مهسا حسینی/ روزنامه نگار/ اولین مصاحبه ای که در روزنامه جمله چاپ شد را هرگز فراموش نمیکنم،شوق کار شدن مصاحبه در یک روزنامه رسمی برای من که تمام آرزویم روزنامه نگار شدن بودن اصلا قابل توصیف نیست.از چاپ اولین مصاحبه من تا الان،چیزی حدود ۱ سال می گذرد و در تمام این مدت با […]
مهسا حسینی/ روزنامه نگار/
اولین مصاحبه ای که در روزنامه جمله چاپ شد را هرگز فراموش نمیکنم،شوق کار شدن مصاحبه در یک روزنامه رسمی برای من که تمام آرزویم روزنامه نگار شدن بودن اصلا قابل توصیف نیست.از چاپ اولین مصاحبه من تا الان،چیزی حدود ۱ سال می گذرد و در تمام این مدت با چاپ هر مصاحبه یا گزارش و مطلبی،مثل همان مصاحبه اول هیجان زده می شوم.روزنامه جمله از شماره ۵۰۰ گذشت و این افتخار بزرگی برای من است که با یک تحریریه قوی و یک روزنامه خوش نام مشغول به کار هستم.روز به روز به این شوق و ذوق افزوده می شود و جمله تا ابد در ذهن من باقی خواهد ماند.
جمله مرا به آرزوی دیرینهام رساند
سعید سرفرازیان / روزنامه نگار
از همان دوران نوجوانی که به مطالعهی روزنامهها و نشریات ورزشی علاقمند شدم عشق به نوشتن در روزنامهها و نشریات هم در من شکل گرفت. بعدها که توانستم برای برخی از روزنامههای ورزشی نوشتههایی به عنوان دلنوشته و مطالب هواداری بفرستم به این موضوع بیشتر و بیشتر علاقه پیدا کردم، اما حضور در شهرستان و امکانات کم و عدم آشنایی با روش کار باعث شد چندان پیگیر موضوع نوشتن نباشم، تا اینکه یک پست اینستاگرامی از هومن جعفری روزنامهنگار قدیمی و کارکشته در آبان ماه سال گذشته باعث شد من با روزنامهی جمله آشنا شوم ایشان ابراز علاقمندی کرده بود به چند نفر کمک کند تا به یک روزنامهنگار تبدیل شوند، فرستادن یک مطلب و راهنمایی های بیشتر از آقای جعفری منجر به عضویت من در تحریریه روزنامه جمله ورزشی شد. این اتفاق آغاز راهی برای من رسیدن به یک آرزوی دیرینه بود. حالا میتوانم بنویسم و آن را به گوش دیگران هم برسانم از ورزش و فوتبال ایران بنویسم از تیم محبوب خود استقلال بنویسم تا آرامآرام روز به روز پخته تر بنویسم. اینک که پانصدمین شمارهی روزنامه جمله با زحمت همهی همکاران گرامی و آقای روحی به کیوسکهای مطبوعاتی کشور رسیده بسیار خوشحالم که من هم در این مسیر با این عزیزان همراه بودهام.
به امید هزارتایی شدن
سپهر ستاری/روزنامه نگار
حدود یک سال قبل بود که افتخار نوشتن در روزنامه جمله نصیب من شد و حالا خوش حالم که در پانصدمین شماره جمله در کنار تحریریه این روزنامه هستم. روزنامه ای که در تمام این ۵۰۰ شماره تلاش کرده به بهترین شکل اخبار را پوشش دهد و در ادامه نیز همین گونه خواهد بود. جمله همان طور که از اسمش پیداست روزنامه ای برای جمله مردم است و متعلق به هیچ قشر و گروهی نیست. در روزهایی که روزنامه ها با مشکلات زیادی مواجه هستند، انتشار روزنامه جمله تنها با عشق اعضای آن به روزنامه نگاری ممکن است. به امید شماره هزارم و اعداد بیشتر…