«ایکوم (جهانی)، نماینده موزهها در سطح بینالمللی، از سیاستگذاران و تصمیم گیرندگان کشورها درخواست کرد تا با اختصاص بودجهای حمایتی برای نجات موزهها، کمک کنند آنها ماموریتشان را در رساندن خدمات مهم و حیاتی برای نسلهای آینده ادامه دهند.» در این بیانیه که توسط شورای بینالمللی موزهها (ایکوم جهانی) منتشر شده و گلناز گلصباحی […]
«ایکوم (جهانی)، نماینده موزهها در سطح بینالمللی، از سیاستگذاران و تصمیم گیرندگان کشورها درخواست کرد تا با اختصاص بودجهای حمایتی برای نجات موزهها، کمک کنند آنها ماموریتشان را در رساندن خدمات مهم و حیاتی برای نسلهای آینده ادامه دهند.»
در این بیانیه که توسط شورای بینالمللی موزهها (ایکوم جهانی) منتشر شده و گلناز گلصباحی – عضو هیات اجرایی شورای بین المللی موزهها – آن را به زبان فارسی منتشر کرده، آمده است: «شورای بین المللی موزهها ICOM غم و اندوه عمیق و همبستگی خود را با مردم آسیب دیدهی سراسر جهان از بیماری COVID-۱۹ ابراز میکند.
دولتها در سرتاسر جهان با تعطیل کردن مدارس و اماکن عمومی و وضع قوانین سختگیرانه، اقداماتی ضروری برای جلوگیری از انتشار ویروس انجام دادهاند. دو میلیارد نفر در خانههای خود محدود شدهاند و تعداد آنها در حال افزایش است. آنها نه فقط سلامتی خود بلکه معیشتشان را نیز در خطر میبینند.
با بسته شدن کارخانهها، فروشگاهها و ممنوعیت سفر، اقتصاد جهانی در حاشیه رکودی عمیق قرار میگیرد. بخش فرهنگی که به شدت تحت تأثیر تعطیلی موزهها، کتابخانهها، سینماها و تئاترها و (غیره) قرار دارد ، با ضرری بزرگ روبرو خواهد شد که قادر است کلا چشم انداز فرهنگی کل جوامع و کشورها را متاثر کند.»
در ادامه آمده است: «روند بهبودی جوامع ما پس از بحران COVID-۱۹ طولانی و پیچیده خواهد بود. موزهها، به عنوان مکانهای بینظیر در امر انتقال دانش و آموزش همگانی نقش مهمی در ترمیم و تقویت بافت اجتماعی جوامع آسیب دیده دارند. ما برای اطمینان از آیندهی موزهها، با دولتهای ملی، منطقهای و همچنین با موسسات همکار و سایر سازمانهای بینالمللی همکاری خواهیم کرد.»
ایران زیباست؛جزیره هرمز «بهشت رنگها»
جزیره هرمز، جزیرهایست پر از شگفتی. سرزمین خاکهای رنگی. جایی که قرمزی خاک و آبی دریا با هم یکی میشوند. در منابع آمده که این جزیره ۶۰۰ میلیون سال قدمت دارد و تا پیش از اینکه مورد حمله مغولان قرار بگیرد تجارت پرورنقی داشته ولی مغولها که آمدند آبادی و زندگی را هم با خودشان بردند.
یکسری به قشم کوچ کردند و عدهای دیگر به جرون یا بندر گمبرون نقل مکان کردند و در آن شهری ساختند که به یاد شهر قدیم اسمش را هرمز گذاشتند. در مسیر دریایی قشم به جزیره هرمز کوههایی به رنگ زرد، سفید و قرمز دیده میشود. در میان این کوهها، کوه سرخ رنگی وجود دارد که خاکش خوراکی است و مردم محلی از خاک سرخ آن به عنوان ادویه در تهیه یک غذا به نام «سوراغ»، طبخ ماهی و نان و تهیه ترشی، مربا و سُس استفاده میکنند. مردم محلی این کوه را «گِلَک» مینامند و خاک سرخ آن را مانند نمک در تهیه انواع غذاها مصرف میکنند.