امیرعلی ابوالفتح، کارشناس بین الملل در گفتگو با « جمله » با اشاره به فضای تنازعی ایران با نظام بین الملل اظهار داشت: گره سیاست خارجی در دولت سیزدهم باز نشد و حالا که دولتی با مشخصه اصلاح طلبی قرار است زمام امور را به عهده بگیرد، این توقع در اذهان عمومی شکل گرفته است که پزشکیان از همین روزهای ابتدایی دوره چهاردهم قوه مجریه، همهِ تلاشش را برای باز شدن این گره کور به کار بگیرد. به این معنی که در قدم اول با گفتگو و رایزنی با نهاد‌ها و ارگان‌های حاکمیتی که در موضوع سیاست خارجی اختیار نظر و حتی تصمیم دارند، سیستم داخلی را به این تشخیص مهم برساند که برای رهایی از این شرایط مملو از چالش، احتیاج مبرمی به تجدیدنظر کلی در سیاست گذاری و نگاه مان درباره رابطه با نظام بین الملل داریم.
به گفته وی، ایران همچنین در انتظار انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده است تا دکترین سیاست خارجی تهیه و تبیین شود. به هرحال اگر دونالد ترامپ بعد از ۴ سال به کاخ سفید برگردد، کار برای دولت پزشکیان دشوار خواهد شد. اما اگر کامالیا هریس که همین چند وقت پیش جایگزین جوبایدن در انتخابات ۲۰۲۴ شد، بتواند استقرار دموکرات‌ها را برای ۴ سال دیگر تمدید کند، می‌توان در انتظار توافق و در نتیجه دست آورد‌های حداقلی باشیم که در این شرایط آنهم غنیمت است.
او تصریح کرد: اگر به هر دلیل توافق بر سر برجام عملی نشد و قرار دنیا بر ادامه تحریم ایران شد، دولت باید رابطه سیاسی_اقتصادی با کشورهای همسایه را جدی‌تر از اینی که در حال حاضر مشاهده می‌شود، بگیرد. ذکر این نکته ضروری است که کشورهای حاشیه خلیج فارس نیاز مبرمی به پتانسیل‌های موجود در ایران دارند. به هرحال کشور‌هایی مثل امارات، عراق، عمان و … حتما به رابطه اقتصادی به ایران چراغ سبز نشان خواهند داد. پس بی توجهی به پتانسیل موجود در منطقه با هیچ متر و معیاری توجیه نمی‌شود.
وی توضیح داد: اینکه دولت بتواند در سیاست خارجی رویکردی راه گشا داشته باشد، بدون همراهی سایر دستگاه‌ها نشدنی است. یعنی مجلس به عنوان نهاد تقنینی و ناظر و همچنین مجمع تشخیص مصلحت نظام و حتی ارگان‌های نظامی باید رویکردی منطقی در قبال رایطه با کشورهای دیگر داشته باشند تا از این طریق هم احتمال احیای برجام بیشتر شود و هم با پیوستن به قول قرار‌های بین المللی نظیر اف‌ای تی اف و … مقدمات برای حضور جدی در بازار‌های جهانی اقتصاد فراهم شود. به هرحال آنچه مسلم به نظر می‌رسد، این است که بدون رونق واردات و صادرات، نه تنها فقط ایران بلکه هیچ کشور دیگری نمی‌تواند نظمِ لازم را به اقتصادش تزریق کند. ابوالفتح در پایان یادآور شد: با اینکه همه نگاه‌ها معطوف به انتخابات ریاست جمهوری آمریکا شده اند، اما باید گفت که تا زمانی که در داخل کشور به این نتیجه نرسیم که «تغییر در سیاست کلان» ضروری است، گرهی از گره‌های موجود باز نخواهد شد.
