سرویس سیاسی جمله – جنگ غزّه به بیستمین روز خود نزدیک می‌شود و در وضعیت انبار باروت قرار دارد به بیان دیگر به‌نظر می‌رسد توان نظامی طرفین اصلی جنگ به سطحی از برابری رسید و بیشتر تحلیل‌گران در رسانه‌های جهانی می‌گویند اسراییل از ترس تلفات انسانی نیروهای خود، حمله زمینی را آغاز نمی‌کند.
طرف اسراییلی به‌گونه‌ای وانمود می‌کند که از نظر نظامی دست بالا را دارد و درخصوص تأخیر در حمله نظامی که ناشی از ترس است، توضیحی نمی‌دهد هرچند روشن است که دولت نتانیاهو از سوی متحدان راستگرا و افراطی خود برای مبادرت کردن به این حمله تحت فشار است.
شکست و سورپرایز شدن تل‌آویو در حمله مجاهدان حماس و جهاد اسلامی که هیمنه ارتش تا به دندان مسلّح اسراییل را پیش دوستان غربی شکست و نزد جهانیان رسوا کرد، به حدی سنگین بود که گویا هنوز نظامیانش از شوک ناشی از آن حمله خارج نشدند و گویا به این زودی هم خارج نخواهند شد.
آنچه که موجب شد برخی مانند «حسین امیرعبداللهیان»، وضعیت جدید را به بشکه باروت شبیه کنند در این حقیقت است که موج حملات وسیع و سرازیر کردن صدها تن بمب و موشک، در همین مدت زمان کوتاه در منطقه نسبتاً محدود غزّه به حدی زیاد بود که خشم و نفرت عمومی را در سراسر جهان به دنبال داشت و شاهد هستیم روزی نیست که در کشورهای منطقه و جهان اعتراضات جدی نسبت به این موضوع شکل نگیرد تا جایی‌که برخی کشورهای غربی و متحد اسراییل، حمل پرچم فلسطین را جرم محسوب و با مخالفان جنگ و قتل عام کودکان، زنان و غیرنظامی‌ها برخورد قهری می‌کنند.
در این میان مردم کشورهای اسلامی و به‌طور خاص شهروندان لبنان، اردن، عراق، مصر و ایران به شدت عصبانی هستند و هر لحظه ممکن است کار به جایی برسد که مدیریت آن از عهده اسراییل و آمریکا خارج شود.
به باور ما جنگ خاورمیانه و تقابل اسراییل و فلسطین هرگز به چنین وضعیتی نرسیده بود و با توجه به توان بالای جبهه مقاومت و نیروهای نظامی حماس و جهاد اسلامی که اسراییل نیز به‌خوبی از آن آگاهی دارد، این جنگ با جنگ‌های ۲۲ روزه اسراییل با مقاومت فلسطینی در غزّه در پایان سال ۲۰۰۸ و آغاز سال ۲۰۰۹ و جنگ ۳۳ روزه با حزب‌الله لبنان در سال ۲۰۰۶ تفاوت بنیادین دارد.
عمده تفاوت آن نیز در سه نقطه است. تفاوت اول در داخل غزه و رشد خیره‌کننده توان عملیاتی گروه‌های مقاومت، دوم در ضعف ملموس توان نظامی ارتش اسراییل به‌ویژه توان رزمی تفنگداران این ارتش و سوم در تغییر یا پیچیدگی معادلات منطقه و جهان و این سه سطح از تغییرات موجب شد ارتش اسراییل به‌رغم حمایت آمریکا و انگلستان، همچنان در وضعیت نامطمئن گرفتار شده است.
احتمالی که ارتش اسراییل هرگز در محاسبات خود نمی‌دید یا ترجیح می‌داد که نبیند این بود محور مقاومت در شمال و همچنین در جنوب به این سطح از استحکام نظامی و توان عملیاتی برسد و امروز به‌رغم اینکه اسراییل ادعا می‌کند توان نبرد در سه جبهه را دارد، اما همچنان در پشت دروازه غزّه مانده است و و از حملات تلافی‌جویانه محور مقاومت هراس دارد تنها به بمباران کور مناطق مسکونی بسنده کرد.
اسراییل طی حدود ۸ دهه که از اشغال فلسطین گذشت تا امروز، همواره حق و حقوق مردم فلسطین را نادیده گرفت و با تکیه به ارتش قدرتمند خود و با حمایت همه‌جانبه سران غرب، مطامع خود را پیش برد اما امروز ناگهان پرده‌ای بزرگ از مقابل چشمان تل‌آویو کنار رفت و شاهد ضعف و حفره در تیم نظامی خود و توسعه در جبهه مقاومت است.
برخی اخبار نیز حکایت از آن دارد که آمریکا و انگلستان به‌رغم اینکه ناوهای خود را به دریای مدیترانه آوردند تا درصورت واکنش حزب‌الله لبنان یا گروه‌های همفکر و ازنظر اعتقادی متحد با حماس و جهاد اسلامی مستقیم وارد جنگ شوند نیز از اسراییل خواسته‌اند از حمله زمینی به غزّه چشم‌پوشی کند چون واکنش طرف مقابل و تلفات ارتش رژیم صهیونیستی غیرقابلپیش‌بینی است.
نتانیاهو نیز شخصاً ترجیح می‌داد پیشنهاد آتش‌بسی که مصر و اردن طرح کردند را با آغوش باز بپذیرد اما در تل‌آویو از سوی گروه‌های راستگرای افراطی که به‌عنوان متحد دولت با وی کار می‌کنند، واهمه دارد و حتی ممکن است به سرنوشت «اسحاق رابین» دچار شود که به دلیل باور به اتخاذ راهکارهای نرم‌تر و صلح با طرف فلسطینی، از سوی یک جوان افراطی یهودی ترور شد.
نکته آخر این است که در این انبار باروتی که نتیجه عملکرد اسراییل طی حدود ۸ دهه است، بازنده نهایی اسراییل است و آتشی که رژیم صهیونیستی برافروخت، بیش از همه دامن این رژیم را خواهد گرفت و احتمالاً آمریکا و دیگر شرکای غربی «تل‌آویو» را برای پذیرش صلح و قبول آتش‌بس طی روزهای آینده متقاعد خواهند کرد چون باور دارند در صورت منفجر شدن این انبار باروت، آنان نیز در امنیت و آرامش نخواهند بود و دود و حرارت این جهنم، تا داخل مرزهای آنان امتداد خواهد یافت.
- نویسنده : ارسالی از سرویس سیاسی
