صدرالدين محلاتي متخلص به صدر، فرزند آيتاللَّه ميرزا ابوالفضل محلاتي در سال ۱۲۸۳ش (۱۳۲۳ق) در شيراز به دنيا آمد. او پس از تحصيل مقدمات به عتبات عاليات رفت و در شهرهاي اصفهان و قم نيز به ادامه تحصيل پرداخت تا اين كه موفق به اخذ درجه اجتهاد گرديد. صدرالدين محلاتي از بدو تأسيس دانشكده ادبيات […]
صدرالدين محلاتي متخلص به صدر، فرزند آيتاللَّه ميرزا ابوالفضل محلاتي در سال ۱۲۸۳ش (۱۳۲۳ق) در شيراز به دنيا آمد. او پس از تحصيل مقدمات به عتبات عاليات رفت و در شهرهاي اصفهان و قم نيز به ادامه تحصيل پرداخت تا اين كه موفق به اخذ درجه اجتهاد گرديد. صدرالدين محلاتي از بدو تأسيس دانشكده ادبيات دانشگاه شيراز به تدريس زبان و ادبيات عرب اشتغال ورزيد و تا آخر عمر، استاد آن دانشكده بود. او علاوه بر تحقيق و نويسندگي، شعر ميگفت و چون اهل عرفان بود، اشعارش مضامين عرفاني داشت. استاد صدرالدين محلاتي همچنين در شيراز حوزه درس خود را بنيان نهاد و حلقه تفسير قرآني ترتيب داد. او انجمن ادبي را در منزل خود تشكيل ميداد و از مؤسسان كانون دانش پارس بود. از اين محقق بزرگوار، آثاري بر جاي مانده كه تفسير سوره والعصر، شأن نزول آيات قرآن، اسرار حج مكتب عرفان سعدي و… از آن جملهاند. استاد صدرالدين محلاتي سرانجام در اسفند ۱۳۵۹ش در هفتاد سالگي درگذشت.
خاندان محلاتی اصالتا از نسل خواجه نصیر طوسی(و نهایتا اهل جهرود قم) هستند، اما در شوشتر ساکن شده و سپس به محلات رفته و عاقبت در شیراز اقامت نموده و از خاندان های مهم دو قرن اخیر شیراز هستند. شیخ محمد حسین محلاتی در سال ۱۲۴۷ ق در شهر دل انگیز محلات متولد شد و دوران کودکی را در اصفهان گذراند و از سال ۱۲۶۰ قمری که پدرش به شیراز جنت طراز رفت.او مدتی در آنجا بود و پس از طی مقدمات علوم حوزوی به نجف رفته و در درس بزرگانی چون میرزای شیرازی حاضر شد.
درگذشت ايوان پاوْلوف زيست شناس روسي
ايوان پتروويچ پاولوف، پزشك و زيستشناس بزرگ روسي در ۱۴ سپتامبر ۱۸۴۹م در روسيه متولد شد. ايوان ابتدا به تحصيل علوم مذهبي پرداخت و از همان زمان به علوم طبيعي تمايل پيداكرد. وي تحصيلات خود را در طب ادامه داد تا اينكه در اين رشته فارغ التحصيل گرديد. پاولوف از همان ابتدا، اوقات خود را صرف مطالعات رواني و رشته فيزيولوژي ميكرد و در آزمايشگاه كوچك خود به آزمايش ميپرداخت. وي در سالهاي بعد به تدريس در آكادمي طب و انيستيتوي سن پترزبورگ مشغول شد و آزمايش معروف خود را به انجام رساند. اين آزمايش بدين ترتيب است كه او هر روز در ساعت معيني به سگي غذا ميداد و در همان هنگام، زنگي را به صدا در ميآورد. پس از مدتي، سگ به صداي زنگ عادت كرده بود و با شنيدن آن، در مييافت كه موقع غذا است. پاولوف روزي بدون آن كه غذايى به سگ بدهد، زنگ را به صدا درآورد و مشاهده كرد كه بُزاق دهان سگ ترشح كرده است. اين آزمايش كه به انعكاسهاي شرطي شهرت يافت و همچنين تحقيقات وي در روش تحليلي اعمال بدن، پاولوف را به عنوان يك دانشمند بينالمللي معرفي كرد و در سال ۱۹۰۴م جايزه پزشكي نوبل را از آن او كرد. پاولوف نخستين پژوهندهاي بود كه رابطه بين دستگاه گوارش و دستگاه اعصاب را كشف كرد. امروزه روانشناسان از تجربيات پاوْلوف در مورد سگها استفاده زيادي بردهاند و به ويژه برخي از عقايدش در مورد اصول تربيتي انسان را به كار گرفتهاند. پاولوف ثابت كرد كه اگر سگ را ميتوان به آساني از حالت طبيعياش خارج كرد و دوباره او را به حالت طبيعي باز گرداند، با انسان هم ميتوان به همان ترتيب رفتار كرد. همچنين تحقيقات مهم پاولوف در زمينه اعصاب و ترشحات معده و امور رواني و گوارشي، در علم پزشكي اهميت بسياري دارند. ايوان پاولوف سرانجام در بيست و هفتم فوريه ۱۹۳۶م در ۸۷ سالگي درگذشت.
