گروه سیاسی جمله – چندی قبل یکی از مدیران وزارت نیرو در نشست خبری با اشاره به ضرورت صرفه‌جویی در مصرف انرژی مدعی شده بود زمانی که مصرف انرژی رو به افزایش است و بر تولید پیشی می‌گیرد، ما هیچ چاره‌ای نداریم جز اینکه برق و گاز صنایع را موقتاً قطع کنیم و از مردم بخواهیم صرفه‌جویی کنند.
البته فرهنگ صرفه‌جویی، مبارک و مقدس است و لازم است در جامعه نهادینه‌سازی شود اما این مدیر یک حقیقت ساده را نمی‌دانست و آن این است که در همه کشورهای دنیا در چنین شرایطی، یک چشم به افزایش تولید دارند نه اینکه برق و گاز واحدهای صنعتی بزرگ را قطع کنند و به تولید، اشتغال و درآمد کشور آسیب وارد کنند.
ظرفیت‌های تولید برق و گاز در ایران فراهم است اما نه دولت سیزدهم و نه دولت‌های پیشین، توسعه زیرساخت‌ها و افزایش تولید را در دستور کار خود نداشتند و بعضاً بهانه آنان نیز تحریم‌های ظالمانه بود.
طی چند سال آتی معمولاً در تابستان مشکلات مربوط به کمبود آب و برق و در زمستان نیز کمبود گاز تبدیل به یک بحران در کشور می‌شود و دولت‌مردان نیز برای کاستن فشار این بحران از مردم و شهروندان، این مصیبت را به سمت فعالان صنایع و تولیدکنندگان آوار می‌کردند و دردناک است که یادآور شویم این اقدام در اوج رکود و مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم رقم می‌خورد.
هنوز دو ماه از تابستان نگذشته و کمبود آب برای شرب و کشاورزی و همچنین کمبود برق برای برخی واحدهای تولیدی و صنعتی از خاطر نرفت که نماینده مجلس و عضو کمیسیون انرژی خبر از کمبود گاز در زمستان پیشِ رو داد.
وقتی مدیران و دولت‌مردان توسعه را فراموش کردند و توان این کار را ندارند یا نمی‌خواهند که سراغ افزایش ظرفیت تولید برق و گاز بروند گویا باید مردم هر فصل از یک بحران به یک بحران دیگر کوچ کنند آن هم در شرایطی که مورد کمترین حمایتی از سوی دولت نیز قرار نمی‌گیرند.
این نماینده در تبیین این بحران به مجری برنامه «تهران بیست» گفت: تولید گاز ما خیلی خوش‌بینانه یک میلیارد متر مکعب در روز است اما در اوج مصرف گاز در زمستان، میزان مصرف در بخش خانگی به حدود ۸۰۰ میلیون مترمکعب می‌رسد در حالی‌که پتروشیمی‌ها به ۱۰۰ میلیون متر مکعب، صادرات حدود ۸۰ میلیون متر مکعب، صنایع فولاد ۶۰ میلیون متر مکعب گاز نیاز دارند و اگر مصرف دیگر بخش‌ها چون سی‌ان‌جی و صنایع سیمان را درنظر بگیریم نیاز کشور به حدود ۵۰۰ میلیون متر مکعب می‌رسد و از امروز چیزی حدود ۲۵۰ میلیون متر مکعب گاز در زمستان پیشِ رو، کمبود داریم.
این نماینده با اشاره به افزایش مصرف گاز، تأکید کرد طی سال‌های آینده یک بحران انرژی خواهیم داشت.
حقیقت این است که افزایش نیاز به گاز با توجه به افزایش جمعیت و همچنین افزایش واحدهای تولیدی امری قطعی است و طی پانزده سال اخیر این افزایش‌ها چشمگیر بوده است اما تولید کشور در مقایسه با همین بازه زمانی، تقریباً ثابت مانده و در برخی مواقع نیز شاهد کاهش بودیم.
درچنین شرایطی تکلیف دولت‌مردان چیست ؟ آیا کشوری که در شمار سه کشور دارنده بالاترین ذخایر نفت و گاز است باید به سمت واردات برود ؟ اگر هم چنین تصمیمی داشته باشد، آیا به دلیل تحریم‌های تجاری و محدودیت‌های بانکی چنین امکانی برای ما فراهم است ؟
به باور ما دولت باید یک سر در آمار و حساب و کتاب داشته باشد و یک چشم هم بر واقعیات جامعه و لازم است حتماً ظرفیت‌های تولیدی خود را هم در برق و هم در گاز افزایش دهد به‌ویژه اینکه در حوزه گاز، ذخایر خوبی در کشور وجود دارد و برای تولید برق نیز ایران از سرزمین‌های ایده‌آل برای توسعه نیروگاه‌های کوچک‌مقیاس خورشیدی است که می‌توان با مشارکت عمومی آن را محقق کرد.
نکته مهم بعدی این است با توجه به استمرار خشکسالی و کاهش تولید نیروگاه‌های برق‌آبی و آلاینده بودن نیروگاه‌های سیکل‌ترکیبی که عمدتاً با سوخت مازوت یا گاز کار می‌کنند افزایش تولید برق خورشیدی، نه یک انتخاب که یک ضرورت است.
اگر دولت نگاه توسعه در بخش انرژی را رها کند پیش‌بینی نماینده مجلس و عضو کمیسیون انرژی درست از آب در خواهد آمد و ضمن اینکه در زمستان شاهد بحران خواهیم بود، در سایر مقاطع سال نیز مشکلات جدی خواهیم داشت.
نکته آخر درخصوص طرح جمعیتی دولت است که همه مدیران نظام بر آن تأکید دارند اما گویا نمی‌توانند انرژی مورد نیاز همین جمعیت را تأمین کنند و روشن نیست اگر جمعیت طی چند سال آتی، افزایش ده تا ۱۵ میلونی داشته باشد آنان با کمبود شدید انرژی که نماینده محترم مجلس از آن با کلمه بحران یاد می‌کند چه خواهند کرد ؟
- نویسنده : ارسالی از سرویس سیاسی
