مائده مطهری زاده این گزارش را افراد زیر هجده سال و بیماران مبتلا به ناراحتیهای قلبی و روانی نخوانند! سلاخی با برش دادن پشت سر حیوان و وارد کردن میله فلزی به بدن آغاز میشود. او ساعتها همچنان زنده است و مرگ بیاندازه دردناکی را تجربه میکند. هرچقدر نوشتن و خواندن این سه […]
مائده مطهری زاده
این گزارش را افراد زیر هجده سال و بیماران مبتلا به ناراحتیهای قلبی و روانی نخوانند!
سلاخی با برش دادن پشت سر حیوان و وارد کردن میله فلزی به بدن آغاز میشود. او ساعتها همچنان زنده است و مرگ بیاندازه دردناکی را تجربه میکند.
هرچقدر نوشتن و خواندن این سه سطر دردناک است، مشاهدهی ویدئوی مرتبط با آن هزار برابر جانکاهتر است.
خبرِ وارداتِ ۸۰ کوروکودیل از مبدا مالزی به مقصدِ مشهد از همان ابتدا هم با حاشیههای زیادی همراه بود.
در اخبار اولیه، اینطور اعلام شده بود که این تعداد کوروکودیل، توسط بخش خصوصی خریداری و با هدف پرورش و تکثیر به مرکز پرورش کوروکودیل در مُلکآباد مشهد انتقال یافته است.
در توضیح برخی اخبار هم اینگونه نوشته شده بود که:« طول این گونه از کروکودیلها تا ۷ متر میرسد و پس از حدود ۳ سال، پوست آنها قابلیت دباغی (چرم) مییابد. پوست گونه پوزه کوتاه ایرانی، جذابیت و قابلیت اقتصادی و صادراتی ندارد.»
از همین چند خط فوق میشد فهمید که اوضاع از چه قرار است و آنطور که مسوولان میگویند موضوع، اصلا پرورش و تکثیر این گونهی خاص در ایران یا برای مقاصد گردشگریِ حیات وحش نبوده است.
هنوز چند روزی از واردات این گونه به ایران نگذشته بود که یک ویدئوی بسیار وحشتناک از حقیقتِ پنهان شده در پسِ این واردات پرده برداشت.
ویدئویی که سه سطر بالایی هم در توضیح همان تصاویر مشمئزکننده و بسیار دردناک نوشته شده است و البته هیچ انسان باشرف و با وجدانی تاب و توانِ دیدن این ویدئوی جنایتبار و زجرکش کردن حیوان بینوا را ندارد.
حیوانی که گرچه به ذات خود، درندهخو و خونریز است، اما بیشک، مستحقِ عذاب کشیدن و تحمل مرگ دردناک، به دست اشرف مخلوقات نیست!
تغییر موضع مدیرکل محیط زیست خراسان رضوی
مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان رضوی در تاریخ ۳۱ شهریورماه یعنی همان روز ورود کوروکودیلها به مشهد، در پاسخ به این سوال که چه دلایلی برای تکثیر و پرورش این گونه در استان وجود دارد، گفت: تجارت پوست کروکودیل احتمالا یک صنعت پربازده است که درآمد خوبی دارد. پوست کروکودیل در جهان بسیار ارزشمند است. از این رو فرد متقاضی در حال پیشبرد یک فعالیت اقتصادی و تجاری است.
وی افزود: همچنین ممکن است این تجارت یک فعالیت در زمینه گردشگری هم باشد و علاقهمندان بتوانند از این گونه بازدید کنند. البته این موضوع نیازمند پروتکلهای بیشتر و سختتر است. فعلا آنچه متقاضی درخواست کرده، صرفا تکثیر و پرورش کروکودیل است.
همتی در پاسخ به این سوال که آیا پیش از مجوزی مشابه این در سایر نقاط کشور صادر شده، گفت: در چابهار تعدادی کروکودیل نگهداری میشود که فکر میکنم بومی باشد اما نگهداری کروکودیل در آن خطه عمدتا به عنوان جاذبه گردشگری است نه تکثیر و پرورش.
اما مگر میشود برای اعطای مجوز واردات، آن هم وارداتِ موجود زنده غیربومی، با احتمالات و فرضیات پیش رفت؟!
این مدیرکل محترم در سه بخش از سخنان خود از کلماتِ «احتمال دارد»، «ممکن است» و «فکر میکنم» استفاده کرد و این امر نشان از آن دارد که خود او نیز «احتمالا» از حقیقت پشت پرده بیخبر است و اینطور میشود که جناب مدیرکل، که پیشتر نیز در گفتوگوهایش با رسانهها درباره مزرعه کروکودیل در مشهد به ارزش پوست کروکودیل اشاره کرده بود، بعد از انتشار گسترده ویدئوی فوق و شکلگیری موج اعتراضات نسبت به این اقدام غیراخلاقی و غیرانسانی، به نوعی مجبور به عقب نشینی شده و اینطور گفت که: متاسفانه در پی یک سوءتفاهم رسانهای، دلخوریهایی به وجود آمد و برخی از علاقهمندان محیط زیست، توضیحات اینجانب در خصوص ارزش پوست کروکودیل را اینگونه برداشت کردند که اداره کل به دلیل ارزش پوست کروکودیل با کشتار و صادرات پوست و گوشت آنها در این مزرعه موافقت کرده است، در حالی که پروانه صادرشده پروانه بهرهبرداری است نه مجوز کشتار و صادرات. مزرعه کروکودیل مشهد با هدف تکثیر و پرورش و گردشگری، مجوز بهرهبرداری دریافت کرده و بنا نیست در آن کشتاری صورت گیرد.
