جمله /گروه بین الملل: خبر تعطیلی گشت ارشاد از زبان دادستان کل کشور به صدر اخبار رسیده و همه در باره آن حرف می زنند. برخی آن را عقب نشینی دولت و دستگاه قضایی می دانند و برخی دیگر معتقدند این اقدام هیچ ربطی به اعتراضات اخیر ندارد و تصمیماتش از ماه ها قبل گرفته […]
جمله /گروه بین الملل: خبر تعطیلی گشت ارشاد از زبان دادستان کل کشور به صدر اخبار رسیده و همه در باره آن حرف می زنند. برخی آن را عقب نشینی دولت و دستگاه قضایی می دانند و برخی دیگر معتقدند این اقدام هیچ ربطی به اعتراضات اخیر ندارد و تصمیماتش از ماه ها قبل گرفته شده و به مرور در حال اجرا بوده است. اینکه دلیل اصلی اتخاذ این تصمیم چیست موضوع این بحث نیست و باید در گزارشی جداگانه و از زوایای مختلف به آن پرداخت. اما دلیلش هرچه که باشد نتیجه اش بخش عمده ای از جامعه را خوشحال می کند، چرا که آمارها به روشنی نشان می داد مردم از برخورد قهری در خیابان با افرادی که حجاب شرعی را کامل رعایت نمی کنند راضی نیستند و خواهان تغییر سیاست ها در این زمینه اند.
گروه بین الملل جمله به بهانه این خبر مروری داشته است بر قوانین حجاب در برخی از کشورهای جهان. قوانینی که عموما تحت عنوان «قانون پوشش عمومی» با پیوندی عرفی در این جوامع رعایت می شود و به جز کشورهای اسلامی اکثر کشورهای جهان سختگیری زیادی در مورد پوشش به خصوص پوشش سر ندارند، بلکه خط قرمز آنها عموما برهنگی است.
مثلا در ایالات متحده آمریکا که عملا لیبرال ترین کشور جهان است و به آزادی هایش مشهور شده قوانین سختگیرانه ای در حوزه پوشش وجود ندارد. در هیچ یک از ایالات این کشور پوشش سر اجباری نیست و در نقطه مقابل حجاب نیز مانعی ندارد. شیوه برخورد با بدپوششی نیز غالبا بر شکایت های خصوصی متمرکز است. مثلا به هم زدن عفت یا آرامش عمومی در یک محله یا منطقه. در حوزه دولتی نیز هیچ قانون خاصی برای پوشش در نظر گرفته نشده و کارمندان خودشان بر اساس عرف پوشش خویش را انتخاب می کنند. البته در برخی از ایالات یا برخی از نهادها پوشیدن لباس های بدن نما با محدودیت هایی همراه است. در ارتش آمریکا قوانینی برای پوشش وجود دارد که سختگیرانه بر حسن اجرای آنها نظارت می شود.
در واقع برخورد با پوشش بد مخصوص ایالت های مختلف است که در یکی از آنها اگر افراد در محیط های عمومی به عمد لباس زیر خود را به نمایش بگذارند باید جریمه پرداخت کنند. در این مورد نیز پلیس حق برخورد خشن با کسی که قانون شکنی کرده را ندارد، مگر اینکه با مقاومت جدی او مواجه شود. به همین دلیل است که برخلاف ایران خبر یا کلیپی از برخورد پليس آمریکا با پوشش افراد منتشر نمی شود.
در کشوری مانند برزیل که تصور عمومی از آن بی حجابی مطلق است، نیز قوانینی برای برخی از پوشش ها وجود دارد و مثلا پوشش های نیمه برهنه مورد مجازات قرار می گیرد که این مجازات شامل جریمه است. هرچند برخی از پوشش های خاص در زمان اجرای کارناوال ها با جریمه روبرو نمی شود. اما نکته مهم این است که در بسیاری از کشورها از جمله برزیل جامعه به سمت پوشش بیشتر متمایل است. مثلا به تازه گی استفاده از حجاب در عکس های پرسنلی در این کشور مجزي شده. قانونی که محدودیت برای مسلمانان را کاهش می دهد.
از سوی دیگر جامعه شناسان معتقدند شیوه پوشش خاص برزیل ریشه در زندگی قبایلی این کشور نیز دارد. به همین خاطر است که عرف مربوط به هر جامعه تا حد زیادی شیوه برخورد با پوشش در آن را مشخص می کند. در برزیل نیز هیچ دستگاهی شبیه به گشت امنیت اخلاقی در ایران وجود ندارد. مردم تا شکایت خاصی از آنها ثبت نشود از طرف دولت برای نوع پوشش تحت تعقیب
قرار نمی گیرند.
جالب اينجاست که تمایل به حجاب برخلاف ایران در کشورهایی که قوانین خاص پوشش ندارند در حال افزایش است و این خود موید تمایل ذاتی آدمی
به پوشش است.
در بسیاری از کشورها نیز قوانین پوشش به مواردبسیار خاصی که رابطه با زیست جمعی آرام دارند متصل است. مثلا در ایتالیا پوشیدن دمپایی انگشتی به دلیل ایجاد سروصدای زیاد و بر هم زدن آرامش در محیط های بسته ممنوع است. در بسیاری از کشورها نیز پوشش و نوع مواجه با شیوه اثرگذاری فرهنگی و الگوبرداری عمومی مطابق است. مثلا چندی پیش پوشيدن لباس های یک گروه موسیقی در روسیه با محدودیت دولت مواجه شد چرا که گزارش های فراوانی برای ایجاد مشکل از این طریق برای جامعه یا خانواده ها واصل شده بود. به همین خاطر دولت پوشیدن این لباس را برای افراد در محیط های عمومی ممنوع کرد. در روسیه نیز نهادی قهری برای برخورد با بی حجابی وجود ندارد، و پلیس به طور کلی در قالب مقابله با بی قانونی چنین مواردی را پیگیری می کند.
