ختمی بر دو خط موازی؟
ختمی بر دو خط موازی؟
طی دو ماه گذشته که به هفتاد و هشتمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد نزدیک می‌شدیم، برخی جریانات از اپوزیسیون برانداز، طرحی تبلیغاتی را در ایالات متحده سامان دادند تا وزارت امور خارجه آمریکا را مجاب کنند که جلوی سفر رییس‌جمهوری اسلامی ایران را بگیرد.

سرویس سیاسی جمله- طی دو ماه گذشته که به هفتاد و هشتمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد نزدیک می‌شدیم، برخی جریانات از اپوزیسیون برانداز، طرحی تبلیغاتی را در ایالات متحده سامان دادند تا وزارت امور خارجه آمریکا را مجاب کنند که جلوی سفر رییس‌جمهوری اسلامی ایران را بگیرد و برای سید ابراهیم رییسی و هیأت همراه وی، ویزا صادر نکند اما در نهایت وزارت امور خارجه ایالات متحده طی بیانیه‌ای رسمی به این تقاضا واکنش منفی نشان داد و اکنون که مخاطبان «جمله» این تحلیل را می‌خوانند، سید ابراهیم رییسی و هیأت همراه در هواپیمای ویژه در مسیر نیویورک هستند.
بنابر آنچه در اخبار آمد رییس‌جمهوری در جریان این سفر علاوه بر حضور و سخنرانی در هفتادوهشتمین نشست مجمع عمومی، دیدارهایی با تعدادی از سران کشورهای شرکت‌کننده در این نشست خواهد داشت. رییسی همچنین در نشست‌هایی با گروه‌ها و افراد مرجع سیاسی، اجتماعی، مذهبی و رسانه‌ای در آمریکا به تشریح مواضع جمهوری اسلامی و پاسخ به سوالات آنان خواهد پرداخت.
هفته گذشته یک رسانه سعودی گزارش داد که پادشاه و ولیعهد عربستان دو نامه جداگانه از رییس‌جمهوری اسلامی ایران دریافت کرده‌اند. جزییات این دو نامه افشا نشده اما برخی منابع آگاه گفتند که محتوای اصلی این دو نامه ناظر بر دعوت رسمی متقابل رییس‌جمهور ایران از «ملک سلمان» پادشاه و «محمد بن‌سلمان» ولیعهد سعودی برای سفرهای جداگانه به ایران و همچنین توسعه و ارتقای روابط سیاسی و اقتصادی بوده‌است.
به نظر می‌رسد اصولگرایان تهران که هر سه قوه را در دست دارند و بیش از این نمی‌توانند درخصوص خُلف‌وعده‌ها پاسخی قانع‌کننده برای افکار عمومی داشته باشند، پس از بازگشایی سفارت‌خانه‌های دو کشور و برقراری رسمی روابط، تهران و ریاض به‌دنبال این هستند تا به سمت مناسبات عمیق تجاری، اقتصادی و سرمایه‌گذاری بروند و به این شکل، هم مناسبات سیاسی خود را عمق بخشند و هم شاهد عایدات مالی آن باشند.
افزون بر آن درخصوص مذاکره با آمریکا نیز همه آگاه هستند طی چندماه اخیر و با میانجی‌گری کشور عمان گفت‌وگوهای فشرده‌ای بین تهران و واشنگتن در جریان بود که یکی از نتایج آن آزادسازی منابع ارزی ایران در کره جنوبی و مبادله زندانی بین دو طرف بود و باز جای شکر آن باقی است که اصولگرایان تندرو نسبت به این مذاکرات، موضع جدی مخالف نگرفتند و حتی «علی باقری کنی» هفته گذشته، به مخالفان مذاکره با آمریکا حمله کرده بود و این اقدام را گامی در جهت تأمین منافع ملی دانست.
برخی اخبار تأییدنشده نیز حکایت از آن دارد که طرف آمریکایی از جمهوری اسلامی ایران خواسته است در سفر رییس‌جمهور به نیویورک درخصوص پاره‌ای مسائل مذاکره دوجانبه داشته باشند که مطابق معمول از طرف جمهوری اسلامی ایران، نه تأیید شد و نه رد اما همه قراین احتمال چنین مذاکراتی را تأیید می‌کند.
با توجه به این نکته که جریانی که حاکمیت یک‌دست را دارد طی سال‌های اخیر به‌خوبی متوجه اثرگذاری تحریم‌های غرب به رهبری آمریکا شده و حتی به چشم خود دید که جنگ اوکراین و مشکلات اروپا در این موضوع نیز نتوانست تغییری در بازار انرژی دنیا به نفع کشورهای تولیدکننده نفت و گاز چون ایران ایجاد کند و بدتر و تلخ‌تر از همه شاهد هستیم که ایران روز به روز بیشتر از اقتصاد جهانی حذف می‌شود و آسیب اصلی این وضعیت هم گریبان مردم و دولت را گرفته، مردمی که در فشار معیشت و دولتی که در کسری بی‌سابقه بودجه مانده‌اند و لازم است با آمریکا به ثبات و شفافیت برسند، عزم خود را جزم کرده تا جلوی فرصت‌سوزی را بگیرد و مناسبات خود را در فضایی غیرخصمانه حل کند و فشار را از گلوی اقتصاد ملی بردارد.همچنین قاطبه رجال سیاسی در بدنه دولت و نمایندگان مجلس و طیف‌های سیاسی هم‌سو با دولت سیزدهم نیز به این نتیجه رسیدند که تا تکلیف لوایح «fatf» روشن نشود حتی درصورت رفع تحریم نیز نه می‌توانند کالایی را صادر کنند و نه وارد و در مواردی چون صادرات نفت به هندوستان و چین باید با کالا و اقلام صنعتی و تولیدات کشاورزی تهاتر کنند و در این فرایند نیز طرف‌های خارجی که از اضطرار و درماندگی ما آگاه هستند نفت ما را ارزان‌تر از نرخ جهانی می‌خرند و محصول خود را گران‌تر از قیمت واقعی خود به ما می‌دهند و ادامه این بازی دوسرزیان، به صلاح کشور نیست.
برابر مجموعه مطالب گفته شده این احتمال منتفی نیست که مجوز مذاکره با آمریکا در سطحی مدیریت‌شده و محدود به سید ابراهیم رییسی داده شده باشد و توهم این‌که ایران و آمریکا مانند دو خط موازی هستند که هرگز به هم نمی‌رسند، یک‌بار برای همیشه پایان یابد و اگر چنین باشد، همه افراد، گروه‌ها و رسانه‌ها باید از آن حمایت و از نظر روانی و تبلیغاتی زمینه‌سازی کنند تا دولت بتواند در این مسیر با آرامش خاطر به جلو برود و دستاوردهای این حرکت در کوتاه زمان خود را در زندگی اقتصادی و معیشت مردم نشان دهد و همچنین لازم است از طرح مباحث تفرقه‌انگیز، پرهیز کنند به امید روزی که طناب تحریم و شدائد اقتصادی دامن مردم شریف را رها کند.

  • نویسنده : ارسالی از سرویس سیاسی