراه بود و موجی از مخالفت دوست‌داران محیط زیست را به همراه داشته است که در دولت قبل روند ساخت این مجتمع مخرب برای مدتی متوقف شد.
علیرغم پیگیری رسانه‌ها و دلسوزان و فعالان محیط زیست و البته برخی مدیران محیط زیستی در این سال‌ها، نشانه‌ها مؤید اقدامات سرمایه‌گذار برای اجرای پروژه میانکاله است و به گفته مردم محلی به صورت چراغ خاموش فعالیت‌های عمرانی و اجرایی در میانکاله ادامه دارد و متخلفان سعی بر دور زدن قانون دارند.
و اما نخستین بار در دولت نهم طرحی به نام پتروشیمی و پالایشگاه مازندران به سازمان حفاظت محیط زیست آمد که لابی‌های بسیار سنگینی پشت آن بود و افراد صاحب نفوذی پیگیر آن بودند، در آن زمان جلسات مختلفی در مجلس برگزار و مقرر شد که حتماً با آن
مخالفت شود.
متولیان طرح در این سال‌ها بیش از ۹۰ هکتار زمین را از منابع طبیعی گرفتندکه این قضیه مشکوک است. متولیان ۵ سال این زمین را در اختیار گرفتند و هیچ کاری در آنجا انجام ندادند و لذا چون در این مدت هیچ فعالیتی انجام ندادند، سازمان منابع طبیعی باید زمین را از آنها پس می‌گرفت اما این اتفاق نیفتاد و الان حقوق مکتسبه شکل گرفته است.
سازمان منابع طبیعی در دولت یازدهم یک ترک فعل واضح را انجام داده است اما عجیب است که چه در فضای رسانه و چه در محافل حقوقی و دولت هیچکس پیگیر این ترک فعل نیست.
متأسفانه زمینی که به پتروشیمی میانکاله اختصاص داده شده از مراتع مرغوب کشور ماست و تعجب‌آور است که چگونه این اراضی را خیلی راحت به یک سرمایه‌گذار داده‌اند.
تأسف بارتر این که به این پروژه ۹۲ هکتار زمین تخصیص داده شده درحالی که به دیگر پروژه‌های پتروشیمی حتی با تولید بالاتر زمین بسیار کمتری اختصاص داده شده و سازمان آبخیز داری و منابع طبیعی و سازمان امور اراضی وزارت جهاد کشاورزی درباره علت این واگذاری زمین باید پاسخگو باشند.
علاوه بر مجامع جهانی سازمان حفاظت محیط زیست نیز میانکاله را به‌عنوان زیستگاه پرندگان درحال انقراض معرفی کرده زیرا این تالاب یکی از ۱۲ ذخیره‌گاه زیست‌کره درجهان است و در آن پرندگانی چون اگرت، حواصیل، پرتینکول طوقه‌دار، قو، پلیکان دالماسی، فلامینگو، اردک سرسفید، غازسینه قرمز، غازلوبیا، کوتوس و.. که از کمیاب‌ترین پرندگان جهان هستند، زیست می‌کنند
همچنین شبه‌جزیره و تالاب میانکاله در سال ۱۳۴۸ به منطقه حفاظت‌شده تبدیل، و در سال ۱۹۷۶ توسط یونسکو به عنوان ذخیره‌گاه زیست کره اعلام شد. بااین‌حال، تالاب مهمی که بیشتر از نیم‌قرن پیش تحت حفاظت قرار گرفته، امروز به عمد با چالش‌های مختلفی مواجه است.
- نویسنده : محمد عمرانی/عضو هیئت مدیره و دبیر کمیته محیط زیست انجمن روزنامه‌نگاران مسلمان
