تا امروز چهار استاندار برای استان‌های کردستان، کهگیلویه و بویراحمد، همدان و آذربایجان شرقی معرفی شدند و طی جلسات آینده هیئت دولت نیز افرادی برای برخی دیگر از استان‌ها در نظر گرفته شدند و معرفی خواهند شد هرچند برخی از طرفداران و همچنین کارشناسان درخصوص انتخاب‌های صورت‌گرفته نگرانی‌هایی دارند. اگر خط اخبار و تحلیل‌ها را دنبال کنیم متوجه خواهیم شد که این نقدها بر دو موضوع متمرکز است نخست نگرانی از انتخاب افرادی که در اردوگاه رقیب انتخاباتی مسعود پزشکیان فعالیت داشتند اما امروز تلاش دارند از رییس دولت چهاردهم حکم بگیرند و در جایگاه نماینده عالی دولت در استان‌ها بنشینند و دوم موضوع نگرانی از ناکارآمدی برخی افرادی که برای استانداری برخی استان‌ها درنظر گرفته شدند که هردو نقد در جای خود مهم هستند و مردان اصلی و تصمیم‌گیر در دولت چهاردهم نباید نسبت به آن بی‌تفاوت باشند. رییس‌جمهور برابر قانون، رییس قوه مجریه است و حق دارد نیروهایی که برای پیشبرد برنامه‌های خود به آنان اعتماد دارد را انتخاب کند و نیروهایی را در زیرمجموعه قوه مجریه از وزارت‌خانه تا مدیران استانی و شهرستانی بچیند که یقین دارد آبرو و حیثیت رییس دولت را آبرو و حیثیت خود می‌دانند و همچنین باید پرهیز کند از واگذاری کرسی و مأموریت به افرادی که نسبت به همراهی آنان با گفتمان دولت تردید وجود دارد. «وفاق ملی» به معنای سپردن امور مدیریتی و اجرایی به فرد یا افرادی از گروه‌های سیاسی که در موضع تخاصم یا لجاجت ایستاده‌اند نیست، وفاق ملی به معنای کار کردن با افرادی از گروه‌های سیاسی مختلف و حتی رقیب است که به صدارت و نافذ بودن رأی اکثریت باور قلبی دارند، حتی اگر رأی اکثریت بر خلاف نظر آنان بوده باشد. کرسی‌های مدیریتی تنها زمانی می‌تواند به سیاسیون احزاب رقیب دولت واگذار شود که آنان در عمل و همچنین در مشی سیاسی خود نشان دهند این هنر را دارند که از رویکردهای انتخاباتی فاصله بگیرند و رقابت را به رفاقت تبدیل کنند و وفاق یعنی همین ! اگر یک نیروی سیاسی مخالف با گفتمان دولت چهاردهم با فشار پنهان برخی نمایندگان به دولت تحمیل شود و دولت‌مردان هم تسلیم چنین فشارهایی شوند، نمی‌توان نام آن را وفاق گذاشت. این کار وادادگی است و موجب شکاف و تزلزل در میان افرادی خواهد شد که به مسعود پزشکیان رأی دادند و برای انتخاب شدند کمک کردند. نکته مهم در پیوند با همین موضوع این است که برخی افراد شناخته‌شده در ستاد انتخاباتی رقیب و همچنین برخی نمایندگان از همین جریان، تلاش دارند از شعار دولت وفاق استفاده کنند و افراد موردنظر خود را در بدنه قوه اجرایی در استان‌ها بکارند تا در انتخابات بعدی در خدمت فرد موردنظرشان باشد و دولت چهاردهم نباید در انتخاب استانداران خود به این افراد فرصت بدهد. نگرانی دوم درخصوص انتصاب افراد ناکارآمد در استان‌ها است. نیروهایی که دولت را در استان‌ها نمایندگی می‌کنند باید از نیروهای کارآمد باشند و درنظر گرفتن نیروی ناکارآمد یا نیروهایی که سابقه اجرایی روشنی در گذشته نداشتند نیز به اعتبار و آینده دولت چهاردهم صدمه خواهد کرد حتی اگر چنین فردی رییس ستاد استانی یا شهرستانی مسعود پزشکیان در انتخابات اخیر بوده باشد. فراموش نکنیم که مسعود پزشکیان در برنامه‌های انتخاباتی خود شعارهایی داد و حرف‌هایی زد که اجرایی شدن بخش مهمی از این وعده‌ها با حضور استانداران کارکشته و مجرب تسریع خواهد شد و اگر افرادی ناکارآمد بر مدیریت عالی استانی انتخاب شوند، نمی‌توان توقع داشت مسیر برای تحقق وعده‌های داده شده هموار شود. هر دولتی بخشی از برنامه‌های خود را در مرکز و بخشی را در مراکز استان‌ها می‌تواند مدیریت کند و توقع از پزشکیان این است که در انتخاب استانداران دقت ویژه‌ای اعمال کند به‌ویژه اینکه خود در روز رأی اعتماد در صحن علنی مجلس گفته بود در انتخاب وزیران به‌خاطر وفاق ملی، از معرفی افرادی که شخصاً مدنظر داشت، کوتاه آمد و افرادی از طیف‌های مختلف سیاسی را برگزید. امروز و در میانه‌ی تلاش دولت برای انتخاب استانداران لازم است رییس‌جمهوری و اعضای شورای راهبری از اهمیت این جایگاه غافل نشوند و افرادی را انتخاب کنند که مایه خوشنامی دولت چهاردهم طی چهار سال آینده باشند نه مایه بدنامی و شرمساری.
