گروه سیاسی/ پس از شکست جامعه ملل و آغاز جنگ جهانی دوم، برای سیاسیون تجربه شد تا سازمانی جدید را سامان بدهند و این سازمان را به بازوهایی اجرایی و عملیاتی مسلّح کنند تا شکست جامعه ملل تکرار نشود و این‌گونه بود که “سازمان ملل متحد” با بازوهایی اجرایی چون “شورای امنیت” […]
گروه سیاسی/
پس از شکست جامعه ملل و آغاز جنگ جهانی دوم، برای سیاسیون تجربه شد تا سازمانی جدید را سامان بدهند و این سازمان را به بازوهایی اجرایی و عملیاتی مسلّح کنند تا شکست جامعه ملل تکرار نشود و این‌گونه بود که “سازمان ملل متحد” با بازوهایی اجرایی چون “شورای امنیت” و “دادگاه بین المللی لاهه” برای نخستین بار شکل گرفتند و در حدود ۷۷ سالی که از پایان جنگ دوم جهانی گذشت، تا حدی موفق بودند از ساختار کلی صلح جهانی صیانت کنند هرچند در برخی فرازها، کشورهای عضو دائم شورای امنیت که حق وتو دادند، در برخی منازعات منطقه‌ای نه جانب حق را که جانب مصلحت و منفعت خود را گرفتند.
شورای امنیت سازمان ملل متحد همچنین در برخی بحران‌های منطقه‌ای مانند “بحران بالکان” و “اشغال کویت توسط صدام” مجوز حمله صادر کرد و ارتش تحت فرماندهی شورا وارد عمل شد و معادله را به زیان متجاوزان تغییر داد و این اقدام همچنین هشداری بود به همه رهبران جهان که نمی‌توانند بند دوم منشور ملل متحد را زیر پا بگذارند و به خاک یک کشور حمله کنند هرچند برخی کشورها مانند آمریکا، به دلایلی واهی به عراق و افغانستان حمله کردند، بسیاری از شهروندان بیگناه را کشتند و شورای امنیت سازمان ملل هم اقدامی درخور انجام نداد و اگر هم محکومیتی بود، وتو می‌شد.
اتفاقی که در اوکراین رخ داد اما یک بار دیگر به آگاهان و کارشناسان دلسوز و تحلیلگران سیاسی هشدار داد که با وجود سازمان ملل و شورای امنیت نیز نمی‌توان به یک صلح پایدار در جهان امید داشت وقتی که قدرتمندان جهانی انگیزه‌ای برای آن نداشته باشند یا نگاهی منفعت پرستانه داشته باشند.
در ماجرای اشغال اوکراین توسط روسیه که خود عضو دائم شورای امنیت است و حق وتو دارد، همه به وضوح دیدیم در عین حالی که همه از وضعیتِ پیش‌آمده اظهار نگرانی و با ملت اوکراین اعلام همبستگی کردند اما تا امروز که قریب ۴۲ روز از جنگ اوکراین گذشت، موفق نشدند بحران را کنترل کنند، آتش بس یا پایان جنگ را اعلام کنند و آرامشی به مردم اوکراین برسانند.
امروز جهان می‌بیند زنان، کودکان و غيرنظاميان قربانیان بزرگ جنگ در اوکراین هستند و همه گونه هشدارها را به روسیه به عنوان مسئول اصلی تجاوز دادند اما در عمل چیزی عاید آنان نشد و هنوز این کشور در معرض بمب و توپخانه روسیه قرار دارد که خود عضو دائم شورای امنیت است و باید مدافع امنیت جهان باشد.
در این میانه روسیه نیز گسترش ناتو به مرزهای خود و حمایت از روس تباران اوکراین را بهانه قرار داده و از اقدام خود کوتاه نمی‌آيد، بهانه‌ای که البته درست است اما راه مقابله با آن، تجاوز به یک کشور مستقل نیست و روسیه حق ندارد بیگناهان بسیاری را در همسایگی خود بکشد و بسیاری را آواره کند به این بهانه که غرب و آمریکا درحال گسترش ناتو به شرق هستند.
