خریداران و فروشندگان مسکن در شرایط سردرگمی به سر می برند. طبق تحقیقات میدانی و به گفته برخی مشاوران املاک در شهر تهران، تعداد فروشنده در پایتخت به شدت کمیاب شده است. برخی فروشندگان به واسطه تبدیل سریع سرمایه خود یا تبدیل به احسن کردن ملک، در میز مذاکره رقم قرارداد را تغییر میدهند.از سوی […]
خریداران و فروشندگان مسکن در شرایط سردرگمی به سر می برند. طبق تحقیقات میدانی و به گفته برخی مشاوران املاک در شهر تهران، تعداد فروشنده در پایتخت به شدت کمیاب شده است.
برخی فروشندگان به واسطه تبدیل سریع سرمایه خود یا تبدیل به احسن کردن ملک، در میز مذاکره رقم قرارداد را تغییر میدهند.از سوی دیگر، به طور کلی خریداران هم انتظار خود را از کیفیت ملک کاهش دادهاند. با این حال دولتی ها هنوز هم درحال وعده دادن هستند و هیچ کسی کنترل بازار مسکن را به گردن نمی گیرد.
کارشناسان معتقدند مسئولان دولتی اساسا خبری از وضعیت بازار مسکن ندارند زیرا نه خودشان ، نه اقوام درجه یکشان و نه دوستانی که با آنها در ارتباط هستند همچین مشکلی را اصلا تجربه نکرده اند. یا همه صاحبخانه هستند یا در بدترین شرایط در خانه اجاره ای لوکس زندگی می کنند چون سرمایه خود را برای افزایش به بازار سپرده اند.
دولتی که قرار بود سالی ۱ میلیون مسکن بسازد حالا در آستانه دوسالگی اش حتی ۲۰۰ هزار مسکن هم نساخته. البته بعید نیست سه ماه دیگر دولتی ها همان روش وزارت کار درباره ایجاد یک میلیون شغل را در پیش بگیرند و اعلام کنند یک میلیون خانه ساخته شده است و هر کسی خلاف این ادعا را دارد آن را ثابت کند. اگرچه بعد از اظهارات معاون اول دولت مردم فهمیدند که اشتباه می کردند و این دولت نیست که باید خانه بسازد بلکه مردم باید این کار را بکنند. اما مشکل تا قبل از دولت آقای رییسی این بود که دولت به مردم اجازه نمی داد خودشان خانه بسازند که خوشبختانه دولت سیزدهم انقدر دست و دلباز و مردمی است که لطف فرموده و به مردم اجازه داده بروند و خانه بسازند، که این مسئله خود به تنهایی ارزشش بیشتر از ساخت یک میلیون مسکن توسط دولت در سال است.
در یک سال و دو ماه گذشته که با نوعی انفعال در اجرایی کردن پروژه نهضت ملی مسکن در این وزارتخانه مواجه بودیم هزینههای ساخت مرتبا افزایش یافت و تلنبار شد. اگر تا یک سال قبل میشد با حدود متری ۵ میلیون تومان این پروژه را جمع و جور کرد امروز هزینهها به حدود متری ۹ میلیون تومان رسیده است. در همین یک هفته اخیر از بابت افزایش قیمت یونولیت و بلوکهای سقفی، قیمت هر متر از واحدهای نهضت ملی مسکن ۱۰۰ هزار تومان افزایش یافت.
از سوی دیگر کاهش ۴۶ درصدی صدور پروانه ساختمانی در تهران نشان داد که بخش خصوصی بدون اغراق، توانایی ساخت سالیانه ۸۰۰ هزار واحد مسکونی را دارد اما اقدامات وزارت راه و شهرسازی شامل مداخلات و عدم مداخلات، دست و پای فعالان صنعت ساختمان را بسته است. ما حتی در حوزهی صدور پروانهی صلاحیتی که میبایست از وزارت راه و شهرسازی اخذ کنیم دچار
مشکل هستیم.
امروز بر همگان روشن شده که اجرایی شدن طرح نهضت ملی مسکن از مشکلاتی همچون نبود تسهیلات بانکی، پایین بودن توان متقاضیان و نبود زمین قابل ساخت رنج میبرد. از آن طرف سازندگان بخش خصوصی با مشکلات عدیدهای شامل تورم نهادههای ساختمانی، طولانی بودن فرآیند صدور پروانه، خدمات مهندسی معیوب و هزینههای دستمزد، بیمه و غیره مواجهند.
حالا مردم از دولت حداقل انتظارشان این است که اگر عرضه کنترل و کاهش نرخ مسکن و خانه سازی برای طبقه فقیر جامعه را ندارد، حداقل به لوکوموتیوران قطار پیشرفت دولتِ آقای رییسی بیسیم بزند و بگوید برای رضای خدا هم که شده در چند ایستگاه ترمز کند، چون مردم دارد حالشان از سرعت بالای قطار پیشرفت کشور به هم می خورد و طاقت این همه رفاه در مدت زمانی کوتاه را ندارند.