سروده محمد رضا عبدالملکیان ، با اجرای مهرداد محمد پور
زیبا هوای حوصله ابری است
چشمی از عشق ببخشایم
تا رودِ آفتاب بشوید
دلتنگیِ مرا
زیبا
هنوز عشق
در حول و حوش چشمِ تو میچرخد
از من مگیر چشم
دست مرا بگیر و کوچههای محبت را
با من بگرد
یادم بده چگونه بخوانم
تا عشق در تمامی دلها معنا شود
یادم بده چگونه نگاهت کنم که تردی بالایت
در تندباد عشق نلرزد
زیبا
آنگونه عاشقم که حرمت مجنون را
احساس میکنم
آنگونه عاشقم که نیستان را
یکجا هوای زمزمه دارم
آنگونه عاشقم که هر نفسم شعر است
زیبا
چشم تو شعر
چشم تو شاعر است
من دزد شعرهایِ چشم تو هستم
زیبا
کنارِ حوصلهام بنشین
بنشین مرا به شطِ غزل بنشان
بنشان مرا به منظره عشق
بنشان مرا به منظره باران
بنشان مرا به منظره رویش
من سبز می شوم
زیبا
ستارههای کلامت را
در لحظههای ساکتِ عاشق
بر من ببار
بر من ببار تا که برویم بهاروار
چشم از تو بود و عشق
بچرخانم
بر حول این مدار
زیبا
زیبا تمام حرف دلم این است
من عشق را به نام تو آغاز کردهام
در هر کجایِ عشق که هستی
آغاز کن مرا