درک ویژگی‌های دوره نوجوانی بر کاهش اعتیاد نوجوانان اثر دارد
درک ویژگی‌های دوره نوجوانی بر کاهش اعتیاد نوجوانان اثر دارد

مدیر کل دفتر تحقیقات و آموزش ستاد مبارزه با مواد مخدر گفت: بر اساس نتایج طرح پژوهشی صورت گرفته، آموزش درک ویژگی‌های دوره نوجوانی به والدین بر کاهش اعتیاد نوجوانان اثر بخش خواهد بود. حمید صرامی با اعلام نتیجه این پژوهش، خاطرنشان کرد: گروه نمونه این پژوهش شامل والدین دارای فرزند نوجوان پسر ۱۲ تا […]

مدیر کل دفتر تحقیقات و آموزش ستاد مبارزه با مواد مخدر گفت: بر اساس نتایج طرح پژوهشی صورت گرفته، آموزش درک ویژگی‌های دوره نوجوانی به والدین بر کاهش اعتیاد نوجوانان اثر بخش خواهد بود.
حمید صرامی با اعلام نتیجه این پژوهش، خاطرنشان کرد: گروه نمونه این پژوهش شامل والدین دارای فرزند نوجوان پسر ۱۲ تا ۱۸ ساله ساکن شهرستان شهرکرد و همچنین نوجوان آنان که در حال تحصیل در مقاطع متوسطه اول یا دوم بوده اند که به دلیل شرایط کرونا، به صورت نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شده‌اند.
وی افزود: با اجرای پیش آزمون از والدین و فرزندان آنان، گروه والدین در ۱۰ جلسه آموزش گروهی (به صورت هفتگی) با محوریت درک نوجوانی در بستر فضای مجازی شرکت کرده و مورد آموزش قرار گرفته و متعاقب آن پس از اتمام کارگاه‌های آموزشی، پس آزمون از آنان انجام شده است. مدیر کل دفتر تحقیقات و آموزش ستاد یادآور شد: محتوای جلسات آموزشی والدین عبارت بوده از «آشنایی با ویژگی‌های دوره نوجوانی»، «آشنایی با تغییرات نوجوانی، آشنایی با نشانه‌های نوجوان سالم»، «آشنایی با پتانسیل‌های نوجوانی»، «آشنایی با عوامل خطر در نوجوانی»، «آشنایی با انواع سبک‌های گفتگو»، «آشنایی با ویژگی‌های گفتمان با نوجوانان»، «آشنایی با مولفه‌های رفتار همراه با عشق‌ورزی به نوجوانان»، «تمرین ساخت رفتارهای افزایش لذت والدینی» و «آشنایی با مولفه ارتباط اثربخش با نوجوانان» بود.
صرامی نتایج پژوهش ها را اینگونه شرح داد: دوره نوجوانی (۱۲ تا ۱۸ سال) به عنوان دوره انتقال، جستجوی هویت، آرمان‌گرایی و آستانه بزرگسالی است که در این دوره سنی، نوجوانان بیشترین سطح درگیری با والدین را دارند که بعضاً سبب افزایش اضطراب و استرس نوجوانان شده و در این راستا زمینه تقویت عوامل خطر مانند مصرف مواد در آنان مهیا خواهد شد، بررسی جمعیت شناختی افراد شرکت کننده در این تحقیق نشان داد که ۱۳.۶۴ درصد وضعیت تحصیلی پدران آموزش دیده دیپلم، ۱۳.۶۴ درصد فوق دیپلم، ۳۶.۳۶ درصد لیسانس، ۳۱.۸۱ درصد فوق لیسانس و ۴.۵۵ درصد دکتری بودند. همچنین ۳۶.۳۶ درصد وضعیت تحصیلی مادران در آموزش دیده دیپلم، ۹.۰۹ درصد فوق دیپلم، ۳۱.۸۲ درصد لیسانس، ۱۸.۱۸ درصد فوق لیسانس و ۴.۵۵ درصد دکتری بودند، داده های به دست آمده از این مطالعه نشان داد که ۷۷.۲ درصد افراد شرکت کننده در دوره آموزشی در وضعیت متوسط اقتصادی و ۲۲.۸ درصد در وضعیت اقتصادی خوب است.
صرامی تصریح کرد: نتایج به دست آمده از این طرح تحقیقاتی نشان داد که میانگین اعتیادپذیری در گروه والدینی که آموزش دریافت کرده‌اند در مرحله پیش‌آزمون ۷۰.۶۶ بوده که پس از مداخلات آموزشی در مرحله پس‌آزمون به ۵۲.۱۶ رسیده است.
این مدرس دانشگاه افزود: آموزش والدین بر کاهش اعتیاد پذیری نوجوانان در مجموع شامل کاهش نارضایتی درونی، رفتار مخاطره آمیز، خودنمایی، افکار مثبت به مواد، نارضایتی از خانواده، افزایش ایمان و معنویت و کاهش روابط مخاطره‌آمیز با دوستان ، موثر بوده است. ضمن آنکه کیفیت روابط والدین با نوجوانان، می‌تواند رفتارهای ضد اجتماعی آنان مانند ناراحتی از دیگران، تجاوز کلامی و فیزیکی، اعمال خشونت و اعتیاد را پیش بینی کند ، علاوه بر این مشارکت والدین رابطه معکوسی با استفاده از مصرف مواد مخدر، مشروبات الکلی و ماری جوانا توسط نوجوانان دارد. صرامی یادآور شد: نوجوانانی که با والدینشان رابطه نزدیک و صمیمی داشته و فعالیت‌های مشترکی مانند ورزش، اعمال مذهبی، تفریحات اجتماعی و انجام پروژه‌های مدرسه با همکاری والدین را داشته باشند، می‌تواند از نوجوانان در برابر استفاده از مواد مخدر و روان گردان‌ها محافظت کند.
وی گفت: شیوه تربیتی سبک مقتدرانه والدین از استعداد اعتیاد نوجوانان جلوگیری خواهد کرد و بالعکس شیوه‌های تربیتی مستبد و بی اعتنا توسط والدین زمینه ساز اعتیاد فرزندان خواهد شد، ضمن آنکه کارکرد خانواده بر خطر پذیری اعتیاد نوجوانان، رابطه مستقیم و به واسطه تنظیم هیجانی و تحمل پریشانی بر خطر پذیری اعتیاد تاثیر غیر مستقیم دارد لذا کیفیت روابط والدین با نوجوانان، در شروع، نگهداری و ادامه مصرف مواد در نوجوانان نقش مهمی را ایفا می‌کند.