دنيس ديدِرو فيلسوف و دانشمند فرانسوي در ۵ اکتبر سال ۱۷۱۳ در شهر لانگِر فرانسه به دنيا آمد. وي بيآنكه تحصيلاتي در رشته مشخصي داشته باشد، بر اثر همت و پشتكار خود، به زبانهاي لاتين، انگليسي، ايتاليايى و علم رياضيات تسلط يافت و در فلسفه، هنر و ادبياتْ صاحب نظر گرديد. وي در قوت […]
دنيس ديدِرو فيلسوف و دانشمند فرانسوي در ۵ اکتبر سال ۱۷۱۳ در شهر لانگِر فرانسه به دنيا آمد. وي بيآنكه تحصيلاتي در رشته مشخصي داشته باشد، بر اثر همت و پشتكار خود، به زبانهاي لاتين، انگليسي، ايتاليايى و علم رياضيات تسلط يافت و در فلسفه، هنر و ادبياتْ صاحب نظر گرديد. وي در قوت بيان وسرعت انتقال و درك مسائل مشكل و دريافتن مطالب تازه، كمتر نظير داشت و از جواني با پژوهش و تحقيق آشنايى يافت. غرض او و ساير نويسندگان دايرةالمعارف، بيش از همه، آشنا كردن عامه به معارف عمومي و تربيت افكار و اذهان ايشان بود. دايرةالمعارف ديدرو به عنوان اولين دايرةالمعارف جهان، آكنده از آزادي خواهي و مخالفت با زيادهرويهاي مقامات كليسا، دستگاه قضايى و حكومت وقت بود و نويد استقلال، آزادي، مشروطيت و حقوق ميداد.
انتشار دايرةالمعارف ديدرو در ايجاد افكار آزادي خواهانه نقشي اساسي و ارزشمند ايفا كرد، به طوري كه آن را از علل بروز انقلاب كبير فرانسه در سال ۱۷۸۹م دانستهاند. اما دنيس ديدرو پنج سال قبل از بُروز انقلاب، در ۳۰ ژوئیه۱۷۸۴م در ۷۱ سالگي درگذشت. ديدرو در تفكرات فلسفي خود، بيشتر از نظريات شكاكانه در باب حيات پيروي ميكرد نه عقايد جزمي. وي بر اين عقيده بود كه هيچ چيز را براي هميشه نميتوان حقيقت مطلق انگاشت. دنيا دائماً در حال تغيير است و دريچه ذهن ما بايد به روي همه وجوه مختلف اين تغييرات باز باشد. پس بايد پايبند عقل و استدلال نشد و در مورد ايمان خويش نيز به احتياط عمل كرد. دنيس ديدِرو به سبب قدرت خلاقه شگرف و انديشههاي بديع و افكار علمي و فلسفي تازه و نو، يكي از نوابغ عالم ادب به شمار ميرود. وي همچنين پديد آورنده نقد هنري است.
ایران رتبه ۹ مصرف الکل جهان
سرانه مصرف الکل در الکلیهای دیگر کشورهای مسلمان از جمله امارات عربی متحده، قطر، ترکیه و لبنان نیز بالاتر از ایران است. تازهترین گزارش “سازمان جهانی بهداشت” نشان میدهد که ایران از نظر سرانه مصرف الکل در میان مصرفکنندگان «مداوم» نوشیدنیهای الکلی، رتبه نهم را در میان ۱۸۹ کشور جهان به خود اختصاص داده است.
مطابق این گزارش هر ایرانی بالای ۱۵ سال که «بطور مرتب الکل مینوشد»، در سال ۲۰۱۶ به طور میانگین ۲۸.۴ لیتر الکل خالص مصرف کرده است، این رقم در سال ۲۰۱۰ به میزان ۲۴.۸ لیتر بوده است. تونس بر اساس این شاخص در میان سایر کشورها بیرقیب است، به طوری که مصرف کنندگان الکل در این کشور، در سال ۲۰۱۶ میلادی ۳۶.۶ لیتر الکل خالص مصرف کردهاند. پس از تونس، به ترتیب کشورهای سوایزیلند، مالدیو، افغانستان، نامیبیا، آفریقای جنوبی، الجزایر و ترکیه بالاتر از ایران قرار دارند.
مطابق گزارش سازمان جهانی بهداشت مصرف سرانه الکل در میان «تمام ایرانیان بالای ۱۵ سال» طی سال ۲۰۱۶ میلادی، یک لیتر بوده که در مقایسه با سال ۲۰۱۰ بدون تغییر مانده است. سرانه مصرف الکل در دیگر کشورهای مسلمان از جمله امارات عربی متحده، قطر، ترکیه و لبنان نیز بالاتر از ایران است.
سازمان جهانی بهداشت سرانه مصرف الکل را در منطقه شرق مدیترانه که شامل ایران نیز میشود، ۶ دهم لیتر برآورد کرده است. این گزارش همچنین نشان میدهد که یک دهم درصد جمعیت بالای ۱۵ سال ایران طی یک ماه پیش از انجام این بررسی، مصرف سنگین الکل داشتهاند. این نسبت در میان مصرف کنندگان مشروبات الکلی ۴.۱ درصد بوده است. همچنین ۰.۶ درصد جمعیت بالای ۱۵ سال ایران وابسته به مصرف الکل تشخیص داده شدهاند.