همچنین در بسیاری از کشورهای جهان پوشیدن برقع به دلیل عدم شناسایی چهره افراد رایج نیست و حتی در برخی غیرقانونی محسوب می شود.
در برخی از کشورها نیز قوانین پوشش رویکردهای سیاسی پیدا کرده است. مثلا در کشورهایی نظیر کوبا یا کره شمالی پوشیدن لباس هایی که پرچم ایالات متحدا را تداعی کند ممنوع بود. در حالیکه مثلا در کشوری هماند کوبا محدودیت خاصی برای حجاب وجود ندارد و با توجه به گرمسیری بودن این کشور پوشش ها بسیار آزادتر از اکثر نقاط جهان است. به طور کلی کشورهای آمریکای جنوبی و آمریکا در برخی از کشورها نیز قوانین پوشش رویکردهای سیاسی پیدا کرده است. مثلا در کشورهایی نظیر کوبا یا کره شمالی پوشیدن لباس هایی که پرچم ایالات متحدا را تداعی کند ممنوع بود. در حالیکه مثلا در کشوری همانند کوبا محدودیت خاصی برای حجاب وجود ندارد و با توجه به گرمسیری بودن این کشور پوشش ها بسیار آزادتر از اکثر نقاط جهان است. به طور کلی کشورهای آمریکای جنوبی و آمریکای لاتین به مراتب بیشتر از اروپایی ها و آسیاسی ها آزادی پوشش دارند.
در اروپا نیز برخلاف تصورات عامه هرگونه ظاهر شدن در انظارعمومی آزاد نیست به عنوان مثال فمينيسم هایی که بر موضوع زن به مثابه بدن تمرکز دارندهرزگاهی به نشانه اعتراض برهنه می شوند که با برخورد پلیس مواجه می گردند و غالبا جریمه می شوند و تعهد می دهند در صورت تکرار به زندان خواهند رفت.
اما حجاب عموما در ممالک اسلامی مسئله جدی است و با مجازاتهایی روبرو است. هرچند به جز ایران و افغانستان هيچ کشور دیگری در جهان نیست که حجاب سر در آن کاملا اجباري باشد و برخوردی از نوع گشت ارشاد با آن صورت بگیرد.
ترکیه با وجود اینکه اغلب جمعیت آن مسلمان هستند از سال ۱۹۹۷ پوشش حجاب در مدارس دولتی و دانشگاه ها ممنوع اعلام شد.در نوامبر ۲۰۰۵ یک دختر مسلمان ترکیه ای شکایتی تحت بیان شرایط و محدودیت های موجود در کشورخود به دادگاه حقوق بشر مطرح کرد که این شکایت از سوی حقوق بشر رد شده و قوانین ترکیه را مشروع دانستند.
در حال حاضر نیز براساس قوانین ترکیه زنان در ادارات دولتی حق پوشش هایی مانند روسری را ندارند و همچنان این چالش ها و کش مکش ها برای حق حجاب در دانشگاه های دولتی و غیر دولتی ادامه دارد.
حجاب زنان افغان و قوانین مربوط به آن در دوره های مختلف تحولات زیادی داشته است.در زمان امان الله در اولین قانون اساسی کشور در سال ۱۳۰۳ اعلام به کشف حجاب کرد و در دوران ظاهر شاه تعداد زنان بی حجاب بیشتر شده و مقوله حجاب اختیاری شد. زنان افغان برقع های سبک و معمولا به رنگ آبی سر می کنند که در دوره طالبان نیز پوشش برقع الزامی بوده اما بعد ازسرنگونی آن ها اجباری بودن این پوشش لغو شد که با بازگشت طالبان دوباره با سختگیری بیشتری به جریان افتاد.
در کشور بنگلادش قوانین خاصی مبنی بر حجاب زنان وجود ندارد اما در مناطق بومی و روستایی آن زنان با پوشش حجاب اسلامی دیده می شوند حتی در مناطق شهر نشینی نیز اخیرا تعداد زنان محجبه افزایش یافته است.از سال ۲۰۰۸ با روی کار آمدن حزب سکولار محدودیت هایی برای زنان با حجاب ایجاد شد
حجاب در قوانین ملی اندونزی مقوله ای اختیاری است و اصطلاح جلباب برای بیان حجاب استفاده می شود که یک کت یا جامه گشاد است و زنان مسلمان اندونزی از آن استفاده می کنند.
اگرچه در پاکستان حجاب اجباری وجود ندارد ولی زنان پاکستانی با پایبندی به سنت های خود لباس های بلندی استفاده می کنند به نام داپوتا که تا قوزک پا را کاملا می پوشاند
و روسری های بلندی دارد.
در پاکستان روزی با عنوان روز حجاب وجود دارد که زنان پاکستانی به اعتراض از ممنوعت حجاب در کشور های اروپایی و ترویج فرهنگ اسلامی برمی خیزند.
همانگونه که دیدید برخورد با بی حجابی مخصوص به ایران نیست اما این برخورد قهری و بعضا خشن به ویژه به کار گرفتن نیرویی ویژه برای رصد و دستگیری کسانی که حجاب کامل ندارند مخصوص ایران و افغانستان است. با اظهارات جدید آقای منتظری به نظر می رسد فشار قهری و خیابانی قرار است کمتر شود هرچند در قانون حجاب الزامی تغییری ایجاد نشده و زنان همچنان در ایران ملزم به رعایت حجاب از جمله حجاب سر در بیرون از خانه هستند و بابت عدم رعایت کامل یا نسبی
آن مجازات می شوند.
