در متن پیشرو قصد داریم به انعکاس اولین تصاویر حضور نمایندگان ایران در پاریس بپردازیم. نمایشی که به گواه رسانه‌ها و فضای مجازی هیچکس از آن راضی نیست و تنها علت آن هم طراحی لباس بسیار ضعیف و دور از شان کشوری با تمدن دو هزار ساله است.
نخست ذکر این نکته حائز اهمیت است که احتزاز پرچم پرافتخار کشورمان در هر عرصه و بزنگاهی، ارمغانی به جز غرور و افتخار برایمان ندارد. همه ایرانیان به حضور حدود چهل نفر ورزشکار ایرانی در عرصه بزرگترین رقابت ورزشی جهان افتخار می‌کنند و بسیار امیدوارند.
اما این غرور و عزت به هیچ عنوان منافاتی با اینکه مطالبه‌ی لباس زیبا و موقر برای کاروان ورزشی کشورمان داشته باشیم، ندارد. لباسی که رونمایی نشد و باعث تاسف است که ما ایرانیان نیز اولین بار روی قایق‌های فرانسوی این لباس‌ها را دیدیم.
لباس‌هایی که بهترین و به‌حق‌ترین توصیفات را از آن‌ها «المیرا شریفی مقدم»، مجری تلویزیون داشت.
به گزارش برترین‌ها او نوشت: انتخاب این طرح لباس برای نمایندگان ورزش ایران بسیار بد و نامناسب انجام شده. وزارت ورزش و تصمیم گیران باید پاسخگوی این بی سلیقگی درحد فاجعه باشند.
به گزارش دیلی فوتبال، وی همچنین در ویدیویی از برنامه صبحگاهی شبکه دو سیما که در شبکه های اجتماعی فراگیر شده می‌گوید: تیم ایران که با کشتی از مسیر رژه رد شد انگار تیم پزشکی و پرستاری به پاریس رفته است.
آنچه توسط برخی از مسئولان مربوطه برای برگزاری عدم مراسم رونمایی لباس کاروان المپیک عنوان شد، کمبود وقت بود. بهانه‌ای که به هیچ عنوان نمی‌توان آن
را پذیرفت.
المپیک، رویدادی ناگهانی و دور از ذهن نیست که بدون برنامه‌ریزی ناگهان با آن مواجه شویم. بر تمام مردم جهان روشن و مبرهن است که هر چهار سال یکبار باید آماده حضور در این رقابت‌ها باشند. اینکه ما طراحی لباس کاروان خود را به دقیقه نود موکول کرده‌ایم، چیز
دیگری است.
نکته بعدی اینکه عمق فاجعه زمانی بیشتر مشخص می‌شود که به لباس دیگر تیم‌ها نگاهی می‌اندازیم. تیم‌هایی با حتی سه یا چهار سهمیه، لباس‌هایی بسیار زیبا طراحی کرده بودند اما کشور بزرگ و در مرکز توجه ایران با چهل نفر ورزشکار باید با لباس تماما سفید خود را به منصه‌ی ظهور برساند. نکته سوم اینکه اگر کشوری بدون تمدن و پیشینه فرهنگی، هنری و تاریخی باشد، بسیار راحت می‌توان یک لباس ساده با لوگوی المپیک و پرچم را درک کرد اما بی‌نهایت المان برای طراحی لباس ایرانی‌ها
وجود دارد.
گل و مرغ، فرش، شعر مخصوصا شاهنامه، بناهای تاریخی، رسوم فرهنگی و مذهبی، در کنار سه رنگ زیبای پرچم که طیف وسیعی از انتخاب را پیش روی طراحان خواهد گذاشت، جای هیچ بهانه‌ای باقی نمی‌گذارد که شاهد کت شلوار و مانتوی سفید و مقنعه
مشکی باشیم.
اما این‌ها نکاتی است که تنها خودمان می‌گوییم و خودمان هم می‌شنویم چرا که این طراحی ضعیف لباس‌های المپیک، سبقه‌ای طولانی دارد و به جای اصلاح شدن، روز به روز در حال بدتر شدن است.
