جشنواره فیلم ونیز، که هر ساله جشنوارههای پاییزی و در نتیجه فصل اسکار را آغاز می کند، همواره چندین فیلم پراُمید را راهی جوایز آکادمی میکند و در واقع تنها طی یک دهه گذشته، چهار فیلم از میان ۱۰ برنده نهایی اسکار بهترین فیلم شامل «اسپاتلایت»، «بردمن»، «شکل آب» «سرزمین آوارهها» نخستین نمایش جهانی خود […]
جشنواره فیلم ونیز، که هر ساله جشنوارههای پاییزی و در نتیجه فصل اسکار را آغاز می کند، همواره چندین فیلم پراُمید را راهی جوایز آکادمی میکند و در واقع تنها طی یک دهه گذشته، چهار فیلم از میان ۱۰ برنده نهایی اسکار بهترین فیلم شامل «اسپاتلایت»، «بردمن»، «شکل آب» «سرزمین آوارهها» نخستین نمایش جهانی خود را در جشنواره ونیز تجربه کردند.
«باردو»، «استخوانها و همه»، «پسر»، «تار»، «نهنگ» و «برفک» از جمله فیلمهای مطرح هالیوودی هستند که چشم به درخشش در جشنواره ونیز و فصل جوایز سینمایی و اسکار دارند.
فهرست فیلمهای هفتاد و نهمین دوره از قدیمیترین جشنواره فیلم جهان که از تاریخ ۳۱ آگوست تا ۱۰ سپتامبر (۹ تا ۱۹ شهریور) در ایتالیا برگزار میشود و ریاست هیات داوران بخش مسابقه اصلی آن بر عهده «جولیان مور» خواهد بود، مثل همیشه مملو از این دست از جویندگان طلاست.
فیلمهای محصول نتفلیکس راهی به جشنواره معتبر کن ندارند چرا که بر اساس قوانین کن فیلمهای حاضر در این رویداد سینمایی باید پیش از عرضه در سامانه نمایش آنلاین، اکران سینمایی شوند اما جشنواره ونیز با چنین چالشی رو به رو نیست و سال گذشته از دو فیلم «قدرت سگ» و «دست خدا» از محصولات نتفلیکس رونمایی کرد (اولی برنده جایزه اسکار بهترین کارگردانی شد و دومی نامزد جایزه بهترین فیلم بینالمللی شد) و امسال نیز چهار فیلم از میان ۲۳ فیلم مسابقه اصلی ونیز از آثار نتفلیکس هستند.ونیز با «برفک» جدیدترین اثر «نوآ بائومباک» آغاز میشود، کارگردانی که پیش از این فیلم «داستان ازدواج» را برای اولین بار در ونیز به نمایش گذاشته بود. «برفک» با بازی «آدام دیوار» و «گرتا گرویگ» ظاهرا آنقدر فیلم قدرتمندی است که قرار است جشنواره فیلم نیویورک نیز با آن افتتاح شود.
نتفلیکس همچنین با فیلم «باردو» ساخته «آلخاندرو ایناریتو» کارگردان مطرح مکزیکی در ونیز حاضر خواهد بود که با فیلم قبلیاش «بازگشته» دومین اسکار بهترین کارگردانی خود را کسب کرد. « بلوند» اثر «اندرو دومینیک» که گفته میشود با نقشآفرینی درخشان «آنا د آرماس» در نقش «مریلین مونرو» همراه است به همراه فیلم فرانسوی زبان «آتنا» ساخته «رومن گاوراس» دو فیلم دیگر نتفلیکس در بخش رقابتی ونیز هستند.
از دیگر فیلمهای پر سر و صدای بخش رقابتی ونیز که شانس درخشش در جوایز اسکار را دارند می توان به «تار» با بازی «کیت بلانشت» نخستین فیلم «تاد فیلد» پس از ۱۶ سال، فیلم «پسر» با بازی «هیو جکمن» ساخته «فلورین زلر» دنباله فیلم «پدر» با بازی برنده اسکار «آنتونی هاپکینز»، «نهنگ» به کارگردانی «دارن آرونوفسکی» که گفته میشود با بازگشت درخشان «برندن فریزر» به سینما همراه شده، «استخوان و همه» که در آن «لوکا گوادانینو» فیلمساز ایتالیایی با ستارههایی چون «تیموتی شالامی»، «کالین فارل» و «برندن گلیسون» همکاری کرده است و مستند بلند «همه زیبایی و خونریزی» ساخته «لورا پویتراس» مستند ساز برنده اسکار (با فیلم سیتیزن فور) اشاره کرد.
