این خبر شاید برای مردم سراسر جهان کوتاه و معمول باشد اما برای ایران، مهم تر از چیزی است که به نظر می‌رسد. پاکستان کشوری است که با بحران انرژی دست و پنجه نرم می‌کند و نزدیک به ۷۰ درصد نفت و گار مورد نیاز خود را از کشورهای دیگر خریداری می‌کند. اما اکنون برای چندمین بار در چندسال اخیر است که به اکتشاف میادین انرژی دست می‌یابد و در مقیاس های کوچک، تاثیر چندانی بر بازار ایران و پاکستان نخواهد داشت؛ اما اکتشاف اخیر قابل توجه است و مقامات پاکستانی امیدوارند که این اکتشافات گام‌‌های ابتدایی برای نیل به خودکفایی تولید انرژی در این کشور باشد. رویایی که برای این کشور دور از دسترس نیست. این اکتشاف در صورتی که کامل به سرانجام برسد و بهره برداری شود، چهارمین ذخایر بزرگ نفت و گاز در جهان محسوب خواهد شد. به گزارش مهر، محمد عارف عضو سابق سازمان تنظیم مقررات نفت و گاز پاکستان طی اظهارنظری در خصوص کشف ذخایر احتمالی نفت در این کشور گفت: با وجود اینکه باید خوشبین باشیم ولی اطمینان ۱۰۰ درصدی وجود ندارد که ذخایر مطابق با انتظارات کشور کشف شده باشد. همچنین اینکه حجم این ذخایر برای تأمین انرژی مورد نیاز پاکستان کافی است یا خیر؟ بستگی به اندازه و میزان بازیابی تولید دارد. اگر این یک ذخایر گازی باشد، می‌تواند جایگزین واردات ال. ان. جی شود و اگر این ذخایر نفتی است، می‌توان نفت وارداتی را جایگزین کرد.
به گفته این مقام سابق پاکستان اکتشاف به تنهایی نیازمند سرمایه گذاری هنگفتی در حدود پنج میلیارد دلار است و استخراج ذخایر از یک مکان فراساحلی ممکن است چهار تا پنج سال طول بکشد.
حال اگر این اتفاق بیفتد، ایران یکی از بزرگترین مشتریان خود را از دست خواهد داد و البته فرصت بهره برداری از یک پروژه عظیم و سودآور نیز از بین خواهد رفت.
پاکستان قرار بود که تا سال ۲۰۱۴ خط لوله صلح را احداث و صادرات گاز از ایران را داشته باشد این پروژه به دلیل تحریم‌های آمریکا علیه ایران تا امروز متوقف است. این خط لوله قرار بود ۶۶۵ کیلومتر از استان بلوچستان پاکستان و ۱۱۵ کیلومتر از استان سند عبور کند. این خط لوله بیش از ۱۱۰۰ کیلومتر در ایران از میدان گازی پارس تا منطقه مرزی پاکستان در بلوچستان کشیده شده است و هنوز در خاک پاکستان یک کیلومتر هم کشیده نشده است.
نکته اینجاست که مقرر است پاکستان تا ۲۰۲۴ سهم خود را تکمیل کند و اگر موفق به این کار نشود، ۱۸ میلیارد دلار غرامت به ایران بپردازد. با فشارهای آمریکا، پاکستان نمی‌تواند به تعهد خود پایبند باشد و مقامات این کشور معتقدند که مسئول پرداخت این خسارت نیز باید ایالات متحده آمریکا باشد. احتمال شکایت ایران از دیوان بین المللی اداری نیز باعث نگرانی پاکستانی ها شده است.
آخرین اقدام هم در این زمینه مربوط به سفر شهید سیدابراهیم رئیسی به اسلام آباد است که پیرو آن جواد اوجی وزیر نفت وقت از اشتیاق پاکستانی‌ها به تزریق گاز به خط لوله آی‌پی خبر داد و گفت: پاکستان برای تسریع در این کار در حال تنظیم قرارداد با شرکت‌های مختلف است.
اوجی گفته بود با اقدام‌هایی که انجام خواهد شد، امیدواریم طبق قرارداد بین‌المللی که بین ایران و پاکستان امضا شده است، در دوران فعالیت دولت سیزدهم شاهد صادرات گاز به پاکستان باشیم.
اتفاقی که میسر نشد و امروز شاید تنها راه پیش روی ایران، اول شکایت از مراجع ذی ربط و دوم انتظار برای سرنوشت میادین تازه کشف شده در پاکستان است. در پایان می‌توان گفت این اتفاقات را باید به ویترین فشارهای ناشی از برجام به پیکره اقتصاد ایران اضافه کرد. نکته ای که اظهر من الشمس است و تنها کاسبان تحریمی که معتقدند تحریم هیچ کاری با ما ندارد و ما بدون تحریم نیز همچنان ایستاده ایم و از این دست شعارها، اخبار مربوط به میدان کشف شده پاکستان را با دقت بیشتری دنبال کنند.
