گروه سیاسی از گذشته رسم بر این بوده که نمایندگانی که وارد “خانه ملت” می‌شوند برابر تحصیلات، علاقه و سابقه کاری که داشته‌اند به عضویت یکی از کمیسیون‌های تخصصی مجلس درمی‌آیند و از اعضای اين کمیسیون‌ها توقع می‌رود هم نسبت به حوزه خود، تعصب و دغدغه بیشتری داشته باشند و هم از دانش و اطلاعات […]
گروه سیاسی
از گذشته رسم بر این بوده که نمایندگانی که وارد “خانه ملت” می‌شوند برابر تحصیلات، علاقه و سابقه کاری که داشته‌اند به عضویت یکی از کمیسیون‌های تخصصی مجلس درمی‌آیند و از اعضای اين کمیسیون‌ها توقع می‌رود هم نسبت به حوزه خود، تعصب و دغدغه بیشتری داشته باشند و هم از دانش و اطلاعات بدیهی جهانی در این حوزه عقب نمانند و یکی از اين کمیسیون‌های مهم مجلس،کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی است و انتظار ما اين است که اعضا نسبت به مسائل محیط‌زیست، منابع طبیعی، خشکسالی و ضرورت اصلاح الگوی کشاورزی از سایر نمایندگان حساس‌تر باشند چون غالب طرح‌هاي تخصصی مربوط به این حوزه در این مکان، تعیین تکلیف، اصلاح یا رد می‌شوند.
روز گذشته اخباری در رسانه‌ها نقل شد که نماینده بروجن که عضو کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس است سخنانی درخصوص تولیدات در این حوزه گفت که هم با یافته‌های جهانی تعارضی آشکار دارد و هم سنخیتی با اتفاقات دردناک چند سال اخیر در حوزه کشاورزی و آب ندارد.
امیرقلی جعفری نماینده مجلس شورای اسلامی با انتقاد از وضعیت کشاورزی در ایران گفت: سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی، به اندازه ده درصد حوزه صنعت هم نبوده است و ایران به دلیل شرایط اقلیمی این ظرفیت را دارد که بتواند جمعیت ۷۰۰ میلیونی همسایگان خود را از نظر انواع محصولات کشاورزی تامین کند.
این سخن نماینده مجلس هیچ مبنای علمی و آماری ندارد و همانگونه که در شبکه‌های اجتماعی و برخی رسانه‌ها از وزارت جهاد سازندگی که بر پیچیدگی اوضاع اشراف دارد خواسته شد طی بیانیه‌ای رسماً در این زمینه اظهار نظر کند ما نیز از مدیران این وزارتخانه می‌خواهیم درخصوص بحران خشکسالی که در چندسال اخیر اراضی کشاورزی بسیاری از روستاهای چندین استان را به زمین‌هایی خشک و بی‌حاصل تبدیل کرد، گزارشی جامع بدهد.
خودکفایی در تولید مواد غذایی و مشخصاً تولیدات کشاورزی امری است که آرزوی هر شهروند ایرانی است و بدیهی است تولید مازاد بر مصرف در این بخش به صادرات می‌انجامد اما لازم است منطقی باشیم و در ارزیابی‌های خود، ملاک‌های کارشناسی و همچنین آخرین یافته‌های علمی جهانی و موقعیت امروز جمهوری اسلامی ایران در بازارهای جهانی را مورد نظر داشته باشیم.
براساس این داده‌های علمی هم کشور ایران و هم بسیاری از مناطق جهان در مواجهه با بدترین نوع خشکسالی، تنش آبی و بیابان‌زایی قرار گرفتند که اگر در کوتاه مدت اقدامی عاجل از سوی دولت صورت نگیرد، شرایط به وضعیتی غیرقابل بازگشت می‌رسد و آن روز که خیلی دور نیست، از دست هیچ کس کاری بر نمی‌آید، که در نشست گلاسکو با موضوع تغییرات اقلیمی هم کانون توجه بود.
موضوع خشکسالی در ایران دو دلیل عمده دارد اول اینکه ریشه در سوء مدیریت و اجرای طرحهای غیرکارشناسی انتقال آب و در یک کلمه مصرف همه منابع آب‌های سطحی و زيرزمينی دارد و در سطح بالاتر به بحرانی بزرگتر به نام گرمایش جهانی پیوند خورد و از هم‌اکنون نیز رفع و حل بخشی از این مشکلات خارج از اراده و خواست مدیران است و همین گرمایش جهانی تغییرات اقلیمی را سبب شد که ادامه آن و بی‌توجهی شهروندان زمین به آن، حیات نسل‌های بعدی را به مخاطره انداخت.
وضعیت امروز استان خوزستان، اصفهان، سیستان و بلوچستان و تعداد زیادی از استانها در حوزه کشاورزی به شرایطی حاد رسیده و از خط قرمز عبور کرده و مناطقی چون سیستان که به انبار غله کشور معروف بود و بخش قابل توجهی از گندم مصرفی داخل را تامین می‌کرد امروز به بیابانی لم یزرع تبدیل شد و همین امر به کوچ اجباری به سمت شهرها و گسترش فاجعه‌بار حاشیه‌نشینی منجر شد که تبعات اجتماعی و اقتصادی بسیاری به دنبال داشت.
نماینده محترم مجلس لازم است در حوزه‌های که اطلاعات ندارد، ورود نکند یا پیشتر نظر چند کارشناس مطلع را بگیرد و بداند که تولید محصولات کشاورزی برای هفتصد میلیون مردم منطقه افزون بر منابع آب و خاک، به تسهیلگری در حوزه سیاسی مدیریتی هم نیاز دارد که در این بخش هم مانند منابع آب و خاک، مشکل داریم که یک نمونه کوچک آن در همین دو هفته اخیر در شبکه‌های اجتماعی مشاهده شد که سیب تولیدی در یکی از استان‌های غربی به دلیل نرخ پایین و نبود خریدار، در باغات رها شد، مشکلی که دوسال قبل در خصوص هندوانه و سیب‌زمینی هم تکرار شده بود در حالی‌که هر کدام از این محصولات در مرحله کاشت و داشت، به آب فراوانی نیاز دارند.
نکته آخر اینکه به فرض محال که آب و منابع لازم را داشته باشیم و در تولید محصولات کشاورزی در این
حجم موفق شویم، برای صادرات این محصولات مشکل داریم و امکان نقل و انتقالات مالی در این شرایط به دشواری انجام می‌شود و راهی نمی‌ماند مگر اینکه این محصولات به کشورهای دوست و برادر هدیه شوند اما زیان بزرگ به محیط‌زیست می‌رسد و امیدواریم نماینده عضو کميسيون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس پیش از طرح چنین نظراتی نظر کارشناسان متخصص را نیز بگیرد.