پس از ۱۶ سال، تاد فیلد فیلم میسازد
کیت بلانشت با فیلمی که تاد فیلد پس از ۱۶ سال ساخته است، به جشنواره ونیز ۲۰۲۲ میرود. کیت بلانشت به زودی در نقش یک رهبر ارکستر شوریده در اولین فیلمی که تاد فیلد پس از ۱۶ سال ساخته است، دیده میشود.
«تار» با نقشآفرینی کیت بلانشت به زودی برای اولین بار در جشنواره فیلم ونیز به نمایش درمیآید. بلانشت بازیگر برنده اسکار در این فیلم نقش لیدیا تار را بازی کرده است، یک رهبر ارکستر که یکی از بهترینها و اولین رهبر ارکستر زن تاریخ آلمان است.
تریلرهای فیلم که تاکنون منتشر شدهاند بلانشت را در نقش زنی نشان میدهند که با شور در حال رهبری ارکستر است و از کنترل خارج میشود و احتمالا باید به زودی به نقطه شکست برسد. بازیگران مکمل فیلم نینا هاس، نومی مرلانت، سوفی کاور، جولیان گلاور و مارک استرانگ هستند.موسیقی این فیلم را هیلدورگودنادوتیر آهنگساز «جوکر» – اولین آهنگساز زنی که برنده جایزه اسکار، گلدن گلوب و بفتا برای بهترین موسیقی فیلم شد- ساخته است. تاد فیلد علاوه بر کارگردانی این اثر، فیلمنامه آن را هم نوشته و تهیهکننده آن هم بوده است. او با فیلمهای قبلیاش «در اتاق خواب» و «کودکان کوچک» ۸ نامزدی اسکار را کسب کرد.
این کارگردان با اولین فیلمش «در اتاق خواب» به رودرو شدن والدین با مرگ فرزندشان در یک حادثه پرداخت و با فیلم «بچههای کوچک» توجه منتقدان را جلب کرد. وی بازیگر هم بوده و در «چشمان کاملاً بسته» و «فراموش نشدنی» جلوی دوربین رفته است.
فیلد از سال ۲۰۰۶ که «بچههای کوچک» را ساخت فیلم دیگری نساخت، هر چند نام وی در ارتباط با چند پروژه ساخته نشده مثل «اعتقاد به خشونت» با بازی دنیل کریگ و «آخرین زندانی جنگ آمریکا» اقتباسی از مقاله مایکل هستینگ مطرح شد. «تار» ۷ اکتبر اکرانش را شروع میکند.
نمایش «پسر» برای اولین بار در ونیز
فلورین زلر فرانسوی در آستانه نمایش فیلم جدیدش «پسر» که برای نخستین بار در جشنواره فیلم ونیز امسال به نمایش درمیآید، درباره آن صحبت کرده است.
فیلمسازان زیادی مانند فلورین زلر وجود ندارند. او از آن دسته نمایشنامهنویسان نادری است که این شانس را به دست آورد تا بتواند فیلم اقتباسی از اثر خودش را روی پرده بزرگ بسازد. وی پس از موفقیت با فیلم «پدر» در اسکار، از این موقعیت استفاده کرد تا نمایشنامه دیگرش «پسر» را هم برای پرده نقرهای بسازد.
«پسر» درباره نیکلاس ۱۷ ساله است که چند سال پس از طلاق والدینش، دیگر احساس نمیکند که بتواند با مادرش کیت بماند و پیش پدرش پیتر و همسر جدید وی میرود. پیتر دارد همه تلاشش را میکند تا زندگی جدیدش را شکل بدهد و با نوزاد جدیدش از بث و پیشنهاد شغل رویایی در واشینگتن، سعی دارد از نیکلاس هم مراقبت کند، همانطور که دوست داشت پدرش از او مراقبت میکرد. اما او برای تصحیح اشتباهاتش زیادی در گذشته میماند و از نحوه نگه داشتن نیکلاس در زمان حال غافل میشود.
