سروده: پریسا زابلی پور و با اجرای:مهرداد محمدپور
چقدر صدای آمدن پاییز
شبیه صدای قدم های تو بود
ملتهب، مرموز، دوست داشتنی…
چقدر هوای پاییز شبیه دست های توست
نه گرم، نه سرد، همیشه بلاتکلیف!
چقدر صدای خش خش برگ ها
شبیه صدای قلب من است
که خواست، افتاد، شکست…
چقدر این پیاده روها پر از آرزوهای من است
نارنجی یکدست، پر از آدم های دست در دست، مست…
چقدر پاییز شبیه دلتنگی ست
شبیه کسی که بود، رفت
کسی که دیگر نیست.
چقدر صدای آمدن پاییز
شبیه صدای قدم های تو بود
ملتهب، مرموز، دوست داشتنی…
چقدر هوای پاییز شبیه دست های توست
نه گرم، نه سرد، همیشه بلاتکلیف!
چقدر صدای خش خش برگ ها
شبیه صدای قلب من است
که خواست، افتاد، شکست…
چقدر این پیاده روها پر از آرزوهای من است
نارنجی یکدست، پر از آدم های دست در دست، مست…
چقدر پاییز شبیه دلتنگی ست
شبیه کسی که بود، رفت
کسی که دیگر نیست.
لینک کوتاه :
https://jomlehonline.ir/?p=187294
