سرویس سیاسی جمله – روسیه که از روز ۵ اسفندماه ۱۴۰۰ حمله خود به خاک اوکراین را آغاز کرده بود، همواره مورد نقد و انتقاد بود که از این تجاوز سرزمینی از نوع قرن هجدهمی خود، هدفی روشن ندارد و حتی برخی نگران بودند که هدف واقعی روسیه، درگیر کردن اروپا به جنگ است و از اوکراین شروع کرد و قصد دارد دامنه جنگ را به کشورهای دیگر اروپایی بکشاند.
امروز و با گذشت حدود دو سال از این نبردِ بی‌هدف که مسکو توفیق چندانی در آن نداشته و جنگ را در شکل حملات پهپادی و بمباران خمپاره‌ای ادامه می‌دهد، هنوز کسی متوجه نشد روسیه به دنبال چه چیزی است و اساساً آیا آغاز این نبرد در شرایطی که روسیه با مشکلات متعدد اقتصادی دست به گریبان است و با شروع آن، موج بی‌سابقه تحریم‌های غرب و آمریکا را به دنبال خود آورد و اقتصاد روسیه را در فشار بی‌‌سابقه‌ای قرار داد، ارزشش را داشت؟
این سوال و سوالات بسیاری درخصوص آینده این تجاوز ذهن تحلیل‌گران را به خود مشغول کرده بود و پاسخ روشنی برای آن نمی‌یافتند و به نظر می‌آمد بسیاری از شهروندان روسیه نیز در خصوص انگیزه و هدف سیاستمداران کشورشان، متحیر هستند تا اینکه جنگ غزّه آغاز شد و توجه و تمرکز غرب تا حد زیادی از اوکراین منحرف و متوجه اسراییل شد.
طی حدود هفتاد روزی که از آغاز تجاوز همه‌جانبه اسراییل به نوار غزّه سپری شد و با توجه به احتمال واکنش برخی طیف‌های مقاومت و همچنین کشورهای اسلامی به این حمله، واشنگتن، حدود هشتاد درصد توجهخود را از اوکراین برداشت و بر تل‌آویو تمرکز کرد و همین موضوع، موجب گله‌مندی «زلنسکی» از غرب شد و روسیه در همین مدت نشان داد اگر حمایت غرب از سر اوکراین برداشته شود، دست بالاتری در جنگ دارد.
درچنین شرایطی که آمریکا و غرب تلاش دارند به اسراییل کمک کنند تا از باتلاق غزّه با کمترین تلفات بیرون آید و در شرایطی که جنگ در روسیه نیز بیشتر به یک بازی فوتبال دوستانه شبیه شد که روزانه چند حمله از راه دور از طرف روسیه انجام می‌شود و دفاع پراکنده اوکراین را به دنبال دارد، «دیمیتری مدودف» فرد مورد اعتماد و نزدیک به ولادیمیر پوتین، سخنانی بر زبان راند که می‌تواند از آن به عنوان هدف نهایی روسیه از این تجاوز سرزمینی یاد کرد. معاون رییس شورای امنیت روسیه، در اظهاراتی عجیب، گفت: ۵ شهر اوکراین از جمله «اودسا، دنپروپتروفسک، خارکیف، نیکولایف و کی‌یِف»، شهرهای روسی تحت اشغال
موقت هستند.
«دیمیتری مدودف» ضمن تاکید بر ادامه عملیات ویژه نظامی مسکو برای دستیابی به اهداف آن، در عین حال امکان انجام مذاکرات به‌ویژه که روسیه هیچ‌گاه آن را رد نکرده است را بعید ندانست.
این سیاستمدار نزدیک به «ولادیمیر پوتین» در پاسخ به سوال خبرگزاری «نووستی» در مورد امکان متوسل شدن دسته‌جمعی غرب پس از اتمام تقریباً تمام سلاح‌های خود برای سوق دادن رژیم کی‌یف به سمت مذاکرات در سال ۲۰۲۴ گفت: همه چیز کاملاً روشن است، عملیات ویژه ادامه خواهد داشت و اهداف ما برای خلع سلاح نیروهای اوکراینی پابرجا خواهد ماند.
وی در ادامه افزود: واضح است که برکناری رژیم حاکم بر اوکراین یک هدف اعلام شده نیست، بلکه مهمترین و اجتناب‌ناپذیرترین هدفی است که باید محقق شود.
اگر نام پنج شهری که مدودف نام برد را بر روی نقشه اوکراین جست‌وجو کنیم می‌بینیم تقریباً نصف کشور اوکراین و همچنین مراکز مهم صنعتی این کشور، مورد نظر روسیه هستند و به بیان دیگر، روسیه با این اظهارات، از رولت روسی خود رونمایی کرد و به همه جهان شفاف گفت که قصدش از جنگ اوکراین چیست.
کرملین عزم کرد تا نصف کشور کنونی اوکراین را که شامل نواحی مهم صنعتی است، به خاک خود مُنضم کند و دست از بخش غربی اوکراین که در مجاورت اتحادیه اروپایی قرار دارد، بردارد آن هم مشروط به اینکه دولت غربگرای فعلی حکومت را رها کند و احتمالاً نیت پنهانش این است که برای آن منطقه نیز دولتی دست‌نشانده یا حرف‌گوش‌کن شبیه «بلاروس» درنظر بگیرد.
نه پوتین و نه هیچ کدام از رهبران روسیه تا امروز از اشتهای خود پرده‌برداری نکرده بودند و به نظر می‌رسد جنگ غزه و مشغولیت غرب در آن جبهه، به آنان اعتماد به نفس داده است تا از این طرح شوم پرده بردارند.
همه کشورها بر حفظ تمامیت سرزمینی کشورهای عضو سازمان ملل متحد، در بند دو منشور این سازمان، تعهد داده‌اند و اوکراین نیز یکی از کشورهای عضو سازمان ملل منحد است و لازم است همه کشورها به‌ویژه متحدان روسیه کسانی که مرز مشترک با این کشور دارند ازجمله ایران، نسبت به این ادعا، واکنش نشان دهند و آن را محکوم کنند.
با توجه به انکار تمامیت ارضی ایران بر جزایر سه‌گانه خلیج فارس که طی شش ماه گذشته، دو بار توسط مسکو انجام شد، هیچ بعید نیست این کشور اگر ایران را هم در موقعیت ضعیف ببیند، چنین ادعاهایی درخصوص دریای خزر و برخی مناطق این کشور
داشته باشد.
نکته آخر اینکه روشن نیست که مردم اوکراین که ساکن این سرزمین و شهروندان کشور هستند چه نظری دارند و آیا اساساً ممکن است روسیه بتواند درخصوص نیمی از جغرافیای یک سرزمین چنین نظری داشته باشد بدون آنکه از مردم آن منطقه
چیزی بپرسد؟
- نویسنده : ارسالی از سرویس سیاسی