ماجراهایی که زلر برای صحنه نمایش و حالا برای فیلم انتخاب میکند از بسیاری موارد شبیه هم هستند و بیماری، تروما و پیوندهای خانوادگی که گاه با خشونت در آمیخته میشود، نکات کلیدی آنها را تشکیل میدهند. وی میگوید کارهایش به نوعی جنبه پاکسازی
روانی دارند.
برای اقتباس از «پسر»، زلر با همکاری همپتون محیط پاریسی نمایشنامه را به نیویورک منتقل کرد. زلر میگوید: افسردگی نوجوانان طبقه اجتماعی یا ملیت ندارد. زمانی که نمایشنامه را ساختیم، از اینکه دیدم والدین متعددی آمدند تا درباره تجربیاتشان با ما صحبت کنند، شگفتزده شدم.
زلر ۴۳ ساله با «پدر» و «پسر» یک ماموریت برای خودش تبیین کرده: میخواهد «مردم را در جایگاهی فعال قرار دهد، تا آنها سفر زندگی، خاطرات، قلب، نقاط ضعف و ذهن خود را به تصویر بکشند». او معتقد است تنها در این صورت است که آنها قادر به شفا خواهند بود.
«پسر» فیلم درامی به کارگردانی فلورین زلر است که برمبنای نمایشنامهای به قلم خودش نوشته شده و یکی از سه گانه وی در کنار «پدر» و «مادر» است. در این فیلم هیو جکمن، لورا درن، ونسا کربی، زن مکگراث و آنتونی هاپکینز بازی کردهاند. این فیلم برای نخستین بار در هفتاد و نهمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم ونیز امسال در ۷ سپتامبر اکران میشود و اکران خود را از ۱۱ نوامبر در آمریکا شروع میکند.
درگذشت روزنامهنگار باسابقه معروف به «حسین سردبیر»
حسین سرفراز که از باسابقهترین روزنامهنگاران ایران به شمار می رفت، روز شنبه دور از وطن چشم از جهان فرو بست.
رضا قوی فکر روزنامهنگار باسابقه و دبیر انجمن پیشکسوتان مطبوعات ایران این خبر را به ایسنا اعلام کرد و در توضیحاتی دربارهی ویژگیهای شخصیتی و حرفهای وی نوشت: «حسین سرفراز، روزنامهنگاری که پیش از انقلاب سردبیری بیش از ۲۰ مجلهی معروف آنزمان را عهدهدار بود و یکی از باسابقهترین روزنامه نگاران ایران به شمار میرفت، روز گذشته دور از وطن چشم از جهان فرو بست. پیشینه درازمدت او در سردبیری نشریههای گوناگون باعث شده بود که در میان اهالی مطبوعات به «حسین سردبیر» معروف باشد. او از جمله بنیانگذاران سندیکای نویسندگان وخبرنگاران مطبوعات
هم بود.
حسین سرفراز یازدهم اسفند سال ۱۳۱۲ خورشیدی در شهر داراب فارس دیده به جهان گشود. تا کلاس نهم (سیکل اول) در داراب درس خواند و در اردیبهشت سال ۱۳۳۰ به شیراز رفت و دیپلمش را آنجا گرفت. وی سپس موفق شد به دانشکده ادبیات دانشگاه تهران راه یابد و در رشته تاریخ و جغرافیا فارغالتحصیل شود.
حسین سرفراز همزمان با تحصیل نوشتن مقاله، گزارش و تهیه گفتگو را در نشریه آژنگ به سردبیری ایرج نبوی آغاز کرد. با پایان یافتن تحصیلات دانشگاهی حسین به یک روزنامهنگار حرفهای وتمام عیار تبدیل شده بود. او سپس سردبیر نشریه دنیای جدید شد و پس از مدتکوتاهی به سردبیری مجله موفق امید ایران رسید. از آن پس تا ۲۰ سال بعد سردبیری مجلات معروف آن زمان از جمله خواندنی ها، سپیدوسیاه، روشنفکر، تهرانمصور، خوشه و … را بر عهده گرفت.
او سپس مدتی با روزنامه مردم کار کرد و سپس با انتشار روزنامه رستاخیز از جمله بنیانگذاران این روزنامه بود. سرفراز مدتی نیز مدیر مجله جوانان این روزنامه بود که خود آن را بنیان نهاد. او سپس به امریکا مهاجرت کرد و از آغاز دهه هفتاد ۱۰۵ شماره نشریه هفتگی ایرانخبر را در آنجا منتشر کرد.