فعالان محیط زیست چه میگویند؟
نظر فعالان محیط زیست اما چیز دیگریست! آنها معتقدند، هدف از وارداتِ کوروکودیل از مالزی، دقیقا همان بهره بردن از پوستِ آن در صنعت چرم است و به کار بردن واژگانی همچون گردشگری و تکثیر و پرورش، فقط و فقط جنبه لاپوشانی و دور کردن اذهان عمومی نسبت به حقیقتِ پشت پرده را دارد. یک فعال محیطزیست در این باره میگوید: درست در زمانی که جنبش فعالان حقوق حیوانات در سراسر جهان در حال مبارزه با صنعت بیرحم و کثیف پوست و خز مار، کروکودیل و غیره هستند در شهر ضامن آهو، بناست تعدادی کروکودیل بهقصد بهرهکشی پرورش، تکثیر و درنهایت برای تولید و صادرات محصولی لوکس سلاخی شوند!
فرزاد علیزاده اظهار کرد: دقیقاً در زمانی که جنبش فعالان حقوق حیوانات در سراسر جهان در حال مبارزه با صنعت بیرحم و کثیف پوست و خز حیوانات ازجمله مار و کروکودیل هستند و هر روز سلبریتیها و شخصیتهایی که از پوست حیوانات برای خودنمایی و ارضای نفسانیات شرمآور خود استفاده میکنند را تقبیح و تحریم میکنند، خبر رسیده که در شهر ضامن آهو، حیوانی مثل کروکودیل که در اکوسیستم کشور جایی ندارد و اساساً یکگونه مهاجم محسوب میشود، قرار است بهقصد بهرهکشی پرورش، تکثیر و درنهایت برای تولید و صادرات محصولی لوکس سلاخی شود!
این فعال محیطزیست با اشاره به اینکه البته صدور چنین مجوزهایی در سازمان محیطزیست بیسابقه نیست، یادآور شد: پیشتر نیز با حمایت تمامقد مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیاتوحش سازمان محیطزیست در طرحی پرحاشیه، مجوز واردات ببر بهقصد تکثیر و پرورش و درنهایت صادرات، در استان بوشهر صادرشده بود و البته نمونه همین مزرعه پرورش کروکودیل نیز از چند سال قبل در استان همدان دایر شده است.
وی متذکر شد: مدیرکل حفاظت محیطزیست خراسان رضوی نیز بدون توجه به رسالت سازمان متبوع خود، در کمال شگفتی با حمایت از این صنعت غیراخلاقی، تجارت پوست کروکودیل را یک تجارت پرسود و پربازده میداند و این فعالیت را یک فعالیت اقتصادی موفق معرفی میکند.
علیزاده با اشاره به اینکه حال این پرسش مطرح است که قرار است غذای تمساح در طول دوران پرورش چه باشد؟ آیا نباید نگران قاچاق و سلاخی سگها و گربهها بهقصد خوراک کروکودیلها باشیم؟ ادامه داد: اما سؤالی که مدیرکل به آن پاسخ نمیدهد این است که فارغ از تمامی اشکالاتی که ازنظر حقوق حیوانات وجود دارد و نادیده گرفتن موارد مربوط به رفاه حیوانات که در سازمان جهانی بهداشت جهانی دام تصریحشده و موردتوافق است (و ایران نیز در آن عضویت دارد)، آیا خریدوفروش تمساح که اتفاقنظری در خصوص حلالگوشت بودن آن بین مراجع وجود ندارد و به فتوای بسیاری از آیات عظام یک حیوان حرامگوشت محسوب میشود، برای یک فرد مسلمان جایز است؟
این فعال محیطزیست در ادامه عنوان کرد: آیا پس از این نباید در آینده در انتظار ایجاد مزارع پرورش سگ، خوک و گربه برای صادرات و ارزآوری باشیم، با این بهانه که تجارت پرسودی است؟ آیا بنا است به بهانه ایجاد اشتغال و توانمندسازیِ معیشت و اقتصاد جامعه، از چاله بیتدبیری و بیبرنامگی، به چاه ِایدههای ناسنجیده و کوتهبینانه سقوط کنیم و با چنین استدلالهای سست و بیمایهای به جان ِحیوانات بیفتیم بیآنکه به زنجیرهای از پیامدها توجه کنیم! متأسفانه، باید گفت برخی مدیران سازمان حفاظت محیطزیست در صدر این دسته از ایده پردازان قرار دارند.
وی تصریح کرد: بهتر است برای ایجاد اشتغال و یا ارزآوری تدبیری اساسی بیاندیشیم و منطق و اخلاق محیطزیستی را فدای عملگرایی کورکورانه نکنیم.
موضوع تازهای نیست
موضوعِ واردات و تکثیر و پرورش حیواناتی نظیر کوروکودیل و قورباغه، موضوع تازهای نیست. فقط کافی است تا عبارت پرورش و تکثیر کوروکودیل و قورباغه را در اینترنت جستجو کنید، آنگاه با انبوهی از لینکهایی مواجه میشوید که خبر از سابقه چندسالهی واردات این حیوانات به قصد پرورش و تکثیر و صادرات را میدهند.
البته ناگفته نماند که براساس نظر کارشناسان شرعی نیز هیچ منعی برای صدور مجوز پرورش حیوانات حرام گوشتی مانند قورباغه و کروکودیل به شرط مصرف نشدن در بازار داخلی و صادرات آن وجود ندارد.