تالار وحدت پس از نزدیک به دو سال شامگاه چهارشنبه میزبان کنسرت «رکوییم موتزارت» به یاد درگذشتگان هنر ایران در دوران همهگیری کرونا شد. کنسرت «رکوییم موتزارت» به رهبری بردیا کیارس با همراهی ارسلان کامکار کنسرت مایستر، سحر انزلی رهبر گروه کر هاسمیک کاراپتیان، مهدی قاسمی رهبر گروه کر شهر تهران، میلاد عمرانلو رهبر گروه […]
تالار وحدت پس از نزدیک به دو سال شامگاه چهارشنبه میزبان کنسرت «رکوییم موتزارت» به یاد درگذشتگان هنر ایران در دوران همهگیری کرونا شد.
کنسرت «رکوییم موتزارت» به رهبری بردیا کیارس با همراهی ارسلان کامکار کنسرت مایستر، سحر انزلی رهبر گروه کر هاسمیک کاراپتیان، مهدی قاسمی رهبر گروه کر شهر تهران، میلاد عمرانلو رهبر گروه کر تنال و نوازندگان و خوانندگان کر ارکسترها، شامگاه چهارشنبه در تالار وحدت برگزار شد.
نیما زاهدی نوازنده ویلن در ابتدای مراسم در سخنانی از حضور و استقبال مخاطبان قدردانی کرد و گفت: ابتدا قرار بود تنها به مناسبت چهلمین روز درگذشت پورنگ پورشیرازی همکار عزیزمان برنامهای اجرا کنیم ولی بعد از پیگیریها تصمیم بر این شد تا کنسرتی به یاد درگذشتگان هنر ایران برگزار و یاد همه هنرمندان درگذشته گرامی داشته شود. در ادامه این برنامه کلیپی از تصاویر درگذشتگان هنر ایران در دوران کرونا پخش شد.
فاطمه معتمدآریا: هنر و هنرمند تاج سر آفرینش است
سپس فاطمه معتمدآریا روی سِن آمد و در سخنانی گفت: به همه کسانی که با همدلی اینجا هستند سلام میگویم و ممنون کسانی هستم که من را به این مراسم دعوت کردند تا نکاتی را که حرف دلمان است مطرح کنیم. ضمن اینکه همدلی کنیم با کسانی که میدانیم عزیزان خود را از دست دادند یا عزیزان ما بودند و از دست رفتند.
وی افزود: راست میگویند که دوران هیچ منزلتی پایدار نیست، جز هنر که تاج سر آفرینش است. امشب همه ما اینجا هستیم فقط به دلیل همتی که این مجموعه موسیقی کرده است. در واقع هیچ هنر دیگری این قدرت را نداشت. این همدلی امشب ما به دلیل وجود کسانی بود که هنرشان تاج سر هنر این مملکت است. کسانی که هر پنجه، نوای برآمده از سینهشان، حرکتشان و فکرشان جز عشق، مهر، دوستی چیزی در این مملکت نپراکنده است.
این بازیگر ادامه داد: چیزی که امشب اینجا اتفاق افتاده، جدای از ادای احترام به کسانی که عزیزان ما بودند و از دست رفتند، نشان از دوستی، مهر و همدلی ما دارد. وقتی در سالن نشسته بودم، مثل همیشه در حال نگاه کردن به سقف بودم؛ این لانههای ریز ریز که دور هم جمع شده، درون آنها پر از صدا، عشق و مهر هنرمندانی است که سالهای سال اینجا کار کردند و به قول آقای حسین علیزاده اینجا خانه آنهاست. خانه آنها بوده و خانه آنها خواهد بود. ما در تکتک این لانهها خانه کردیم نه با جسم، بلکه با روحمان، نگاهمان، عشقمان و هنرمان.
معتمدآریا در ادامه صحبتهایش بیان کرد: بزرگترین هنری که امشب و در اینجا توانسته این مجموعه را با هم همدل کند، موسیقی است. مگر ممکن است در این لانهها آوا و صدای هنرمندان ما خاموش شود؟ موسیقی چیزی غیر از مهر پخش نکرده و نمیکند. موسیقی از ما درخواست و ما را به هم نزدیک میکند. چطور میشود که با زدن بر یک پوست دباغیشده صدایی از آن برخیزد که همه ما را به شعف بیاورد؟ یا از یک نوای نی تا عمق وجود ما آزرده و غمگین شود؟
وی ادامه داد: ما با شادی در سوگ، با غم و با هستی، عجین هستیم با موسیقی. از اینکه همه ما امشب به دلیل همراهی با مجموعهای که ما را دعوت کردند اینجا جمع شدیم، احساس امنیت خاطر میکنم. چرا که ما هر جا گرفتار باشیم، بیش از هر چیز و هر کس دیگری خودمان به حال هم کمک میکنیم.
