خشکیدن ریشه آرزو
خشکیدن ریشه آرزو
اردیبهشت ماه امسال بود که درخت انجیر 500 ساله در کیش، به دنبال هرس غیر اصولی از بین رفت و خشم زیادی را برانگیخت.

به گزارش روزنامه جمله؛ اردیبهشت ماه امسال بود که درخت انجیر ۵۰۰ساله در کیش، به دنبال هرس غیر اصولی از بین رفت و خشم زیادی را برانگیخت. در گذشته بر تنهٔ این درخت گرههایی از پارچه و نخ زده شده بود که نشان از باورهای مردم منطقه داشت و به نوعی جنبه مقدس به آن میداد و اهالی اعتقاد داشتند که این درخت شگون دارد. به دنبال این رخداد غیرقابل جبران، سرپرست معاونت گردشگری منطقه آزاد کیش گفت: «نگاه فضای سبزی به این اثر گردشگری و هَرَس غیراصولی باعث از دست رفتن ارزش گردشگری این درخت شد. با مواد نگهدارنده خاصی از این درخت مواظبت میشد. «مرتضی رمضانی گالشی»، معاون گردشگری منطقه آزاد کیش در واکنش به هرس غیر اصولی قدیمیترین درخت سبز کیش که منجر به نابودی آن شدهاست، در آن زمان گفت: «عاملین این اقدام به تخلفات اداری معرفی میشوند.»
توضیحاتی که هیچ فایدهای نداشتند و حتی اگر عاملین هم دستگیر شوند، جلودار جریحهدار شدن افکار مردم آن خطه نخواهد شد. حال در اتفاقی مشابه، درختی قدیمی تحت عنوان «درخت آرزوها»، که درخت معروفی واقع در بازار وکیل شیراز بود و سالها گردشگران داخلی و خارجی از آن بازدید میکردند، قطع شد. به گزارش ایرنا، شهرداری منطقه هشت شیراز در صفحه شخصی خود در شبکههای مجازی، اطلاعیهای در اینباره منتشر کردهاست که در آن آمده است: «بهدلیل خشک بودن و پوسیدگی داخل تنه درخت محوطه جلوخان مسجد وکیل؛ به استحضار میرساند در زمان وزش باد، شاخههای درخت شکسته و خطراتی برای شهروندان و گردشگران
داشتهاست.»
در این اطلاعیه آمده که با مجوز سازمان سیما منظر و فضای سبز شهرداری شیراز و جهت جلوگیری از سقوط، این درخت قطع شد تا در زمان مناسب یک درخت دیگر جایگزین شود.
این درحالیاست که واکنش افکار عمومی در فضای مجازی نسبت به این رخداد این است که علت این اتفاق، جمع شدن مردم اطراف این درخت برای عکس گرفتن بود و همچنین ناشی از بیمسئولیتی و بیفکری مسئولان است که خواست و نظر مردم در تصمیماتشان هیچ جایی ندارد.
قطع یک گیاه زنده، خاطرهانگیز و مهم برای مردم، حتی برای یک بار هم قابل تامل و غمانگیز است و تکرار دوباره این اتفاق در فاصله چند ماه، اصلای خطای قابل بخششی نیست. شهرداری شیراز در شرایطی علت قطع این درخت را خشک شدن و شکستن شاخ و برگهای آن اعلام میکند که همه میدانیم هزار و یک راه برای اصلاح شرایط درخت و جلوگیری از خطرآفرینی آن وجود داشت. بیانیه شهرداری شیراز را کذب نمیدانیم چرا که در خلال واکنش مردم در فضای مجازی نسبت به این رخداد، اذعان شده بود که در مواردی مردم و کاسبان بازار وکیل، از ریزش برگ و شاخههای این درخت گلایه داشتند. اما باز هم دلیل بر قطع کردن نمیشود! مگر اینکه بخواهیم در مواجهه با هر چالشی، سراغ سیاست پاک کردن صورت مسئله برویم.
آسانترین و کمهزینهترین راه برای جلوگیری از آسیبهای احتمالی این درخت که به ذهن نویسنده این سطور، بدون داشتن تخصص در کشاورزی و کاشت گیاه میرسد، کشیدن حصار و محافظ کوچکی اطراف این درخت بود تا از تماس مستقیم و تکیه دادن بازدید کنندگان به آن ممانعت به عمل آید. تصور کنید اگر از نظر متخصصان این حوزه استفاده میشد، چه راههای متنوعتری برای حفظ این درخت ارزشمند مطرح بود.
در این واقعه ادعا میشود صلاح شهروندان اندیشیده شده، اما در مورد هرس غیر اصولی درخت مقدس در کیش چه ادعایی میتوان داشت؟ هرس غیر اصولی، یعنی بیفکری، بیمسئولیتی، نداشتن دغدغه هم راستا با مردم و نادیده گرفتن باور مردم. اتفاقی با همین سبک و سیاق تنها با تغییر عنوان، برای درخت آرزوها افتادهاست.
نکته جالب اینجاست که مسئولان در زمان اظهار نظر پیرامون مسائلی که به هبچ عنوان تحت حوزه کارشان محسوب نمیشود، ناطق و دغدغهمند هستند، اما زمانی که نوبت به مسئولیت خودشان میرسد، معلوم نیست سرشان گرم کدام مشکل و اختلال است. مثلا «عزت الله ضرغامی»، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی که تواضعانه خود را مسئول سرویسهای بهداشتی کشور هم میداند، هیچ نظری برای قطع شدن درختی که از جاذبههای گردشگری شیراز محسوب میشد ندارد؟ «محمدعلی نیکبخت»، وزیر جهاد کشاورزی نیز هیچ جایگاهی برای صدور یک بیانیه ساده در تکرار دوباره یک اتفاق، برای خود قائل نیست؟
حال باید دید واکنش مسئولان بلندپایه نسبت به این رخداد چیست و اصلا واکنشی خواهند داشت یا نه. اما برخلاف اکثریت اظهار نظراتمان در جمله که مشتاق گرهگشایی هستیم و برای عبور از بحران پیشنهاد ارائه میدهیم، در این مورد به نظر میرسد آب رفته به جوی باز نمیگردد و مثلا برای جبرانش چه اتفاقی قراراست بیفتد؟ نهایتا یک نهال تازه در آن محل کاشته شود که این هم با توجه به اینکه درخت آرزوها بخشی از ارزش معنوی خود را از قدمتش وامدار بود، خندهدار به نظر میرسد. تنها میتوانیم خواهش کنیم که دیگر مواردی از این دست تکرار نشود و امیدوار باشیم که خواهشمان پذیرفته شود.