جمله /گروه اقتصاد سیاسی: بودجه ارائه شده توسط دولت برای سال ۱۴۰۲ که به تازگی مورد تائید مجلس شورای اسلامی قرار گرفت مورد انتقادهای بسیاری قرار گرفته است. تقسیم بندی بودجه میان نهادهای مختلف که بعضا هیچ تاثیری در توسعه کشور و خروج مردم از فقر اقتصادی ندارند، موجب شده که صدای کارشناسان حوزه‌های مختلف […]
جمله /گروه اقتصاد سیاسی: بودجه ارائه شده توسط دولت برای سال ۱۴۰۲ که به تازگی مورد تائید مجلس شورای اسلامی قرار گرفت مورد انتقادهای بسیاری قرار گرفته است. تقسیم بندی بودجه میان نهادهای مختلف که بعضا هیچ تاثیری در توسعه کشور و خروج مردم از فقر اقتصادی ندارند، موجب شده که صدای کارشناسان حوزه‌های مختلف دربیاید.
اما بیشترین انتقاد را فعالان حوزه فرهنگ، رسانه‌ای کرده اند. حوزه ای که اعتراضات پاییزی نشان داد که اگر به آن توجه نشود می تواند موجب خشم گسترده عمومی شود و آنوقت است که دیگر کار فرهنگی جواب نمی دهد و باید رویکرد امنیتی در پیش گرفت.
یکی از مهمترین نهادهای فرهنگی و تاریخی کشور وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ایران است که نتوانسته با عنایت به ظرفیت بالای خود بودجه قابل توجهی را جلب کند. این مسئله وقتی خطرناک تر می شود که مطلع شویم امسال نیز کمتر از ۵۰ درصد بودجه این نهاد بسیار مهم تحقق یافته است و این یعنی بی توجهی به تاریخ و فرهنگ ایران به عنوان یکی از مهمترین کشورهای فرهنگی
و تاریخی جهان.
درحالیکه بسیاری از کشورهای جهان از ترکیه و ایتالیا گرفته تا فرانسه و برزیل، گردشگری را اصلی ترین منبع در آمد خود قرار داده اند ، ایران همچنان چشمش به صادرات نفت آنهم در شرایط تحریمی است و حواسش نیست درآمدی به مراتب بیشتر از صادرات نفت را می تواند از طریق جذب گردشگر و سرمایه گذار برای رونق این حوزه به دست آورد.
این بودجه ناکافی موجب گلایه جدی مدیران حوزه میراث هم شده و در یکی از آخرین نمونه ها معاون میراث فرهنگی با اشاره به بودجه ناکافی اختصاص داده شده به وزارت میراث فرهنگی در لایحه بودجه ۱۴۰۲ نوشت: از دولت و مجلس انتظار تخصیص اعتبارات ویژه‌ای داریم؛ این اعتبارات بیانگر مهجوریت میراث فرهنگی است و در شأن
ایران عزیز نیست.
علی دارابی با انتشار یادداشتی در صفحه مجازی خود نوشت: “بودجه میراث فرهنگی در تعلیق لایحه بودجه ۵۲۶۱ هزار میلیارد تومانی دولت که نسبت به سال گذشته حدود ۴۰ درصد افزایش دارد تقدیم مجلس شورای اسلامی شده است.
سهم دستگاه‌های فرهنگی، رسانه‌ای، ارتباطی چون ارشاد، تربیت‌بدنی، میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ۳۱هزار و ۲۹۱ میلیارد تومان برآورد شده است که سرجمع ۱۳ درصد رشد را نشان می‌دهد.
وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اگر مورد توجه ویژه قرار گیرد می‌تواند هزینه اداره کشور را به جای نفت بر عهده گیرد؛ به شرط آنکه یک‌بار همه امکانات، ظرفیت‌ها، زیرساخت‌ها و اعتبارات و بودجه لازم را به آن
اختصاص دهند.
در برنامه توسعه هفتم سیاست‌های کلی نظام، در بند ۱۷ آن از توسعه صنعت گردشگری و ترویج صنایع دستی، سخن به میان آمده است. دولت و مجلس چگونه می‌خواهند این سیاست‌های بالا دستی را عملى کنند؟ جایگاه آن در نظام برنامه‌ریزی و تخصیص اعتبارات کجاست؟
معاونت میراث فرهنگی که همه وظایف و مأموریت‌های آن “حاکمیتی” است، در حال حاضر ۸ هزار میلیارد تومان برای تملک بناها، ۱۰۰۰ میلیارد تومان برای مرمت آسیب‌های سیل بافت‌های تاریخی یزد، ۵ هزار میلیارد تومان بابت مرمت آثار تاریخی که ۲ هزار میلیارد تومان آن بدهی معوقه است،
در اختیار دارد.
ضمن این که بالغ بر ۱۰۰۰ میلیارد تومان تعهدات سفر هیئت دولت و مطالبات نمایندگان مجلس و مقامات و مسئولان استانی در حوزه میراث فرهنگی را پیش روی خود دارد که این سیاهه خودش ۱۵ هزار میلیارد تومان می‌شود.
واقعاً با بودجه ۳ هزار و ۱۷۷ میلیارد و ۳۸۶ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان که برای وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در نظر گرفته‌اند، در صورت تخصیص ۱۰۰ درصد آن که سال ۱۴۰۱ فقط ۳۵ درصد تخصیص داده شده است از عهده معاونت میراث چه کاری ساخته است؟
از دولت و مجلس محترم شورای اسلامی انتظار تخصیص بودجه و اعتبارات ویژه برای میراث فرهنگی داریم. ما امانت‌دار و حافظ میراث فرهنگی ایران بزرگ هستیم. این اعتبارات بیانگر مهجوریت میراث فرهنگی است و این در شأن، جایگاه و تاریخ و تمدن کهن
ایران عزیز نیست”. این عدم توجه به حوزه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری که می تواند نقش بالایی در ایجاد اشتغال موثر در کشور داشته باشد، ریل گذاری های ضرغانی وزیر میراث را نیز به شدت تحت تاثیر قرار خواهد داد. او که در این مدت تلاش کرده است تا این بخش را هرچند با گام های کوتاه احیا کند، با بودجه مصوب فعلی عملا دستش بسته است و نمی تواند قدم
از قدم بردارد.
فراموش نکنیم میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ایران می تواند ضمن ترمیم چهره ایرانیان در عرصه بین المللی و جلب گردشگر به افزایش درآمد و اشتغال هم کمک کند و ایران را آنگونه که هست در معرض دید همه مردم جهان قرار دهد. اهدافی که با این بودجه، نیل به آنها تقریبا غیرممکن است و گویا قرار بر این است که روزمره گی در این وزارتخانه جایگزین توسعه
و جهش شود.
