ترامپ: فردی برای تنش‌زایی
ترامپ: فردی برای تنش‌زایی
دونالد ترامپ، چهل و پنجمین رئیس‌جمهور ایالات متحده، از همان ابتدای ورودش به سیاست، چهره‌ای بحث‌برانگیز و جنجالی بود.

رویکرد او در سیاست داخلی و خارجی به‌شدت مبتنی بر ایجاد تنش، شکستن چارچوب‌های سنتی و به چالش کشیدن نهادهای مستقر بود.

تنش در سیاست داخلی

ترامپ در سیاست داخلی آمریکا با شعار «اول آمریکا» و ترویج ملی‌گرایی افراطی، جامعه آمریکا را به دو قطب متضاد تقسیم کرد. او با رسانه‌ها وارد جنگ شد، سیستم قضایی را به چالش کشید و با اتخاذ سیاست‌های سخت‌گیرانه مهاجرتی، مخالفت‌های گسترده‌ای برانگیخت. از سوی دیگر، تحریک احساسات نژادی و حمایت تلویحی از گروه‌های راست افراطی، به تشدید شکاف‌های اجتماعی در آمریکا انجامید.

تنش در سیاست خارجی

ترامپ در عرصه سیاست خارجی نیز رویکردی غیرسنتی و تنش‌آفرین داشت. خروج از توافق هسته‌ای ایران (برجام)، جنگ تجاری با چین، تهدید به خروج از ناتو و حمایت بی‌چون‌وچرا از اسرائیل نمونه‌هایی از سیاست‌های او بودند که منجر به تشدید تنش‌ها در عرصه بین‌المللی شدند. سیاست فشار حداکثری علیه ایران و تحریم‌های شدید، بیش از آنکه به نتیجه مطلوب برسند، منطقه را به سمت ناآرامی سوق دادند. در مورد کره شمالی، ابتدا تهدید به «آتش و خشم» کرد اما بعد به دیدارهای بی‌نتیجه با کیم جونگ اون پرداخت.

میراث ترامپ: بی‌ثباتی و شکاف

ترامپ سیاستمداری بود که از بحران و تنش برای تثبیت جایگاه خود استفاده کرد. او به‌جای ایجاد اتحاد، بر طبل اختلاف کوبید. نتیجه چهار سال ریاست‌جمهوری او، افزایش قطب‌بندی در آمریکا و بی‌ثباتی در نظام بین‌الملل بود. گرچه طرفدارانش او را مردی شجاع و «غیرسیاسی» می‌دانند، اما تاریخ احتمالاً از او به‌عنوان یکی از رؤسای جمهوری یاد خواهد کرد که بیشترین تنش را در دنیای معاصر ایجاد کرد.

  • نویسنده : اشکان ممبینی