سرویس سیاسی
پنجشنبه گذشته و در بازی فوتبال بین دو تیم «استقلال» و «مس» از سری مسابقات لیگ برتر، دختران آبی و زنان حامی تیم استقلال تهران موفق شدند بلیت بخرند، در یک برنامه منظم به ورزشگاه آزادی بروند و بازی تیم مورد علاقه خود را از نزدیک ببینند و نکته مسرت بخش این رویداد این بود که هیچ حادثه بدی رخ نداد که کام مردم متدین را تلخ کند و همین به خوبی بر این حقیقت تاکید دارد که شهروندان ایران امروز اعم از زنان و مردان، به سطحی از آگاهی و رشد رسیدند که در ورزشگاه نیز مانند کوچه و بازار در مجاورت هم قرار می‌گیرند و با حفظ رابطه متقابل، بسیار مدنی و انسانی رفتار می‌کنند.
همچنین حضور زنان در استادیوم آزادی هیچ تنشی در پی نداشت و هیچ ماموری مجبور به استفاده از اسپری فلفل نشد و هیچ اخبار بد و ناپسندی در منابع خبری نیامد و همه این اتفاقات خوب و شیرین در یک دولت اصولگرا رقم خورد.حضور زنان و دختران آبی در ورزشگاه آزادی همچنین از این نکته نیز پرده برداشت که در همه این سال‌ها برخی مذهبیون و سیاسیون جریان فکری اصولگرا با این تحلیل به مخالفت سرسختانه با حضور زنان در بازی‌های ورزشی مخالفت می‌کردند که موجب هیجان و تحریک جوانان می‌شود نیز تحلیلی قریب به واقعیت نبود و روز گذشته تماشاچیان در استادیوم آزادی این موضوع را ثابت کردند.جای شکر است که دولتی که برای نخستین بار این تابو را شکست یک دولت اصولگرا و انقلابی بود در غیر این‌صورت بعید نبود باز عده‌ای فریاد «وااسلاما» سردهند و دولت را متهم به انجام تصمیمات خلاف شرع کنند.بهرحال این اقدام دولت سیزدهم جای قدردانی دارد و ما امیدواریم این برنامه تبدیل به رویه ثابت شود و برای همیشه در همه بازی‌ها شاهد حضور زنان و مردان در جایگاه تماشاچیان باشیم و این نکته بدیهی را از خاطر نبریم که همه افرادی که روز پنجشنبه در این بازی حضور داشتند در همین جامعه زندگی می‌کنند
و پسران و مردان هر روز در کوچه و بازار همین زنان و دختران را می‌بینند و در نهایت احترام از کنار هم رد می‌شوند و این معنایی جز بلوغ
اجتماعی ندارد.نکته بعدی اینکه اگر به صورت اتفاقی در ورزشگاه برخوردی بین یک پسر جوان با یک دختر جوان رخ دهد نیز قاعده نیست و نباید آن را تسری به کل جامعه داد و از ورود زنان و دختران به ورزشگاه جلوگیری کرد همانطوریکه روزانه در بازار، سینما و کوچه و خیابان نیز سوء استفاده برخی موجب می‌شود تنش و برخورد ایجاد و نیروی انتظامی وارد شود اما همه می‌دانند این اتفاقات، قاعده نیست و کسی از مدیران یا سیاسیون نمی‌گوید حق تردد زنان و دختران در بازار را از آنان بگیریم.
نکته بعدی که نباید از آن غفلت کرد این است یکی از مشکلات جدی در حوزه روانشناسی اجتماعی، فقدان نشاط است و این امر به گسترش انواع آسیب‌های اجتماعی طی چند دهه اخیر دامن زده است و اگر برای آن فکری اساسی نشود، سلامت روان جامعه در خطر خواهد افتاد و تماشای بازی ورزشگاهی به‌ویژه فوتبال به تنهایی این ظرفیت را دارد که در حد وسیع، نشاط اجتماعی ایجاد کند و انسجام بین آحاد جامعه را تقویت کند و از این نظر یک ظرفیت عظیم فرهنگی است.
ما امیدواریم دولتمردان، فعالان سیاسی و دلسوزان مذهبی در خصوص مسائل کلان که به سرنوشت جامعه مربوط می‌شود نگرش خود را وسعت بخشند و از دریچه تنگ نگرش‌های شخصی و فردی
فاصله بگیرند.
طی همین چند ساله اخیر شاهد بودیم فیفا چندین بار به جمهوری اسلامی ایران اخطار داد که چرا جلوی ورود تماشاچیان زن به ورزشگاه گرفته می‌شود چون در هزاره سوم، چنین نگرش‌های تنگ و محدودی از طرف افکار عمومی دنیا قابل درک و پذیرش نیست و ادامه این روند نیز می‌توانست تنبیهات بسیاری برای ورزش کشور به دنبال داشته باشد.
نقش سازنده اجتماعی که فوتبال در همه کشورها داشته و به انسجام اجتماعی و تقویت باورهای ملی و همچنین کنار گذاشتن اختلافات و فاصله قومی منجر شد نباید از دید مدیران سیاسی کشور دور بماند به‌ویژه اینکه کشور ما قومیت‌های مختلفی دارد و توجه به این ظرفیت، می‌تواند هویت ملی را در بین قومیت‌ها تقویت کند ضمن اینکه ارزش‌های قومی و محلی را نیز برجسته خواهد کرد.نکته آخر اینکه فوتبال در همه دنیا یک ورزش سیاسی است به این معنا که تلاش می‌شود آموزه‌های سیاسی و فرهنگی خود را از این طریق به شهروندان بیاموزند و ما نیز می‌توانیم از این ظرفیت، استفاده بهینه ببریم اما جای تعجب است که سیاسیون ما تنها بر وجه اقتصادی فوتبال تمرکز کردند و حضوری پربار در پشت پرده قراردادهای فوتبال دارند و از وجوه فرهنگی آن غفلت کردند و این خطای محاسباتی بود که البته دوست داریم با این اقدام دولت
سیزدهم پایان یابد.