معتمد آریا در پایان صحبتهایش گفت: شاید کسی نداند که همیشه و در هر موقعیتی، مجموعه هنرمندها به داد هم رسیدند، اما وظیفه بر دوش دیگرانی است که باید آن را رعایت کنند. فقط از شما سپاسگزارم که من را به عنوان کسی که شاید چهره شناختهشده دارد به اینجا دعوت کردید تا بگویم همه ما از ابتدای هستی تا پایان آن بدون شک مدیون موسیقی هستیم.
حسین علیزاده: موسیقی از هر سلاحی قویتر و ماندگارتر است
حسین علیزاده نیز در ادامه این مراسم گفت: ما همه یک خانواده هستیم و اینجا جمع شدیم. پورنگ عزیز کسی بود که با رفتنش سبب شد این خانواده کنار هم جمع و به این بهانه از پورنگهای دیگر در موسیقی، سینما و همه هنرهای دیگر نیز یاد شود.
وی ادامه داد: چیزی که اهمیت دارد این است که ما ثروت خیلی عظیمی در دستانمان داریم که آن موسیقی، قلبمان و عشقمان است. سالهای سال گذشت و همه ما که در هر هنری با مشکلات بسیار مواجه بودیم. نماینده اعضای موسیقی نیستم ولی این مسائل را در موسیقی طی کردم و باید بگویم، سالیان سال است که تمام دوستان و همکارانم از خودشان مایه گذاشتند؛ اینکه آدم در خانه خود مجبور باشد با یکسری مسائل بجنگد تا بتواند یک چیزی را حفظ کند، کار سادهای نیست.
علیزاده در ادامه صحبتهایش گفت: خیلی اوقات پیش میآید که وقتی در سفرهای کاری با همکاران خارجی برخورد میکنیم، باور ندارند که ما موسیقی را با چنگ و دندان حفظ کردیم و میکنیم. مردم واقعا بسیار ما را حمایت کرده و میکنند. در این سالیانی که گذشت، هنر به ما یاد داد متکی به خود باشیم. ما هنری را در دست داریم که از هر سلاحی قویتر است. ما ابزاری در دست داریم که ماندگارترین است. این در تمام دنیا ثابت شده است. اگر تمام تاریخ را بگردید، همه را باید از روی دست هنرمندان ببینید. تاریخهای نوشته شده، تاریخهایی نیستند که مردم آنها را نوشته باشند. ولی وقتی آثار بزرگ دنیا را گوش میکنید زمان خودش را تعریف میکند و گویاست. تمام این سالها که گذشت، خیلیها نمیفهمیدند چرا ما عاشقیم؟! چون اصلا از عشق چیزی نمیفهمیدند.
وی در ادامه با تاکید بر اهمیت همبستگی هنرمندان، به صحبتهای اخیر یکی از نمایندگان مجلس درباره موسیقی اشاره کرد و گفت: این افراد نمیدانند که این مقام و جایگاهی که دارند ماندگار نیست. خیلی عجیب است که برخی با به دست آوردن یک جایگاه کوچک، حرفهای بزرگ بزرگ میزنند و برای مردم و موسیقی تعیین تکلیف میکنند. علیزاده در ادامه بیان کرد: فکر میکنم در بحثهایی که اخیرا درباره موسیقی شده مخالفان آنقدر قابل نبودند که درباره آنها چیزی گفته شود ولی مهمترین مساله همدلی هنرمندان است. امشب همه اینجا حرف همدیگر را میفهمیم. چطور میتوان از هنرمندان یاد کرد جز با ابزار خودشان، جز موسیقی که امشب اجرا میشود. تمام دوستان جوانی که در این کنسرت جمع هستند و بردیا کیارس که این همت را کرد تا این مسائل برطرف شود، در واقع یک ابراز همدردی و همدلی است. این یک وحدتی است که باید بین هنرمندان باشد. وی افزود: در هر دوره تاریخی، هر جمعیتی که همیشه با هم متحد بودهاند، ضربه پذیری آنها کمتر بوده است. ما در اینجا پشتیبان بسیار بزرگی به اسم موسیقی داریم. موسیقی برای ما هنرمندان جزو مقدساتمان است. چراکه بعد از اتفاقات تلخی که رخ داد، تنها با موسیقی میتوانستیم حرف بزنیم. این آهنگساز در ادامه گفت: اگر به موسیقی توهین شود، در واقع به همه ما توهین شده است. ما در دنیا کشورهای اسلامی زیادی داریم که در هیچکدام از آنها موسیقی را حذف نمیکنند. چرا که موسیقی، انسانها را از هر دردی نجات میدهد. علیزاده در پایان گفت: نسل ما خون دلهای بسیار خورد اما امیدوارم این موضوع برای نسل جوان تکرار نشود. خوشبختانه افراد آموزشدیده ما در حوزه موسیقی به مراتب بیشتر از زمان ما هستند که همه را سر ذوق میآورند. گاه در جشنواره جوان استعدادهایی را میبینم که حیرتآور هستند. آنها در آینده هنر و هنرمند ایرانی را سرافراز میکنند.