سکان وزارت‌ آموزش و پرورش در دستان یک مازندرانی؟
سکان وزارت‌ آموزش و پرورش در دستان یک مازندرانی؟

  دانش و دانایی ملی، رکن اصلی توسعه و نظام آموزشی هم گذرگاه نیل به دانایی ملی به‌شمار می‌آید و جامعه زمانی به اهداف خود دست می‌یابد که از طریق توسعه انسانی مسیر خود را هموار کند. در روزگار ما مسیر رسیدن به این توسعه از آموزش و پرورش می‌گذرد. فرهنگیان در هر دوره از […]

 

دانش و دانایی ملی، رکن اصلی توسعه و نظام آموزشی هم گذرگاه نیل به دانایی ملی به‌شمار می‌آید و جامعه زمانی به اهداف خود دست می‌یابد که از طریق توسعه انسانی مسیر خود را هموار کند. در روزگار ما مسیر رسیدن به این توسعه از آموزش و پرورش می‌گذرد.
فرهنگیان در هر دوره از انتخابات‌ها و بعد از آن به‌ویژه پس از مراسم تحلیف و تنفیذ و روزهای قبل از آن منتظر و مترصدند که چه کسی با چه شاخصه‌ها و مؤلفه‌هایی وزیرشان می‌شود و فضای امروز دستگاه تعلیم و تربیت کشور نیز گرم از گمانه‌زنی‌های بسیار در رابطه با انتخاب وزیر جدید آموزش ‌و پرورش است. وزرات‌خانه‌ای که بیش از هر نهاد و سازمانی بر آینده این کشور تاثیرگذار است و به نوعی وظیفه پرورش نسل‌های آتی را بر عهده دارد.
این روزها از «علی کریمی فیروزجایی» به‌عنوان یکی از گزینه‌های اصلی تصدی این پست در دولت سیزدهم به ریاست آیت‌الله رئیسی نام برده می‌شود. وی متولد ۱۳۵۱ در شهرستان بابل، مدیر مازندرانی و نماینده مردم این شهرستان در ادوار هشتم و یازدهم مجلس شورای اسلامی است.
کریمی را معمولا به روحیه انقلابی و برخورد جهادی با موضوعات به‌ویژه در حوزه آموزش می‌شناسند؛ اما او ‌علاوه بر سال‌ها فعالیت در حوزه آموزش و تدریس در دانشگاه‌های مختلف، در بدنه وزارت‌خانه آموزش و پرورش نیز حضوری پررنگ داشته و به زیر و بم کار در این وزارت‌خانه آشنا است.
وی که فارغ التحصیل مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه تهران و دارای دکترای رشته زبان شناسی در واحد علوم و تحقیقات است، در میان فرهنگیان نامی به‌نیکی آشناست که از حضور در کمیسیون آموزش و تحقیقات و ریاست کمیته آموزش و پرورش مجلس در دور هشتم تا پیگیری هرروزه طرح رتبه‌بندی معلمان در دور یازدهم، همواره درپی احقاق حق برای این قشر زحمت‌کش جامعه بود.
در میان آموزگاران همچنان هیچ‌کس ارتباط تنگاتنگ او با مردم و همواره در دسترس بودن وی را فراموش نکرده و در هر پست و مقامی، از این خصوصیات به‌عنوان ویژگی‌های بارز کریمی فیروزجایی یاد شده است.
تلاش‌ها و پیگیری‌های او برای بهبود اوضاع سامانه‌های گرمايشی و سرمايشی مدارس در مجلس هشتم مسأله‌ای نیست که مردم مناطق محروم و کمتر برخوردار آن را از یاد ببرند یا همچنین پيگيری‌های اخير او برای گنجاندن استانداردسازی سامانه‌های بهداشتی مدارس در قانون بودجه ١٤٠٠ همه ازجمله مواردی است که نشانگر تسلط وی بر فضای حاکم بر نظام آموزشی کشور می‌باشد.
شاید بیراه نباشد اگر بگوییم که طرح رتبه‌بندی معلمان بدون حضور کریمی در مجلس، همچنان باید در قفسه‌های بایگانی خاک می‌خورد اما امروز شاهدیم که یک نماینده مطلع و فردی که با دغدغه‌های مردم آشناست چگونه توانست با پیگیری‌های خود تاثیری چنین بااهمیت بر بدنه سیستم آموزشی کشور داشته باشد.
دکتر علی کریمی فیروزجایی مدیری ملی و مردمی است که علاوه‌بر حفظ خلق‌وخوی انقلابی خود در تمام این سال‌ها، تألیفات علمی قابل توجهی را نیز در كارنامه خود ثبت کرده است و هم اکنون نیز عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی و نماینده مردم بابل در بهارستان است. تخصص و تجربه او در سال‌های پس از انقلاب می‌تواند راهگشای مشکلات پرشمار وزارت‌خانه آموزش و پرورش در دولت آینده باشد.
این وزارت‌خانه در سال‌های اخیر با معضلات عدیده‌ای روبرو بود که شاید راه‌حل عبور از آن‌ها در گرو جوان‌گرایی و اعتماد به نیروهای متعهد، متخصص، مخلص و انقلابی در این شرایط حساس کشور باشد. افرادی که علاوه بر تخصص و تعهد، نور انقلابی‌گری در دل‌های آنان روشن است و مردم با دیدن آنان به فردای بهتر امیدوار می‌شوند.
تمامی این ویژگی‌ها اما در علی کریمی فیروزجایی دیده می‌شود و علاوه‌بر آن رشد و نمو او در خانواده‌ای که عطر شهادت در آن پراکنده بود، سبب شده تا پایبندی او به آرمان‌های انقلاب و ارزش‌های آن از جمله مسائلی باشد که در تمام رفتار و سکنات او به چشم می‌خورد، چیزی که کشورمان در دولت انقلابی سیزدهم بیش از هرچیزی به آن نیازمند است.
حال باید دید ابراهیم رییسی، رییس‌جمهور منتخب مردم ایران در روز موعود، کدام گزینه را شایسته تصدی پست وزارت آموزش و پرورش می‌داند. باید منتظر ماند و دید که بالاخره سکان هدایت این وزارت‌خانه مهم و حساس در دستان یک مازندرانی قرار خواهد گرفت یا خیر.