این اقدام روسیه و درماندگی و عجز دیگر کشورها در کنترل و مهار آن، هم امنیت جهان را به مخاطره انداخت و بسیاری از احتمال گسترش جنگ تا دیگر کشورهای اروپا سخن گفتند هم انسان مدرن را که فکر می‌کرد از زمین فارغ شده و در اندیشه ایجاد اقامتگاه‌هایی بر روی کره مریخ بود، به تردید انداخت که تحکیم امنیت و صلح بر روی زمین اولویت بیشتری دارد تا کوچ به مریخ.
از دیگر سو این اقدام روسیه و بی‌عملی دولت‌هاي بزرگ جهانی ممکن است برخی کشورهای دیگر را نیز به این طمع بیندازد که برای حل اختلافات خود، از این تاکتیک استفاده کنند و حملات بیشتری نیز در جهان رخ بدهد همان‌گونه که در خصوص احتمال اقدام نظامی چین در خصوص تایوان چنین احتمالی داده شد هرچند دولت چین با خویشتن‌داری و سکوت، این احتمال را منتفی کرد.
نکته بعدی در خصوص حمله روسیه به اوکراین، آثار اقتصادی آن بر منطقه و جهان است همان‌گونه که می‌دانیم هم روسیه و هم اوکراین، صادرکننده بزرگ گندم و غلات در جهان هستند و حدود ۳۰ درصد از گاز اروپا نیز از روسیه تامین می‌شود و ادامه و استمرار منازعات در منطقه، هم برای خریداران گندم این دو کشور جهان خطرناک است و هم برای اروپا به‌عنوان مصرف‌کننده گاز روسیه ایجاد مشکل می‌کند و در نهایت نیز به اعمال تحریم‌های بیشتر روسیه توسط آمریکا و متحدانش می‌انجامد و تبعات اقتصادی برای مردم کشور روسیه ایجاد خواهد کرد و دامنه همه موارد گفته شده به سیاست و اقتصاد ایران نیز کشیده خواهد شد.
براساس مجموعه مطالب گفته شده باید گفت سال ۱۴۰۱ سالی است که پیچیده و پرحادثه آغاز شد، حوادثی که البته سیاست‌مداران و رجال جمهوری اسلامی در ایجاد آن نقشی نداشتند اما بی‌تردید اگر این وضعیت استمرار یابد، از آن متاثر خواهند شد.
ما در نخستین شماره روزنامه سال جدید ضمن آگاهی دادن سیاسیون و افکار عمومی، از دولتمردان توقع داریم که برای مواردی که ریشه در جنگ اوکراین دارد اما قطعاً سیاست و اقتصاد کشور را تحت تاثیر قرار خواهد داد، طرحی در نظر بگیرند و اجاز ندهند حوزه اقتصاد و معیشت مردم که دستخوش تصمیمات ناسالم برخی مدیران گذشته بود، از حوزه سیاست خارجی و جنگ منطقه‌ای نیز آسیب ببیند و موجب رنج بیشتر ملت شریف ایران گردد.
در فاز دیگر سیاست نیز دولت سیزدهم باید هرچه سریعتر برجام را به فرجام برساند تا بسیاری از موانع و مشکلات از سر راه اقتصاد، تجارت و صادرات کشور برداشته شود و ازین طریق بتواند گره کور از معیشت مردم باز کند و کسب و کار شهروندان را به رونق برساند به‌ویژه اینکه شعار سال جدید توسط رهبر معظم انقلاب مانند چند سال گذشته ماهیتی اقتصادی دارد و “تولید، دانش‌بنیان، اشتغال آفرین” نامگذاری شد و دولت موظف است همه مکانیسم‌های اجرایی و قانونی را برای تحقق این مهم به کار بندد.
