سرویس سیاسی جمله – قبل از اینکه به اتفاقات دیروز و امروز در اراضی اشغالی بپردازیم بر ذکر یک نکته تأکید داریم و آن، این است که اسراییل، غاصب است و فلسطین مظلوم وغصب‌شده و هیچ تبلیغاتی نمی‌تواند این حقیقت را تغییر دهد و هیچ ماشین جنگی، چنان قدرتی ندارد که این حقیقت تلخ را از ذهن جوانان، مردان و زنان فلسطینی پاک کند که سرزمین آبا و اجدادی‌شان در یک توطئه مشترک جهانی، ربوده شده است و پس از مذاکرات طولانی و قول و وعده‌های بسیار، امروز چند پاره از سرزمین فلسطین را به آنان دادند که وطن شما همین مقدار است و دردناک است که در امور داخلی همین مقدار ناچیز از وطن‌شان نیز مداخله دارند و تا زمانی که اوضاع چنین بی‌رحمانه و یک‌طرفه باشد، آرزوی تحقق صلح در خاور میانه، خیالی خام است.
در جامعه‌شناسی سیاسی گفته می‌شود زمانی که دولت یا قوّتِ برتر و نیروی قاهره، به‌طور ظالمانه حقی را از فرد، گروه یا ملتی می‌گیرد و با توجیهات و توضیحات خود، حاضر نیست این حق را به صاحب حق، بازگرداند، درواقع به آن فرد یا گروه یا ملت، حق داده که به هر شیوه‌ای که تشخیص داد مقاومت ورزد و اقدام به احقاق حق خود کند و چه بسا در این فرایند، شاهد بروز خشونت و تنش هم باشیم.
آنچه که طی این سال‌ها در اراضی اشغالی گذشته است مصداقی روشن از وقوع چنین ستمی است و اگر در تمام این حدود هشت دهه اشغال، شاهد بودیم جنگ و مقاومت از طرف فلسطینی متوقف نشده است، نباید نام آن را خشونتِ کور گذاشت و باید به افرادی که وطن خود را در اشغال می‌بینند حق داد سکوت و سکون را کنار بگذارند.
نکته مهم بعدی که نباید از نگاه و نظر دولت اشغالگر دور بماند این است که هرچه بر عمر اسراییل گذشت، درد و رنج مردم فلسطین بیشتر شد و این درد و رنج، تبدیل به خشمی پنهان شد و هر از گاهی سر باز کرد و چون پُتک خود را بر سر شهروندان و نظامیان اسراییل کوبید و هر انسان آزاده‌ای در تحلیل این خشم و خشونت، نباید سهم رژیم اشغالگر را نادیده بگیرد و جنبش مقاومت فلسطینی را مقصر قلمداد کند.
سومین نکته این است که دولت‌مردان اسراییل، به این دلیل که برای افزایش جمعیت خود ناچار شدند با طرح وعده‌های اقتصادی و امنیتی، یهودیان را از کشورهای آسیایی، آفریقایی و اروپایی به اراضی اشغالی دعوت کنند، امروز از عمل به وعده‌های خود عاجز ماندند و همین امر موجب شد یهودیان اروپایی در مقایسه با یهودیان آسیایی و آفریقایی، اوضاع بهتری داشته باشند. جوامع یهودیان ناهمگون در داخل اراضی اشغالی، این وضعیت تبعیض‌آلوده را می‌بینند و تبعیض در زیر پوست این کشور همچنین سبب‌ساز تشکیل کولونی‌هایی از این طبقات شد که دامنه آن به ساحت سیاست کشیده شود و اگر می‌بینیم چند دولت اخیر در این کشور، منحل یا ناچار به استعفا شدند به دلیل همین اختلاف طبقاتی در جامعه اسراییل است که در انتخابات کنیست، خود را واضح‌تر
نشان می‌دهد.
مطلبی که در نکته سوم گفته شد ناخودآگاه نکته چهارم را به‌دنبال دارد و آن این است که اسراییل که برخی آن را برابر آیه ۴۱ سوره مبارکه عنکبوت در قرآن «إنَّ أوهَنَ البُیُوتِ لَبَیتِ العَنکَبُوتُ»، «خانه عنکبوت» می‌نامند، سال به سال و اخیراً ماه به ماه ضعیف‌تر می‌شود و توان حفظ امنیت اقتصادی و اجتماعی برای شهروندانش را از دست می‌دهد و در چنین شرایطی نمی‌تواند نام‌هایی چون مشت یا بال آهنین بر طرح‌های امنیتی خود بگذارد.
اتفاقاتی که طی دو سال اخیر اعم از سقوط دولت، انجام انتخابات‌های زودهنگام و همچنین اعتراضات طولانی و بی‌سابقه در این کشور شاهد بوده و هستیم همه تأییدی بر این مدعا است که اسراییل، نمی‌تواند به این شکل ادامه دهد حتی اگر آمریکا و کشورهای غربی حامی و پشتیبان وی باشند.
نکته مهم بعدی این است که طرف فلسطینی هر روز و با آمدن نسل‌های جدید و مشاهده این اشغال، بیش از گذشته بر مقاومت و واکنش‌های جدی حتی در قالب جنگ‌های سنگین تشویق می‌شود و حمله گسترده و بی‌سابقه هوایی و زمینی حماس با عنوان «طوفان اقصی» که تاکنون منجر به کشته، زخمی و اسیر شدن شمار زیادی از اسرائیلی‌ها شد، تأییدی بر قوت گرفتن جریان مقاومت در میان جوانان فلسطینی است.
این جنگ از روز گذشته شروع شد و به‌رغم اینکه بسیاری از کشورها ازجمله جمهوری اسلامی ایران، قطر و عربستان اسراییل را محکوم کردند و نادیده‌گرفته شدن طرف فلسطینی طی این سال‌ها را عامل ریشه‌ای این تنش دانستند، اما روشن نیست این نبرد چه روزی خاموش شود اما اشغالگران بدانند تا روزی که وضعیت فعلی استمرار داشته باشد، مردم مظلوم فلسطین که ترسی از شهادت ندارند، هر لحظه و هر روز ممکن است دست به مقاومت‌هایی از جنس حمله برق‌آسا بزنند و خواب نظامیان شهرک‌نشینان را برای سال‌ها آشفته سازند.
نکته آخر که حتماً برای آمریکا و اسراییل بسیار مهم است پروسه عادی‌سازی روابط اسراییل با عربستان است که با وجود کشتاری که تل‌آویو در نوار غزه به راه انداخت قطعاً تا چند سال به تعویق خواهد افتاد و این چیزی نیست که مطلوب دولت‌مردان اسراییلی باشد.
- نویسنده : ارسالی از سرویس سیاسی
