سایه برین روزنامه نگار- واکسن آمریکایی – انگلیسی شرکت فایزر (Pfizer)، جزو اولین واکسن‌هایی بود که جهت مقابله با ویروس کوید ۱۹ تولید شد. این واکسن درمان خود را با اصلاح MRNA پیش می‌برد و از همان ابتدا مخالفانی جدی با این استدلال که درمان از طریق MRNA احتمال ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد، پیدا کرد. این واکسن پس از تزریق، عوارضی در بدن دریافت‌کنندگان به جای گذاشت و اگرچه تمامی واکسن‌های ساخته شده از تمام کشورهای تولیدکننده، بدون استثنا عوارضی داشتند، عوارض فایزر در مقایسه بیشتر بود یا شاید هم بیشتر به چشم آمد و بازتاب خبری داشت.
آمار دقیق از عوارضی که این واکسن به جا گذاشته، در دست نیست و درواقع دستیابی به چنین آماری نیز اصلا کار ساده‌ای نیست. چرا که اگر چند سال پس از تزریق واکسن، شخصی بیمار شود، پیدا کردن اینکه علت بیماری واکسن یا هزار و یک علت دیگر است، نه اینکه نشدنی باشد، اما کار آسانی نیست. اگر هم کشوری به اصطلاح در این زمینه گاف بدهد و با تزریق واکسنی مردم خود را درگیر بیماری لاعلاج کند، بدیهی است که حداقل این اطلاعات را مثل نقل و نبات پراکنده نمی‌کند. حال «مهدی صفری»، معاون اقتصادی وزیر امور خارجه ادعایی در این خصوص مطرح کرده‌است که هیچ مدرک مستندی در آن موجود نیست. صفری در یک ویدیو که در فضای مجازی پربیننده شده‌است اظهار داشت: «در یکی از کشورهای آمریکایی تعداد زیادی از مردم به علت تزریق واکسن فایزر سرطان خون گرفتند.» او در ادامه ادعایی بسیار جالب‌تر مطرح کرده و آن این است که قرار است ایران به اندازه ۱۰۰ میلیون دلار به این کشور داروی سرطان خون صادر کند. حال در خصوص ادعای صفری ذکر چند نکته حائز اهمیت است.
نخست اینکه طبق مطالب فوق‌الذکر، به دست آوردن مدارک و مستندات دقیق از عوارض واکسن کرونا، کار آسانی نیست. صفری این اطلاعات را از کجا آورده‌است؟ چرا به جز این ویدیوی جنجالی، هیچ‌جا و هیچ‌وقت دیگر صحبتی از ابتلای گسترده مردم یک کشور آمریکایی به سرطان خون بعد از تزریق واکسن فایزر نشنیده‌ایم؟
مسلما مقامات آن کشور این اطلاعات را در گوش صفری نیز نگفته‌اند و اصلا چرا باید چنین نتیجه مفتضحانه‌ای را علنی کنند؟ مگر اینکه ناخواسته علنی شده باشد یا انقدر فاجعه گسترده باشد که قابل پنهان کردن نباشد که در این صورت فقط صفری متوجه آن نخواهد شد و ما هم باید می‌شدیم، که نشدیم. پس منطقا باور کردن این ادعا کمی سخت است. دوم اینکه ایران با تعداد محدودی از کشورهای قاره آمریکا مراودات بین المللی دارد و از جانب باقی تحریم است. این کشورها مثل ونزوئلا، نیکاراگوئه، کوبا و برزیل هستند. یعنی فقط به این کشورها می‌توان دارو یا هرچیز دیگر صادر کرد و آیا ابتلای گسترده به سرطان خون، در میان این کشورهاست؟!
سوم اینکه کاش مسئولان وقتی عدد و رقم مالی ارائه می‌دهند، چیزی به نام منطق را هم پشت ذهن خود داشته باشند. بارها شده که مسئولان در ارائه آمار، ارقامی مطرح کرده‌اند که نتیجه‌ای به جز مضحکه شدن، نداشته‌است.۱۰۰ میلیون دلار، معادل ۴٫۲۲۶٫۵۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰ تومان است. با فرض اینکه تمام آنچه تا این‌جای متن ادله آورده‌ایم، اشتباه باشد، یعنی قرار است این هزینه گزاف به جیب وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تزریق شود؛ خوانندگان مستحضرند که نصف این مبلغ نیز بخش قابل توجهی از مشکلات بهداشتی و درمانی کشور را حل خواهد کرد.
شرایط نابسامان بیمارستان‌ها و مراکز درمانی بعضی شهرستان‌ها بالاخص شهرهای جنوبی، کمبود داروها، حقوق معوقه کادر درمان، فرسودگی تجهیزات و ابزارآلات پزشکی چون آمبولانس (که شرح دقیق آن در شماره ۱۶۰۵ روزنامه «جمله» در مطلبی تحت عنوان «آمبولانس‌های خطرناک‌تر از بیماری» رفت) و مشکلاتی از این دست، از اساسی‌ترین مسائل و مشکلات این روزهای بهداشت و درمان کشور است. وقتی صفری ادعا می‌کند که این مبلغ گزاف قرار است به صندوق وزارت بهداشت واریز شود، آیا مسئولیت حل بخش قابل توجهی از این مشکلات را هم برعهده می‌گیرد؟
ایران در درمان سرطان خون با روش ژن درمانی، جزو سه کشور برتر دنیاست و این موفقیت را در شرایط کمرشکن تحریم به دست آورده‌است. همچنین در زمان شیوع کرونا، به علت تحریم‌ها زمان قابل اعتنایی را در درمان از دست دادیم و ماه‌ها از خیلی کشورها عقب افتادیم اما پایان این بیماری در ایران، تقریبا همزمان با کشورهایی بود که خیلی زودتر از ما روند درمان را آغاز کردند و پزشکان و متخصصان ایرانی، تمام اراده‌ها برای تحت فشار قرار دادن ایران را به زانو در آوردند.
آیا ذکر این نقاط قوت واقعی و ملموس، به اندازه کافی غرورآفرین نیست که سراغ آمارسازی‌ها و ارقام ماورائی برویم؟ مشکل اساسی ما با تمام مسئولان تریبون‌دار، همین است. جایی که دستاوردی هم هست و نیازمند تشویق و توسعه و بازنمایی است، با اغراق‌های غیرقابل باور، از دستاوردها، مضحکه فضای مجازی می‌سازند؛ در صورتی که فقط ارائه آنچه واقعا اتفاق افتاده در حد یک خبر چند خطی، نتیجه‌ای بسیار بهتر از شاهنامه‌سرائی و اغراق‌نمایی به جا می‌گذارد.
- نویسنده : ارسالی توسط سایه برین
